Foto bij Oh Yes you will !

Thuis wordt het even emotioneel met Simone en de rest van de band die Bill komt verassen. Simone heeft hapjes klaargemaakt en glazen vrolijk versiert met allemaal lekker fruitdrankjes ipv champagne, voor Bill. Het valt echt goed in de smaak en Shawn pronkt met zijn blauwe drankje dat ook in een champagneglas gegoten is. Best grappig, maar lang kan ik er nu niet van genieten. De wcpot roept me weer eens. Ik loop omhoog en doe het effe in mijn eigen badkamer. Ik ril wat en krijg moeite met opstaan. Mokkend blijf ik na de zoveelste poging zitten en poets dan mijn tanden maar neerzittend op de grond. Ineens gaat de deur open en verschijnt Bill. Met de tandenborstel in mijn mond kijk ik om en barst hij in lachen uit. 'Wat..hahaha doe jij nou op ..de grond?' roept hij lachend. Ik grinnik en kijk dan zielig. 'Ik kom moeilijk recht, dus dacht ik, dan blijf ik gewoon zitten.' zeg ik. Hij grinnikt en hurkt neer.


'Waarom roep je me dan niet?' vraagt hij. 'Nou..omdat.' begin ik. Afwachtend kijkt hij me aan. 'Ik daar niet aan gedacht heb.' geef ik blozend toe. Hij grinnikt en neemt me vast om recht te staan. Ik zucht opgelucht en hij tuit zijn lippen. 'Ik ben nu bezig!' zeg ik en wijs naar mijn tandenborstel. Ontzet kijkt hij me aan en trekt de tandenborstel uit m'n mond. Hij ploft een kusje op mijn lippen en het laat een witte afdruk achter op zijn mond. Ik giechel en veeg het met een washandje weg, ik spoel mijn mond en hij neemt mijn hand. 'Ik moet eerst nog iets doen.' zegt hij plots. Hij grabbelt in zijn zak en haalt mijn trouwring tevoorschijn. Hij schuift hem weer over mijn vinger en gelukzalig staar ik ernaar. Het voelt best raar om die terug aan te hebben, maar het is een aangenaam raar gevoel, snap je?


'Best grof om die van je af te nemen.' zegt hij dan zacht. 'Ik had nog iets anders.' zeg ik dan glimlachend. 'Ohja? wat dan?' vraagt hij. Ik neem zijn hand en open het fluwelen doosje, 'deze, ik sliep er altijd mee.' zeg ik terugdenkend aan die eenzame, harde tijd. Hij komt achter me staan en slaat zijn armen om me heen. 'Waarom draag je hem nu niet meer?' vraagt hij. 'Mijn vingers worden te dik, het is raar dat die trouwring nog past.' zeg ik lachend. Hij grinnikt en neemt mijn hand om het te bestuderen. 'Je handen zijn niet dik, liefje, ze zijn net heel mooi, en zacht en vrouwelijk.' zegt hij lief. Ik giechel en draai me om. 'Dankje.' zeg ik zacht. Hij glimlacht en kust mijn neus. 'Gaan we terug naar onder?' vraagt hij en ik knik.


Het begint al laat te worden en we nemen afscheid van iedereen. Max begint moe te worden en valt in steeds in slaap op mijn schoot. Bill kijkt tv, terwijl hij Shawn in zijn armen ligt te slapen. Tom komt in actie en haalt Shawn uit Bill's armen. 'Kom hier jongen, papa brengt je naar bed.' zegt hij zorgelijk en Shawn klemt zich slapend aan hem vast. Bill kijkt verderd naar de slapende Max en ik wenk hem. 'Breng jij hem naar bed?' vraag ik. Hij knikt en ik haal Max van me af. 'Papa brengt je naar bed.' zeg ik zacht. Hij glimlacht en slaat zijn benen om Bill heen. Ik grinnik en besluit eens naar Anna te bellen. Een maand geleden beviel ze van haar prachtige kindjes. Kylie, Kenan, Justin en Jess, een gezonde vierling! Ik ben doopmeter van alle vier en dat vind ik echt geweldig! 'Zeg, Anna, lukt het daar wel?' vraag ik bezorgd. 'Ja hoor lieverd, ik heb mijn moeder hier even in huis om me te helpen en Sean is een geweldige vader voor de kleintjes! Maak je nu maar geen zorgen!' zegt ze lachend. 'Mm, dat doe ik wel, ik vind het zo...grof dat ik je nu niet kan helpen, nu ik daar niet meer woon.' zeg ik zacht.


