- Samantha and Justin 03

Justin

Een beetje overrompeld kijk ik om me heen. Hoe komen al die meisjes ineens hier? Ik kwam hier alleen voor een telefoon en krijgen we dit weer. Niet dat ik niet van mijn fans hou, maar ik ben op privacy gesteld. Ineens staat ze daar. Een prachtig meisje.. Wow! Ze kijkt me aan met een blik die ik nog nooit heb gezien. Ik kan het niet helpen dat er een kleine lach op mijn gezicht verschijnt. Zou ze een fan zijn? Opeens wend ze haar hoofd af, lachend om zichzelf. Ik vraag me af waar ze aan denkt. Ze zit een beetje te staren naar de telefoons, maar ik merk dat ze zich stoort aan al het geschreeuw. Kenny probeert de meisjes weg te jagen, maar dat heeft tot nu toe niet echt gewerkt. Opeens word ik aangetikt. Een klein meisje wil een handtekening. Snel geef ik die haar. In mijn ooghoek zie ik het mooie meisje naar me toe lopen. Opeens wijkt ze af, alsof ze bang is dat ze aangevallen word door mijn bodyguards. Dan staat Kenny plots voor haar. Ik zie de schrik en verbazing in haar ogen. Langzaam loop ik er naar toe om op te vangen waar ze het over hebben. 'My god, I had no idea he was here otherwise I would went somewhere else.' Ik kan het niet helpen dat dit me raakt. Ik dacht echt dat zij met een andere blik naar me keek. Niet vol met haat. Ik zie Kenny naar me kijken en dan word het me teveel. Snel loop ik weg. Ik hoor hem nog roepen. 'Justin, what are you doing!' Maar het is al te laat. Ik ren door de menigte en ik ben blij dat ik een goede conditie heb. Ik hoor de fans achter me aan proberen te rennen, maar ze kunnen me niet bijhouden. Snel spring ik in mijn auto en rijd ervandoor. Er is zoveel gebeurd de laatste tijd. De smsjes op Selena's telefoon, al de vragen tijdens interviews. Tranen springen in mijn ogen. De afwijzing van dat meisje was de druppel. Er zijn zoveel meisjes die van me houden, maar toen ik dat zag.. Ik zet mijn auto stil en bonk huilend op het stuur. Het interesseert me niet meer als iemand het ziet. Selena is vreemdgegaan, ik heb niks fout gedaan. En door dat meisje net.. Begon ik voor het eerst te twijfelen aan mezelf.

Samantha

'Waar was je nou! Ik kon je nergens vinden.' Snel loop ik naar Chelsea toe, die op een bankje een straat verderop zit. Ze ziet er uitgeput uit. 'Justin kwam ineens naar buiten gerend, ik heb hem nog nooit zo snel gezien! Hij rende naar zijn auto en toen ging hij ervandoor. Ik en zo´n twintig anderen waren hem achterna gegaan.' Ik schud mijn hoofd. 'Waar was jij dan?' 'Ik was in de winkel, ik heb een telefoon gehaald.' Antwoord ik droog. 'Ik werd tegengehouden door Kenny, en hij riep nog naar Justin wat hij aan het doen was. Toen ik omkeek zag ik Justin al niet meer, dat zal toen wel zijn geweest.' Opeens krijg ik weer dat vreemde gevoel in mijn maag. 'Waarom zou hij eigenlijk weggerend zijn?' Vraag ik, meer aan mezelf dan aan Chelsea. 'Hmm, ik weet niet. Ik denk dat hij probeerde te vluchten voor zijn fans.' 'Ja, dat zal het wel geweest zijn.' Toch blijf ik twijfelen. Kenny wist niet van zijn vluchtplan, en dat vind ik wel raar. 'Dat we nu nét Justin tegenkomen als we morgen naar zijn concert toe gaan.' Chelsea kijkt me aan. 'Hallo, waar zit je met je hoofd.' Snel gooi ik de gedachtes weg die net in mijn hoofd dwaalden. 'Ja sorry, ik was even na aan het denken over de schoenen die ik aan ga doen. Inderdaad erg toevallig!' Dat ik zo snel een smoes kon verzinnen verbaasde me. Chelsea weet dat ik verliefd was op Justin, maar heeft nog steeds niet ontdekt dat dit nog steeds het geval is. Ik heb meerdere malen gezegd dat die liedjes hem verpest hebben, ook al luisterde ik nooit naar de tekst of naar een liedje in het geheel. Had ik dat toen maar gedaan, dan had ik nu niet hoeven te verbergen hoeveel hij nog voor me betekend, ook al ken ik hem niet persoonlijk. Zo voelt dat wel al. Chelsea kijkt me lachend aan en zwaait voor mijn hoofd. 'Hee Sam, ik weet niet wat er allemaal nu in je hoofd omgaat maar ga je nou mee uit eten met ons?' Verschrikt kijk ik haar aan. 'Vanavond?' Chelsea trekt een wenkbrauw op. 'Haha, je was er echt niet bij of wel. Ja, vanavond. Ik kreeg een sms van mijn ouders dat we uit eten gingen en dat ik je mee mocht nemen. 'Ja natuurlijk, gezellig. Waar gaan we heen?' 'Naar Italia, de beste en meest chique pizzeria die er bestaat!'

Justin

Ik bleef maar aan dat meisje denken. Waarom deed die opmerking mij zoveel? Waarom was ik zo gevoelig? Zuchtend ging ik op de bank liggen. Zelfs Chaz kon me net niet opvrolijken, terwijl hem dat altijd lukt. Hij denkt dat het aan Selena ligt, en dat is deels ook wel. Maar die opmerking brak mijn hart. Ik vond het zo vreemd. Opeens kwam Chaz binnen. 'Ik weet waar jij zin in hebt! Net als elke chick na een gebroken relatie. Vet voedsel! Wat dacht je van pizza? Kunnen we erna nog gamen.' Een kleine lach kwam op mijn gezicht. Eigenlijk had ik helemaal geen zin om vanavond weg te gaan. Morgen had ik een concert en ik zag er niet uit. Maar ik wou Chaz niet teleurstellen. 'Oke, doen we. Dan spring ik nu even de douche in, ben nog helemaal bezweet van mijn work-out fans ontwijken vanmiddag.' Chaz grinnikt. 'Call me when you're ready. Ryan zal ook wel mee willen.' Dan loopt hij de kamer uit.

Een beetje chagerijnig zat ik in de auto, ik zag ertegenop om mensen te zien. Als ze me gebroken zagen kwamen de roddels pas echt.. De meesten wisten niet eens dat ik met Selena ging, dus dat is ook geen excuus.. Wat dacht ik vanmiddag in de auto toch? Voor hetzelfde geld had iemand me wél gezien. Dan had ik echt een probleem gehad. 'Eeh, waar ben je met je hoofd man? We zijn er.' Ryan geeft me een vuist tegen mijn arm. Dat deed best pijn.