18°

Ik zat op een groot grasveld, algemeen bekend bij mijn familie. Als de Volturi kwamen zochten ze mij of Cynthia, via Demetri. Beide zaten we op het grasveld te wachten. Ik had net gejaagd en hoefde voorlopig niets meer. Leah wou graag bij me komen zitten, maar ik wou dat ze zich ging klaarmaken. Als er een gevecht kwam, moest ze niet moe zijn of iets anders. Dat zou dan een zwakke plek zijn en dan zou ik Leah kunnen verliezen. ‘We weten niet eens of ze komen.’ Mompelde Cynthia en ze ging op het gras liggen. Ik keek naar haar. ‘Natuurlijk komen ze, ze willen jou straffen en mij en mijn familie doden, die kans laten ze niet gaan.’ Cynthia zuchtte. ‘Mijn straf zou ook wel de dood zijn.’ Mompelde ze zacht. Ze keek naar me. ‘Maar wat als ze weten dat ik jullie help en dat ze zonder gaves geen kans hebben?’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Dat zien we dan wel. Maar als ze de hele wacht meenemen en ze hebben geen gaves meer dan maken we een kleine kans.’ Ik ging ook liggen. ‘Hoelang moeten we nog wachten.’ Cynthia ging me langzaam aan irriteren. ‘Tot ze komen.’ Op dat moment kwam Alice aanrennen. ‘Ik kon ze zien! De hele wacht komt!’ Ik stond snel op en ging voor haar staan. ‘Wanneer?!’ ‘Over drie dagen.’