'Blake, wat wou je gaan helpen, je bent hoogzwanger!' zegt ze verontwaardigd. 'Dus?' vraag ik beduusd. 'Nou, hoogzwangere vrouwen, kunnen nu namelijk niet zoveel gaan doen, van arbeid!' zegt ze nader. 'Echt wel! Ik poets nog ! En ga te voet naar de supermarkt!' zeg ik ontzet. 'Wat? Waarom doe je dat? Wat vind Simone daar goed aan?' vraagt ze verbaasd. 'Ehm,..Simone vind dat niet goed, maar! Ik ben nog perfect te been!' zeg ik overtuigend. 'Kan me niet schelen, ik wil jou hulp niet!' zegt ze lachend. 'Nou, bedankt!' zeg ik nepboos. Ze grinnikt. 'Zeg, loop jij nog elke dag die trappen op?' vraagt ze. 'Ehm, ja, waar moet ik anders slapen?' vraag ik ontzet. 'Ehm, misschien is Tom zo lief om een bed beneden te plaatsen?' zegt ze en ik weet dat ze grijnst. 'Ik kan het Bill ook vragen he.' zeg ik grappend.


'Is er iets wat ik nog niet weet?' vraagt ze achterdochtig. 'Nou, misschien, Bill is thuis.' zeg ik lachend. 'Serieus??' vraagt ze blij. 'Ja, helemaal, en het is geweldig!' zeg ik zacht. 'Daarom was je zo vrolijk om te bellen!' zegt ze lachend. 'Misschien wel ja.' lach ik. 'Dus alles is terug goed, jullie zijn weer een koppel?4 vraagt ze hoopvol. 'Ja, helemaal' zeg ik blij. 'Lieverd, ik ben zo blij voor je, weet je, ik vertel het Sean meteen!' gilt ze plots. 'Sean, Sean, Lieverd, waar zit je? 'Op de plee!' hoor ik zacht. Ik begin te lachen. 'Nou haast je maar wat!' gromt ze, maar hoor haar lachen. 'Bill is naar huis vandaag!! Blake en hem zijn terug een koppel!' hoor ik haar gillen. 'Echt?' hoor ik opgewonden.


Er wordt gegrabbeld en ineens hoor ik Sean's vrolijke stem. 'Blake, dat is geweldig!!!' roept hij vrolijk. Ik grinnik. 'Weet ik, dankje!' zeg ik grinnikend. 'En..hoe is het met Max enzo?' vraagt hij bezorgd. 'Daar hoef je je geen zorgen over te maken, die 2 zijn beste maatjes, ze spelen samen en lachen, Sean het is geweldig!' zeg ik ontroerd. Ik hoor hem lachen. 'Dat is fantastisch nieuws, en hoe is het met de tweeling?' vraagt hij. 'Goed.' zeg ik meteen. 'Wat voor dingen heb jij uigestoken, Anna lijkt niet tevreden.' zegt hij plots. 'Niets speciaals.' zeg ik schijnheilig. 'Supermarkt lopen, poetsen?' vraagt hij. 'Ehm, ja zoiets.' zeg ik beschaamd. 'God, Blake toch!...gelukkig rijd je het gras niet af en stopt iemand anders Max in bad.' zegt hij zuchtend. 'Wel..' zeg ik twijfelend. 'Blake,! Weet je wel dat jij bijna moet bevallen?' vraagt hij ontzet.


'Wel, ja..maar ik wil Max verzorgen zolang het kan!' zeg ik moederlijk. 'Jij gaat te vroeg bevallen!' zegt hij plots. 'Echt niet!' zeg ik verontwaardigd. 'Jawel hoor, net als bij Max!' zeg hij overtuigend. 'Ach welnee, dat was..toeval!' zeg ik lachend en voel ineens een kramp opkomen. 'Blake, ben je daar nog?' hoor ik. 'Ja , niets aan de hand!' zeg ik snel. 'Wat bedoel je?' vraagt hij achterdochtig. 'Niets, gewoon je...' ik krimp ineen, nee toch! 'Blake, wat doe je daar?' vraagt hij nu. 'Niets..alleen, ik..Oh my god!' fluister ik. 'Wat? Wat Blake? Wat is er?' vraagt hij paniekerend.

'Ik ...geloof dat mijn water gebroken is!' zeg ik zacht. 'WAT? Wat zit je nou nog te praten gek, roep Bill!' roept hij ontzet. 'Ohja, da's waar ook, nou ik zie je!' zeg ik lachend.
'Je bent gestoord!' hoor ik hem nog zeggen.

Reageer (5)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen