Hoofdstuk 2

Ik moet je wat vertellen zei Daniel. Ahw, moet dat nou. Kom gewoon lekker bij me. Lauren had zin in hevige seks. En ze trekt hem naar zich toe, net voordat ze een kus op z'n mond kan geven duwt hij Lauren van zich af. Je moet gewoon even naar me luisteren, het is belangrijk dus ga zitten. Zegt Daniel. Lauren laat zich met een plof op het bed vallen. Nou vertel, zegt Lauren. Ik wil het het uitmaken. Zegt Daniel. Maar waarom dan? Vroeg Lauren. Dat kan ik niet zeggen. Zegt Daniel. Maar je maakt het wel uit? Waarom kan je het niet zeggen? Heb je meer tijd nodig voor jezelf? Heb je tijd nodig om te leren voor de examens? Daar kan ik je toch bij helpen! Zegt Lauren. Maar dat was het niet volgens Daniel. Ben je verliefd op een ander? Of ben je vreemdgegaan op het feestje zaterdag? Vroeg Lauren. Ze wist dat het niks voor Daniel zou zijn. Nee dat is het allemaal niet. Ik kan het gewoon niet zeggen oké? Laat me even met rust ga naar huis, ga leren voor je examens. Ik zie je morgen in de les. Snauwt Daniel. En nadat Lauren zijn deur heeft dicht getrokken barst hij in tranen uit.

Onderweg naar huis kan Lauren haar hoofd er niet helemaal bij houden, een auto moet haar ontwijken omdat ze door rood heen loopt. Als ze eindelijk thuis is rent ze naar haar kamer. Ze ploft op haar bed neer en barst in tranen uit. Janna de moeder van Lauren roept al dat het eten klaar is. Lauren wil net de badkamer insluipen om haar gezicht te wassen als haar moeder net over de overloop verschijnt. Lieverd, huil je? Vraagt Janna. Nee hoor mam! Gewoon wat last van me ogen, niks aan de hand. Zegt Lauren, maar Janna weet beter. God heeft ons verboden om te liegen, ons gewezen op het eerlijk zijn. Dus jij, Lauren, gaat nu zeggen wat er aan de hand is. Heb je gehuild? Ja mam, ik heb gehuild laat me nu met rust alsjeblieft. Ik kom er zo aan je helpen met de was. Zegt Lauren en ze draait zich om, om de badkamer in te lopen. Waarom heb je gehuild? Vraagt Janna. Word je gepest op school? Slecht cijfer gehad? Nee, mam bemoei je er gewoon niet mee. Zegt Lauren geïrriteerd. En wie heeft gezegd dat je zo’n toon tegen mij mag aanslaan? Opbiechten en wel nu! Zegt Janna boos. Want als het zo is dat je gepest word ga ik morgen mee naar school om een hartig woordje met de rector te spreken. En zal ik tijdens het avond gebed god vragen om de pesters te straffen. Mam, ik word niet gepest zegt Lauren. Ik heb gewoon een heel erg slecht cijfer gekregen voor mijn economie toets. Maar die mag ik al herkansen. En hier neemt de moeder van Lauren genoegen mee.

Na het eten gaat Lauren meteen naar bed. Tegen haar ouders zegt ze dat ze nog even leert voor haar economie en dan meteen gaat slapen. Als Lauren op het bed ligt willen de tranen maar niet stoppen. Allerlei gedachtes gaan door haar hoofd. Ben ik niet goed genoeg? Zoen ik slecht? Zijn mijn borsten te klein? Ben ik te dik? Ben ik slecht in bed? Is hij vreemdgegaan of vind hij een ander leuk? Misschien neem ik wel te veel tijd in beslag, het zou maar zo kunnen dat hij wat meer ruimte wil omdat de examens er aan komen, misschien willen zijn vrienden dat ik hij meer tijd met ze doorbrengt. Lauren twijfelt enorm aan zichzelf. Ze weet niet of ze hier ooit nog over heen komt. Ze is veelste moe om haar gevoelens en wat er gebeurd is vandaag in haar dagboek te schrijven. Dat komt morgen wel denkt ze, ze draait zich om en valt in slaap.