Second KaulitzzTwinZZ

Ik leg af en tot mijn verbazing voel ik niet eens pijn. Als het stopt, kijk ik naar de plas. Ik zucht en loop naar de trap. 'Bill?' zeg ik zacht. Nuja, geen reactie. 'Bill?Lieverd?' zeg ik op een normale toon. Ik hoor gelach wat afkomstig is uit Max mond. Na wat gestommel verschijnt Bill. 'Is het dringend liefje? Max is net uit bad.' zegt hij en ik merk schuim op in zijn haren. Oh, hij is nu net met zijn zoon bezig! Ik glimlach. 'Nou,..ja maar, handel dat eerst maar af!' zeg ik. Hij knipoogt en loopt snel terug. Ik loop de keuken in en neem een dweil om de plas op te kuisen. Als dat klaar is, voelt die broek echt wel onaangenaam, zo nat! Ik loop naar de badkamer beneden en douch me snel, trek iets nieuws aan en loop terug naar de woonkamer.

Bill kijkt op en glimlacht. 'Wat was er nou?' vraagt hij lief. 'Oh, ik heb me even gedoucht, mijn water is gebroken.' zeg ik normaal. Zijn ogen sperren open en hij zet het op een gillen. 'Bill! Doe eens rustig, mensen moet slapen hoor!' zeg ik boos. 'RUstig? Halloo?? Jij moet bevallen gek!' roept hij uit en begint Tom te roepen, waarna hij naar boven rent, om mijn koffer. 'Goh, DramaKing!' zeg ik grinnikend. Tom komt de kamer in en kijkt me verbaasd aan.

'Wat heeft Bill?' vraagt hij. 'Oh, dat, hij overdrijft weer, mijn water is gewoon gebroken.' zeg ik gewoontjes. 'Oh, is dat het m....WAT?? IS JE WATER GEBROKEN!' gilt hij ontzet en snelt naar me toe. 'Doe eens Rustig, niets aan de hand!' zeg ik een beetje verwerend. 'Wil je een pak slaag?' hoor ik achter me, waar Fien staat. 'Ik ben oke, ik voel geen p..' ik stop met praten en zak wat door mijn benen. 'Oh je meent het!' zegt ze sarcastisch. Tom houdt me recht en loopt me naar de auto. Ik kreun pijnlijk en de eerste tranen komen al. 'Rustig Blake, het komt goed!' zegt hij zorgelijk en legt me op de achterbank.

Ik begin te puffen en slaak een gilletje, dit is nieuw! Ik leg mijn handen op mijn buik en staar er bang naar. 'Wat was dat??' roep ik uit en jammer van de pijn. Bill komt naast me zitten en steekt mijn haren in een staart, want die hangen toch maar in de weg. Ik roep het uit en sla mijn hoofd naar achter. 'Ademen liefje, niet vergeten!' zegt Bill zorgelijk en wrijft het zweet van mijn hoofd met een handdoekje. Tom start de auto en even later zijn we in het ziekenhuis. De pijn wordt ondraaglijk, ik gil het uit en huil het uit. Bill probeert me te kalmeren maar het maakt me enkel kwaad. 'Laat me, Verdomme Dit is jou schuld!!' tier ik en knijp zijn hand haast plat. 'Weet ik, maar probeer nu even te kalmeren!' zegt hij hard. Boos kijk ik hem aan. 'Jij hebt dit in mij geplant Idioot, hoe kan ik kalm blijven!!!' schreeuw ik hem toe en schreeuw weer.

'Jij was er anders niet echt op tegen!' gromt hij, maar laat me niet los! 'Kon ik ook anders!!' zucht ik verward, door alle dokters die rond me heen staan. 'Dit is evenveel mijn schuld als de jouwe!' zegt hij neutraal. Ik gil weer en Bill veegt mijn natte haren uit mijn gezicht. 'Je kan maar zien, dat je hier blijft, dit keer!' grom ik ontzet. Verbaasd kijkt hij me aan. 'Jij stuurde me weg!' zegt hij verontwaardigd. 'Je moet niet meteen alles doen dat ik zeg, Bill!' zeg ik kwaad en sluit mijn ogen als ik nog een wee voel.

