| 2 | Shhhh, Liss.

Hier staan we dan, wachtend op onze taxi. Met een zucht keek ik naar de voorbijrijdende taxi's. Wie verzon het nu om naar Amerika te verhuizen. Alleen mama kan zo'n idioot plan bedenken. Ik had nog zo gezegd dat ze zich moest gedragen. En weet je wat ik het ergste vind? Ik zou papa nooit meer zien. 'Een nieuwe kans.' noemde mama het. Ja en wat voor een kans. Eentje dat ons hele leven zal veranderen.
Ik hoorde een taxi claxonneren en keek om. Mama was al met de taxichauffeur aan het overleggen. "Lissa, ga je mee plassen?" Ik wenkte haar en we zochten de dichtsbijzijnde wc. Ik zette mijn zusje op een toilet, en ging daarna zelf. "Amina-haaaaaa?" "Ja, Liss. Ik ben er nog." stelde ik haar gerust. Ik hoorde gesnik uit een wc komen, maar ik wist niet welke. "Ik wil niet naar Amerika" snotterde Lissa. Ik wou ook niet, maar het kan niet anders. "Schat, Amerika is leuk hoor." zei ik met een twijfelende stem. Ze was aan het huilen hoorde ik. "Lissa?" Het was stil. "Kom eruit, meisje." zei ik medelevend. Ik weet goed genoeg wat ze nu doormaakt. Verhuizen naar Amerika is niet iets dat je elke dag doet. "Ik wil niet, ik wil niet." Ik hoorde voetstappen buiten de wc, vast iemand die naar toilet moest, logisch niet. "Godverdomme Amina, hier ben je. Waar is dat klein mormel?!" Dat was dus mama, ze reageerde altijd zo. Ze wou eigenlijk na mij geen kind meer, maar het is misgelopen. Ik beet op mijn lip. "Waar?!" Ik hoorde de woede in haar stem. "Op t-toilet." stotterde ik. Het was genant, ook al wist ik niet of er nog andere mensen in de meisjestoiletten waren. Mama had weer die blik in haar ogen. Ik wist wat dat betekende voor Lissa. "Kind kom eruit!" schreeuwde ze. Ik hoorde nu mijn zusje nog harder snikken. Ik wou haar helpen, maar ik kon niets doen. Alleen wachten totdat dit moment zou voorbij gaan. Mama deed een teken naar me. Ja ja, Amina zal het weer eens gaan oplossen. "Lissa'tje, kom je mee met mij in de taxi zitten. Ik heb een cadeautje voor jou." Wat dat cadeautje was, wist ik nog niet, maar ik moest en zou een cadeautje gaan kopen voor haar. Ik zag mama in mijn ooghoeken nog net de wc verlaten. Lissa piepte met één oog vanachter de deur. Ze zag mij en lachte hulpeloos. Het was ondertussen al laat geworden en ik zag de moeheid in haar ogen. "Moet de grote zus je pakken?" vroeg ik. "Ja-haaaaa!" Ik lachte opgelucht. Ze deed haar armpjes omhoog zoals een kleine baby die wou worden gepakt. Het zag er zo schattig dat ik bijna vergat haar op te pakken. Ik stapte met Lissa op mijn arm naar de taxi's. Ze was ondertussen al in slaap gevallen.

Hoi, ik heb een vraag. Moeten de hoofdstukken langer of korter, of gewoon deze grootte behouden? Vergeet niet op het groene duimpje te klikken en een reactie te zetten. Ciao Ciao amigos.