007| Audrey Memphis

Audrey Memphis

We liepen terug het huisje binnen en Jacob legde de kist op de grond. Ik ging in kleermakerszit ervoor zitten. Ik veegde weer op het deksel en de letters kwamen weer tevoorschijn. Leah kwam nieuwsgierig naast me zitten terwijl ik met mijn vingertoppen over de letters ging. 'Audrey Syrena Memphis' las Cherry voor me. 'Mijn tweede naam is Syrena?' vroeg ik fluisterend aan Cherry. Iedereen keek me aan alsof ik gek was omdat ik hardop praatte. 'Dat lijkt me wel' zei Cherry verder en kroop op de kist. 'Hoe komt hij nou in hemelsnaam in die boom?' vroeg ik toen verder terwijl mijn vingertoppen over de kist ging. 'Iemand moet hem erin gelegd hebben, daar is geen andere mogelijkheid voor' zei hij. 'Wie zou dat nu doen?' vroeg ik sarcastisch. Nu keken ze me echt vreemd aan. 'Is die kist van jou?' vroeg Seth terwijl hij de kist goed bekeek. 'Nee hij lag daar gewoon' zei ik zachtjes. 'Komop we openen hem wel even' zei Paul en probeerde hem open te doen. 'Er zit een slot op' zei Jared en het slot liet bungelen. 'Die knippen we dan los' zei Quil en liep naar buiten. Hij kwam terug met een gigantische tang. We gingen allemaal aan de kant. Quil probeerde te knippen maar het lukte niet. Jacob kwam achter hem vandaan met een gigantische hamer. 'Als we hem niet kunnen knippen, moeten we hem breken' en hield de hamer omhoog. Hij liet de hamer met een forse kracht op het slot vallen. Maar we hadden niet verwacht dat het slot zou tegenwerken. Jacob werd met een grote kracht van de kist weggeslingerd. Ik liep bezorgd naar hem toe maar keek hem niet in zijn ogen. 'Alles oké?' vroeg ik terwijl ik hem probeerde te ondersteunen. 'Ja' zei hij wat moeilijk. De jongens kwamen allemaal in shock naar me toe om hem te helpen opstaan. 'Dude wat was dat?' vroeg Seth meteen toen we hem recht hadden gekregen. 'Geen idee, het was die kist' zei hij en wees met een trillende vinger naar de kist. Ik liep voorzichtig naar de kist en hurkte ervoor neer. Ik nam het slot tussen mijn vingers en bekeek het goed. 'Er moet daar toch een sleutel van zijn?' vroeg Paul die zich naast me bukte. 'Ik heb er geen sleutel van, zelfs geen idee wat het is eigenlijk' terwijl ik over de contouren van het slot ging met mijn vingertoppen. 'We vinden vast wel een oplossing' zei Seth die ook naast me bukte. Ik bleef naar het slot staren terwijl ik knikte. Vast wel. Emily kwam de trap af en keek ons vragend aan. 'Audrey vond een kist met haar naam op' vertelde Leah die achter me kwam staan. 'Met een slot die je niet kan breken, hé Jake' vervolgde Quil terwijl hij op Jacobs schouder stompte. Hij keek hem dodelijk aan en stompte hem terug, maar harder. Iedereen om me heen begon te lachen. Ik lachte zachtjes mee, maar diep van binnen wist ik dat deze kist de weg naar mijn verleden ging zijn. En ook de poort tot mijn toekomst.