008| Audrey Memphis

Audrey Memphis

Emily was heel attent, want ze had me wat onderdak geboden. Ik mocht in de logeerkamer slapen. Ze vroeg ik nu wilde douchen maar ik zei dat ik dat morgenochtend wel doe. Ik liep weer de trap af want ik had mijn spullen in de kleine kleerkast gestopt en alles een plaats gegeven. Ookal waren het niet veel spullen die ik had, degene die ik had heb ik ergens neergezet. Iedereen was er nog maar waren naar een film aan het kijken. Cherry zat bij Leah terwijl die geniete van de strelingen over zijn kopje die hij kreeg van Leah. 'Ik ga nog even een wandeling maken' zei ik en liep meteen naar buiten. Ik hoorde dat iemand me volgde maar draaide me niet om. Ik liep door de schaduwen van de gigantische bomen achtervolgd door een paar voetstappen. Ik liep rustig en kalm en ontweek een paar takken die mij zouden kunnen laten struikelen. Na een tijdje kwam ik aan op een soort strand. Ik liep door en liet me midden op het strand op het zand zakken. Ik keek naar de volle maan die heel helder scheen aan de hemel. Ik hoorde iemand naast me neer op het zand ploffen. 'Mooi hé' hoorde ik Seth' stem fluisteren. 'Ja' zei ik zachtjes en trok mijn knieën op en krulde mijn armen eromheen. We zwegen beiden en keken naar de schoonheid van de nacht. 'Weetje, Leah doet anders sinds jij er bent' en hij grinnikte op het einde. 'Ik keek naar zijn schouder. 'Hoe bedoel je?' vroeg ik onbegrijpend. 'Nou, vroeger was Leah samen met Sam, maar dat veranderde. Sam inprentte op Emily, de nicht van Leah. Ze was er kapot van en vooral toen ze voor het eerst veranderde naar wolf was ze er absoluut niet blij mee dat ze moest luisteren naar Sam, maar toen ze jouw vond in het bos is ze een totaal ander mens' zei hij en hij glimlachte lief naar me. 'Wat is inprenten?' vroeg ik oprecht geïnterreseerd. Hij begon wat ongemakkelijk met zijn handen te prutsen en begon te vertellen. (Luister dit liedje terwijl je verder leest ;d)'Inprenten is wanneer je haar ziet, alles verandert. Plotseling is het niet zwaartekracht die je nog aan de grond houd, het is haar. Je zou voor haar door het vuur gaan, alles doen wat ze van je vraagt. Als zij blij is dan ben je ook blij, als zij verdrietig is ben je dat ook' vertelde hij glimlachend. Hij keek dromerig terwijl hij vertelde. 'Ben je al ingeprent?' vroeg ik toen met een licht glimlachje. 'Ik denk het, nou ik hoop het eigenlijk' zei hij met een waterig lachje. Ik zag iets glinsteren in het maanlicht op zijn wang. 'Waarom huil je?' vroeg ik zachtjes terwijl ik me naar hem toe draaide en mijn hand voorzichtig uitstak om liefdevol de traan weg te vegen met mijn duim. 'Ik ben gewoon bang' fluisterde hij schor. Ik kon hem niet in zijn ogen kijken, maar ik kon hem wel een knuffel geven. Ik sloeg mijn armen om hem heen. 'Je hoeft helemaal niet bang te zijn' fluisterde ik zachtjes in zijn oor. Hij sloeg ook zijn armen om me heen en begroef zijn gezicht in mijn haren. Hij snoof mijn geur op en liet een klein zuchtje. 'Als je zou weten waarom zou je me begrijpen, maar ik kan het je niet vertellen, nog niet' zei hij terwijl de tranen over zijn gezicht stroomden. Waarom zou hij het me niet mogen vertellen? Is het zo'n geheim? Misschien vraag ik morgen wel wat het is. Nu was ik te druk bezig met het troosten van vrolijke Seth.