Hoofdstuk 10

Lily had het geluk dat ze op donderdag – in tegenstelling tot Sue – de eerste twee uur vrij had.
‘Lily speaking.’ Een gaap ontsnapte, ze werd voor de tweede keer wakker gebeld die dag. Deze keer was het echter slechts tien minuten voordat ze op zou moeten staan.
‘Hey schat.’ Zack wist met deze simpele woorden een glimlach op Lily’s gezicht te toveren.
‘Hoe gaat het met je?’
‘Ik mis je.’
Ze zuchtte. ‘Ik mis jou ook, Zack. Ik mis je heel erg.’
‘Je klinkt nogal moe, als ik eerlijk ben, lieverd.’
Lily grinnikte zachtjes. ‘Dat is niet aardig om te zeggen.’
Zack grinnikte ook. ‘Dat maakt me niet uit. Maar gaat alles wel oké daar?’ De klank van zijn stem sprong in een zin over van lacherig naar bezorgd.
‘Het gaat wel goed, hoor,’ zei ze en gaapte weer. ‘Alleen heeft Sue me vannacht wakker gebeld en kon ik toen niet meer in slaap vallen.’
‘Is alles goed met haar?’
‘Ze heeft ruzie thuis. Ze lijdt er nogal onder, ik maak me zorgen om haar.’
‘Denk je nog wel genoeg aan jezelf, Lily?’
‘Hoe bedoel je?’ vroeg ze.
Hij zuchtte zachtjes. ‘Lieve Lily, je geeft heel veel om andere mensen en bent heel zorgzaam, wat goede eigenschappen zijn, maar het moet niet ten koste van jezelf zijn. Zeg het tegen je vrienden als ze te veel van je vragen.’
‘Maar schat, dat kan ik niet maken! Zij hebben het veel zwaarder dan ik, ik kan ze niet lastig vallen met mijn loze probleempjes.’
‘Onderschat het niet, allerliefste Lily, je kan er aan onder doorgaan. De druk op je wordt veel te groot zo.’ Lily maakte protesterende geluiden en Zack vervolgde. ‘Bovendien, hoe zou jij het vinden als je achteraf hoort dat een vriendin van je het zwaar heeft gehad en niet naar je toe durfde te komen? Ze nemen je in vertrouwen, Lils, dat betekent dat je veel voor ze betekent.’
In Lilys buik vond een optocht van vlinders plaats. ‘Ik hou zoveel van je,’ mompelde ze. Ze wilde hem vasthouden, ze wilde zich voor de buitenwereld verstoppen in zijn warme armen, ze wilde zijn lippen proeven.
‘Ik hou ook van jou. Ik mis je onnoemlijk veel.’
‘Wanneer kom je terug?’
Zack grinnikte. ‘Alsof je dat zelf niet weet, Lily. Het zal me niet verbazen als je een kalender hebt gekocht, puur om die datum te kunnen omcirkelen.’
Schuldbewust keek ze naar de kalender naast haar bed. ‘Al heb ik dat gedaan, dan –‘
Zack onderbrak haar: ‘Heb je dat serieus gedaan?’ Ze hoorde gewoon dat hij grijnsde. Het viel even stil.
‘Dat neem ik als een ja!’ zei hij en schoot in de lach. ‘Oh, Lily,’ verzuchtte hij. ‘Je bent zo’n geweldige meid.’
Lily werd rood. ‘Je kent me gewoon te goed,’ verdedigde ze zichzelf zwakjes.
‘Daar ben ik je vriendje voor.’ Lily glimlachte. Ze voelde zich zo speciaal als hij dat zei.

Ze zaten lang aan de telefoon, terwijl Lily ondertussen bezig was met zich klaar te maken voor school. Het gesprek deed Lily goed, in tegenstelling tot het eerdere gesprek over de telefoon die dag. Zack leek altijd precies te weten wat ze nodig had. Ze kon zich geen beter vriendje voorstellen. Ze hield heel veel van hem, en was ongelooflijk trots op hem en zijn muziek, maar het missen deed haar zoveel pijn. Het was niet te omschrijven hoeveel ze hem miste. Ze probeerde niet te denken aan alle kilometers die zich tussen haar en haar geliefde bevonden.

Misschien vond ze het daarom niet zo erg dat ze zoveel problemen over zich heen kreeg, ook al kostte dat haar heel veel energie. Als ze iemand anders hielp, naar iemand luisterde, dan hoefde ze niet te denken aan hoeveel ze Zack miste.