Chapter one.

Point of view Marie

"Hello sleepyhead." Audrey's vrolijke stem klonk door de luidsprekers van mijn telefoon. "This is your wake-up call," riep ze vrolijk verder, zonder ook maar te luisteren naar mijn vermoeide gekreun. "You are heartless, do you know that?" Nog half slapend gooide ik de dekens van me af en stond op. "It's eleven O'clock, it is time to wake up, my dear." Audrey lachte vrolijk. Ze was dan wel mijn beste vriendin. maar waar zij haar goede humeur 's morgens vandaan haalde, wist ik niet. "I'm back in Londen. I would like to go to the mall with you. It's a long time ago." Ik knikte sloom en kwam er pas na vijf minuten achter dat ze dat niet kon zien. "Eh, ofcourse. Where and when do we meet eachother?" Audrey dacht even na. "One O'clock in the America Today?" vroeg ze. "Yeah, sound good for me. See you 'bout an hour."
Audrey mompelde nog een gedag en hing toen op.
Nog steeds redelijk moe slenterde ik naar mijn kledingkast. Volgens het weerbericht zou het één van de zeldzame zonnige dagen worden in Londen. Dus besloot ik om mijn nieuw kleedje aan te doen.
"Mum?! Audrey is in town. We're going to the mall!" Met een rotvaart rende ik, nadat ik me helemaal had klaargemaakt, naar beneden. Daar trof ik mijn moeder aan in de keuken. "You may ask it the next time," zei ze, terwijl ze me streng aankeek. De krant hield ze halfweg haar gezicht. "I am sorry, mum. But I haven't see Audrey in a century." Met een zucht legde mijn moeder de krant neer en glimlachte. "Oh, Okay then. You won. but be home on time!" Ik slaakte een gilletje en drukte een kus op mijn moeders voorhoofd. "I will, Have to go know!" Mijn moeder zwaaide me gedag en hief daarna de krant weer op.