-VII-

Snel stop ik mijn boeken weg als mijn alarm afgaat. Ik heb expres een alarm gezet, zodat ik nog net genoeg tijd had om mij klaar te maken en naar Myrthe te gaan.
Ik trek m'n skinny jeans aan, met een tshirt en een leuk vestje erop, en vertrek naar Myrthe.
Het duurde een tijdje voor ik wist waar ik moest zijn, maar ik was er nog net op tijd.
Ik bel aan. Een oude mevrouw doet open. 'Hallo, kan ik je helpen?'
'Ik ben hier voor Myrthe, ik ben een vriendin van haar, ik ben nieuw hier.'
'Ooh, ik snap het al!' 'Kom maar binnen, ze zit op haar kamer.'
De oude vrouw neemt me mee naar boven. Het huis is heel netjes ingericht, en de grote ramen zorgen voor een mooie lichtinval.
'Hey!' Myrthe komt vanuit haar kamer gestormd en geeft me een knuffel.
'Hey.' Lach ik terug.
'Kom maar mee, ik weet precies wat we kunnen doen!' Grinnikt ze. Gehoorzaam ga ik haar achterna, naar haar kamer. 'Doe je ogen toe' fluistert ze.'
'Oke!' ik glimlach. Ik voel haar hand in m'n rug, ze duwt me en opent een deur.
'Open je ogen'
Ik sta in een kast, een zeer grote kast, overal hangen kleren, en in een apart rekje staan een hele hoop schoenen.
'Waaauw!' zeg ik vol bewondering. Op dit soort dingen was ik zo jaloers! Maar jaloersheid was niet het enige gevoel dat ik had. Ik was nieuwsgierig. 'Waarom moest ik eigenlijk naar hier komen?' vroeg ik uiteindelijk.
Myrthe lacht. 'Dat zul je wel zien! Maar eerst en vooral, moet dit uit!' Ze trekt aan mijn kleren. 'Laat je volledig gaan!' Zegt ze, en sluit de deur.
Ik glimlach. 'Mag ik uitkiezen wat ik maar wil?' fluister ik.
Ik wacht niet meer langer en stort me op de kleren.

Vol van verwachting open ik de deur. Myrthe staart me aan met haar mond open.
'Nu ben je klaar voor wat komt meid!' en ze geeft me een klopje op men schouder.