-VI-

'TUUUUUUUUT!'
Elena schrikt wakker. 'Wat is dit?' Ze gaat naar het raam en kijkt naar buiten. Een heleboel auto's. 'Blijkbaar is het overdag veel drukker dan 's avonds' Mompelt ze.
Al slenterend gaat ze naar de radio en zet ze de radio aan.
'9 uur, goeiemorgen, het nieuws.' Elena is meteen wakker
'9 uur?' 'Ohjee, ik had al lang op school moeten zijn!'
'Wat is dit kabaal allemaal?' Elena's vader komt uit zijn kamer.
'Ik had al lang op school moeten zijn papa!' 'Mijn eerste schooldag en ik mis die nu al!!'
Snel poets ik mijn tanden en neem ik mijn rugzak. Ik stop er een paar versleten pennen en een cursusblok in.
'Tot vanavond papa!' Roep ik vanuit de deuropening, en ik haast me naar school.
Onderweg stond ik er bij stil dat ik eigenlijk heel erg zenuwachtig was. Dit was mijn eerste keer sinds dat mama wegging dat ik terug naar school ging.

Ik ging het gebouw binnen. 'DRIIIIINGG' Het was net pauze. Gelukkig, anders moest ik halsoverkop een klas binnenstappen en hopen dat het de juiste was.
Uit haast liep ik per ongeluk tegen iemand aan.
'Ow, sorry!' 'Weet jij soms het secretariaat zijn?'
'Op het einde van de gang links' Zei het knappe gezicht. 'Ik ben Ewout.'
'Elena' Zei ik, half stotterend.
'Ik zie je wel nog, Elena' Zei Ewout.
'Oke.' En ik liep naar het einde van de gang, zoals hij had gezegd.
Wanneer ik me had aangemeld bij het secretariaat kreeg ik meteen een hele hoop informatie mee. Wat mijn hoofdvakken waren, waar ik ze kreeg, met wie ik de vakken volgde, enz.

'DRIIIIINGG' Ohnee. Elena slikte. Dat was het teken dat ik naar de klas moest. Hopelijk valt het allemaal wat mee.
Ik kijk op mijn uurrooster, en zie dat ik aardrijkskunde heb. En snel zoek ik het lokaal waar ik hoor te zijn.
Natuurlijk kwam ik veel te laat toe.. wat wil je, deze school was een doolhof voor me.
Buiten adem kwam ik voor een klas te staan. Alle blikken waren op mij gericht.
'Dag jongedame!' 'Ik ben Bert, je aardrijkskunde-leraar' 'Stel je je eens voor?'
Ohnee. Dat was het moment dat ik het meest probeerde te vermijden.
Ik zucht, en slik.
'Ik ben Elena, 16 jaar. Mijn vader en ik zijn net naar hier verhuist. Vroeger woonde we aan de rand van deze stad, maar ik denk dat ik het hier ook wel zal kunnen vinden.'
'En je moeder?' Riep iemand uit de klas
Ik slikte. Daar werd ik nu eens zo boos van. 'Gaat je niets aan' snauwde ik. En ik ging gaan zitten waar er nog een plekje was.
'Okee, we zullen dan maar verdergaan met de les.' Zei leraar Bert.
'Hey, ik ben Myrthe.' fluisterde het meisje naast me.
'Elena, maar dat had je waarschijnlijk al door' Zei ik op een saaie toon. Ze lachte.
'Je bent nieuw hier he?' 'Ik weet wel wat.'
'Wat bedoel je?' vroeg ik verbaasd.
Myrthe schreef een briefje en gaf het aan mij. 'Dat is mijn adres, vanavond, om 18uur, bij mij, ik leg het wel uit!'
Ik knik.

En de dag, vol met verbaasde blikken en gefluister rondom me, vloog voorbij.