002 ~ Welkom

'Ik ook!' zegt Rebecca enthousiast. Rachel rent alvast vooruit. 'Kijk, daar zijn ze!' zegt Rachel. Ze zwaait uitbundig. Hoezo ik-wil-opvallen. Grrr. Ik ren gemakkelijk achter haar aan, ik kan haar heel simpel bijhouden. Rebecca gaat nu ook rennen. 'He, wacht op mij!' zegt Rebecca. We gaan langzamer lopen, zodat zij ons bij kan houden.
'Ik ben heel benieuwd wie die Reamon is.' zegt Rebecca met een glimlach. Ik ook wel - maar ik heb geen zin in nog meer jochie's. Dat gedoe weer.
'O, kijk! Daar zie je hem al!' Ik kijk vaagjes naar de nieuwe jongen. Hij had kort, zwart haar. Mooie bruine ogen. Kopere huid. Een lang lichaam; langer dan Jake lijkt wel. Opeens borrelt er een vreemd gevoel in mij op. Jacob komt naar mij toegelopen. Hij heeft mijn rare gedrag door. Hij is in vier seconden bij me en zegt wat tegen me. 'Dat noem je inprenten, Leah.' Oh, nee, he! Dat niet! Sam Uley was al een ramp voor mij, en dan dit ook nog. 'Meen je dat...' fluister ik met een zachte stem naar Jacob. Jacob is soms echt irritant - maar nu kan hij nog wel is gelijk hebben. 'Jep,' en hij loopt weg.
'Wat zei hij tegen jou?' giechelt Rebecca. Niet dat gedoe weer. Ik snauw naar haar. 'Niks, iets over de Quilleute geheimen. Moest ik nog weten.' lieg ik.
'Niet waar, Leah. Je liegt. Wat is dat, imprenten?' vraagt Rebecca. Ik wordt woest, en ik ren gelijk weg. Ik hoor Rachel nog wat uitleggen over inprenten tegen Rebecca. Zij weet dat nog niet.
'Welkom Leah, we gaan zo beginnen.' zegt Billy Black. Ik knik naar hem. Oude gast op wieltjes.