Hoofdstuk 13

We zetten onze fietsen neer voor de winkel. Er stond daar een man. Hij stelde zich hij heette Seffa en was de vader van Irmak en Azize hij liet ons een rondleiding door de winkel en zette ons aan het werk. Ik moest her fruit bijvullen terwijl Shanti achter de kassa ging zitten. Ik had er helemaal geen zin in. Na 10 min terwijl ik bij de sinaasappels stond (dacht ik) kwam Azize eraan en zei dat het Mineola's waren en dus dat ik de 100 "Mineola's" eruit moest halen en bij de Mineola's moest gaan leggen. Ik zei dat je express he mij zo vernederen waar de hele turkse gemeenschap bij is laat met gewoon met rust bitch.
Ik had er meteen spijt van haar vader kwam eraan en vroeg wat er aan de hand was. Azize beschermde me op een of andere manier en zei dat er niks aan de hand was. Ik vond dat raar ze keek me aan en liep weg. Onze werkdag zat erop Irmak zei ons gedag en tot volgende week. Shanti had het leuk gehad. Ja zei zat tenmiste op een stoel en moest alleen afrekenen. Ik was thuis en ging zoals elke keer me moeder vroeg hoe het was en ik zei zoals gewoonlijk ik ging naar mijn kamer en ik was Shanti weer vergeten haar msn te vragen. Ik ging me voorbereiden op de aardrijkskundequiz die eraan zat te komen ik moest en zou winnen.
Toen ik in bed lag had ik een beetje spijt wat ik tegen Azize had gezegd. Ik moest sorry tegen haar zeggen vooral toen ze mij in bescherming nam tegen haar vader. Irmak mocht ik niet zo ze moest zich overal mee bemoeien. Maar misschien valt dat wel mee als ik haar wat beter ken. Ik viel in slaap en even later ging de wekker weer.