003 ~ Ingeprent

Ik ga zitten en kijk die Reamon Banere. Zwart haar - zoals elk Quilleute joch hier heeft. Erg lang - langer dan Jake. Nog langer... gigantisch. Minimaal een kop groter dan mij.
Ik leg mijn haar over mijn rechterschouder, en wachtte op de preek.
'Dit is Reamon Banere!' zegt Billy Black enthousiast. Iedereen zit wild te klappen, ik geef alleen een klein knikje naar hem. Kim Connweller komt er nog aangerent. 'Joehoe! Wacht op mij! He!' schreeuwt ze richting ons. Ze ploft naast Jared Cameron neer, die nog een plaatsje vrij voor haar heeft gehouden. Rachel merkt op dat alleen maar een knikje gaf, terwijl zij luid en uitbundig zit te klappen. Ondertussen leunt ze tegen Paul Lahote aan. Paul is driftkikker. Bah, snap alsnog niet wat die meid daarin ziet.
'Goed. Reamon heeft nog meer familie - ze gaan een kilometer vanaf La Push wonen. Applausje voor' er komen twee mensen uit een bak springen die ik niet had opgemerkt. De mensen rennen deze kant op. 'Reamon's zusje Lency!' schreeuwde Billy alweer enthousiast. Een klein meisje van ongeveer twaalf staat naast Reamon. Ze heeft zwarte haren, net zoals haar broer. Bruine huid, lief gezichtje en donkerbruine ogen. Collin Littlesea kijkt vol belangstelling naar het kleine zusje van Reamon. Jacob is echt een vuile koppelaar. Hij heeft natuurlijk alweer door dat Collin zich ingeprent voelt met het meisje. Het meisje - waarvan ik net bedenk dat ze ook alweer Lency heet - kijkt ook zo naar Collin. Jacob begint te fluiten als een halfgestoorde fluitketel. 'Collin en Lency, klinkt goed!' zegt Jacob enthousiast. Collin slaat Jake op zijn schouder - dat doen Quilleute's wel vaker als ze elkaar plagen. Lency blijkt zich totaal niet te schamen, die vind het alleen maar leuk.
Zelf voel ik mij ingeprent met Reamon... Hij is gewoon geweldig. Ik zou een kogel voor hem op willen vangen. Even geef ik een korte glimlachblik naar Reamon. Hij glimlacht ook met zo'n warme glimlach terug. Zou hij... Nee, dat kan niet.
'Lency is twaalf jaar, Reamon is twintig. Ze hebben ook nog ouders, applausje voor Rilla en Jiro Banere! En het leuke aan deze familie is: Ze zijn allemaal wolf! Ook is er wat specials met hun. Reamon kan ook met andere packs praten... Soort gave. Maar vampiers zijn niks aan - en wolven wel. Dus daar vergelijken wij het niet mee. Lency kan een wolf zeg maar dwingen om terug te veranderen. Niet een gave - een soort van. Via packtelepatie kan ze zich zo overtuigend laten klinken dat ze roedelleden terug kan veranderen.' zegt Billy. 'He, fijn.' mopper ik. Ze blijken dat gehoord te hebben. 'Je hoeft geen commentaar te geven, Leah,' zegt Jacob met een vuile grijns.
'Goed, we gaan verder. Rilla kan wolven ondanks dat ze zich eenmaal onder controle hebben toch niet ouder laten worden, dan zorgt ze dat ze hun zelf niet onder controle hebben. Ze kan controle afpraten, raar genoeg. En Jiro... Ja Jiro, die kan wat. Elke keer als hij veranderd in een wolf krijgt hij een andere vachtkleur. Zo kunnen jagers hem nooit herkennen.'
'Het zal wel,' en boos stamp ik weg. Bah. Denken zeker dat ze wolven met gaves zijn. Egoisme.
'Leah kom terug!' de stem was ombekend. Ik draai mij om en het is Reamon. 'Hoe weet jij mijn naam?' sis ik en verander in een wolf. Gelijk rent Lency weg en transt dan om mij terug te laten transen. Ja, nou, dacht het niet! Ze moest eens weten. We waren al wel een roedel - zei kan mij dus verstaan.
Ga weg, Lency. Ga weg uit mijn hoofd. zeg ik in mijn gedachtes.
Nee. Eerst wil ik jou weer normaal hebben. sist ze terug. Ik grom. Dat gaat mooi niet gebeuren. Je komt niet in mijn gedachten. Gelijk voel ik dat Jake ook veranderd is. Stom genoeg denk ik de hele tijd aan Reamon.
Je bent op mijn broer, he! Vuile Lency.
Hou op! Donder op! Ga weg uit mijn hoofd... Ik grom hard.