Hoofdstuk 14

Vandaag is het dan zover, we gaan kanoen. Ik ben al vroeg op de fiets want we moeten naar een soort camping/boerderij achtig iets. En dat is best een stuk fietsen. Heee. Hoor ik Meike al zeggen. Hoi, waar zijn de andere? Zeg ik. Die zullen er zo wel aankomen zegt Meike. Voordat ik wat terug kon zeggen hoor ik Avelanche al aankomen. Heeeeee! Roept ze hard. Niet zo hard, ik ben net wakker hoor ik Meike. Weten jullie eigenlijk of Jole meegaat? Vraag ik Nee, die heb ik gesmst, ze heeft zich ziek gemeld. Okee, dan kunnen we gaan. Zegt Meike.

Na een stuk fietsen zijn we er eindelijk. Ik zit met Meike in de kano en het gaat echt voor geen meter. We varen steeds de verkeerde kant op, maar we hebben gelukkig wel lol. Avalanche! Roep ik. Pas op ik rijd je anders aan. Schreeuw ik er nog achteraan. Lindaaaa! Kijk uit dan. Roept Avelanche . Maar dan is het te laat. We botsen zo hard tegen elkaar op, dat ik in het water val. whaaa! Dat is koud! Ik hoor de meiden lachen. Maar de andere van de klas lachen ook. Ik schaam me dood. Maar dan probeer ik weer in de andere kano te klimmen. Heee, niet doen! Hoor ik een meisje zeggen. Ik kijk haar aan. Oeps verkeerde kano. Sorry Gabriels . zeg ik. En ik plons het water maar weer in. Wat een blunder.. alweer.. Dan klim ik eindelijk de goede kano in. we varen naar het einde toe. Daar kunnen we eten en drinken. Daarna moeten we weer terug. Fijn, denk ik bij mezelf. Lekker weer met me natte kleren de kano in. Na een klein half uurtje komen we dan eindelijk weer aan, ik pak me spullen en ga meteen op de fiets naar huis. Meike en Avelanche fietsen nog snel achter me aan. Heee, niet zo snel. Zegt Meike. Ik schiet in de lach. Sorry ik had het niet eens door, ik heb het zo koud. Gelukkig moeten de andere ook lachen. Als ik eindelijk thuis ben, pak ik een douche en dan kijk ik TV. Dat heeft niet lang geduurd want dan val ik in slaap.