'Dat is ook nieuw!' gromt hij. Ik open mijn ogen en hoor dat het tijd wordt. Ik zet het op een huilen en voel Bill strelen over mijn hand. Ik richt me tot hem en hij glimlacht. 'Ik hou van je!' zeg ik bang. Hij kust mijn lippen grijnst. 'Ik ook van jou kattig katje!' grijnst hij. Ik glimlach, maar al snel vervaagt die en krijg ik een nieuwe pijnscheut. Ik wordt in zo'n stoel gezet en moet gaan persen. Bij het eerste gehuil kijk ik op en zie hem effe. Bill zoent mijn wang en krijgt tranen in zijn ogen. 'Je doet het goed liefje, nog even volhouden, we zijn er bijna.' zegt hij lief. Ik knik en voel even geen pijn. Maar daar wordt ik niet lang voor gespaard. Ik moet gaan puffen en Bill geeft een kusje op mijn haren.

Eindelijk hoor ik dat hij eruit is en wacht af. Ik wacht op gehuil, maar het komt niet. Ik hoor dat er iets mis is, maar weet niet wat. Ik begin te huilen en kijk Bill bang aan . 'Wat is er aan de hand Bill? Waarom huilt hij niet? Zeg dat het niet waar is alsjeblieft!!' huil ik en hij wrijft over mijn hoofd. Hij kijkt bang en bezorgd. 'Ik weet het niet lieverd.' zegt hij gebroken. Ik schud mijn hoofd en hij neemt het vast. 'Het komt goed, hij red het wel!' zegt hij overtuigend. Ik knik maar en plots hoor ik dan toch gehuil. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en krijg de eerste baby te zien. Hij is prachtig. 'Baby nummer 1.' zegt de verpleegster vrolijk. Ik glimlach en krijg het voor het eerst in mijn handen. 'Wat is hij mooi!' zeg ik ontroerd. Bill kust mijn hoofd en de baby neemt zijn vinger beet. Hij glimlacht en dan moet ik hem weer afgeven. 'En dit is nummer 2, hij had wat slijm in zijn longetjes, maar nu is hij volledig oké!' zegt ze glimlachend.

Het is net of ik net dezelfde baby vastheb. 'Ik wed dat het eeneiige zijn.' zegt Bill plots lachend. Oh, dat had ik hem niet verteld! 'Dat is zo, sorry!' zeg ik schuldig. 'Niet erg, het was een verassing!' lacht hij. De baby wordt weer weggenomen en ik wordt verzorgd. Bill blijft bij me en dan mag ik naar een gewone kamer. De tweeling komt eraan en Bill legt er eentje in mijn armen. 'Hey knul, je bent vroeg weetje.' zeg ik grijnzend. Het geeuwt en gaat door met slapen. Bill opent de deur en Tom verschijnt. Hij glimlacht en loopt naar me toe.

'Hey! Gefeliciteerd!' zegt hij zacht en kijkt bewonderend naar het slapende schepseltje. 'Hij is schattig!' zegt hij en reikt naar zijn handje. 'Wil je hem vasthouden?' vraag ik. 'Ehm..ja waarom niet?' zegt hij glimlachend en ik geef hem over. Bill legt de andere baby bij mij en ik grinnik. 'Billie, heb je al een naam?' vraag ik. Hij lijkt na te denken. 'Ik twijfel tussen 2.' bekend hij. 'Oh, ik heb je 1 iets nog niet gezegd.' zeg ik dan plots. 'Ehm..toen je er niet was toen, had ik nagedacht over namen en...ik had Max beloofd, dat hij een naam mocht kiezen.' zeg ik zacht. Hij streelt door mijn haar en glimlacht. 'Dat vind ik geweldig liefje,!' zegt hij oprecht. 'Dus je vind het niet erg?' vraag ik. 'Natuurlijk niet!' zegt hij lachend en kust mijn neus.

'Mag Max kiezen?' vraagt Tom verbaasd. Ik lach en knik. 'Beloof me dat ik de volgende keer mag kiezen!' zegt hij streng. Ik begin te lachen en Bill schud zijn hoofd. 'Dus niet!' zegt Bill. 'Maar waarom niet?' zegt hij sipjes. 'Omdat jij namen kan kiezen, binnen je eigen gezin, daarom!' zegt Bill lachend. Tom zucht. 'Dat gaat nog een eeuwigheid duren! Fien wil pas volgend jaar!' zegt hij geïrriteerd. Ik grinnik. 'Des te meer tijd om erover na te denken!' zeg ik lachend. Hij zucht en haalt zijn schouders op. 'Misschien ja! Maar ik heb er al eentje in gedachten, Tommie junior.' zegt hij grijnzend. Bill begint te lachen en Tom grinnikt. 'Neenee, dat was een grapje!' zegt hij lachend.
'Ze komen morgen meteen hierheen!' meld Tom. Ik knik en geniet nog even van de tweeling.