Hoofdstuk 2 Alice voorspellingen als mens

Alice kon zelfs als klein meisje al in de toekomst zien, maar haar voorgevoelens waren lang niet zo sterk als ze later in haar leven zouden worden. Ze kreeg deze eerder als gevoelens dan als visioenen. In het begin vonden haar ouders haar voorgevoelens grappig. "Alice heeft altijd gelijk," zeiden ze toen ze op vijfjarige leeftijd een regenjas aantrok, hoewel de lucht helemaal blauw was. Later begon het dan natuurlijk de regenen. " Oma komt straks," kondigde ze soms aan. Haar ouders lachtten en zetten een extra bord neer. Naarmate Alice ouder werd, werd ze steeds terughoudender over haar visioenen. Ze vond het niet leuk als ze voor de gek werd gehouden als haar voorspellingen fout bleken te zijn. (Het weer was het gemakkelijkst voor haar om juist te voorspellen, want dat had niets te maken met mensen en hun neiging om van gedachten te veranderen.) Toen ze 10 was, zei ze bijna helemaal niets meer over haar voorspellingen, maar als ze dat wel deed, kwam het visioen vaak genoeg uit dat mensen erover begonnen te praten. 'Dat griezelige kind van de Brandons' werd zelden op verjaardagsfeestjes uitgenodigd. De moeder van Alice hield erg veel van haar en waarschuwde haar niets te zeggen over haar voorgevoelens. Toen Alice 18 werd, had ze grotendeels geleerd haar gave te negeren, maar soms voelde ze zich gedwongen om er iets over te zeggen. Als ze dat deed, liep dat soms verkeerd af, zoals toen Alice een vriendin waarschuwen niet met een bepaalde man te trouwen. De vriendin negeerde haar en toen kwam aan het licht dat er in de familie van de man krankzinnigheid heerste. In plaats van haarzelf of haar man de schuld te geven, fluisterde ze de mensen in dat Alice haar huwelijk had vervloekt. In een ander geval plande 1 van de lievelingsneven van Alice een reis naar het westen, om zijn geluk te vinden, en smeekte Alice hem dat niet te doen. De neef kwam bij een auto-ongeluk om het leven, en zijn ouders de oomen tante van ALice, gaven Alice de schuld dat ze zijn reis had vervloekt. Mensen begonnen het woord 'heks' of 'wisselkind' te gebruiken als ze het over haar hadden.