2. Dancing between two worlds

Damian keek op en lachte naar me maar opeens veranderde er iets in zijn ogen.
Ze leken donkerder, mysterieus en bijna kwaad.
Hij boog zijn hoofd naar zijn tafel en scheurde een stuk papier hardhandig uit zijn schrift en begon er snel iets op te schrijven.
Ik keek verbaasd toe hoe hij geconcentreerd zat te schrijven.
Na de laatste woorden geschreven te hebben legde hij zijn pen terug op tafel en vouwde het briefje zo snel als hij kon op.
Hij keek me met diezelfde blik aan en gaf me het stuk papier dat ik snel aanpakte zodat Mevrouw Vos het niet zou zien.
Ik maakte het heel voorzichtig open en probeerde dat ook zo geluidloos mogelijk te doen.
Ik keek nog even snel naar hem op en hij grijnse naar me.
Ik richte mijn blik op het papier en moest met moeite zijn handschrift ontrafalen voordat ik kon lezen wat er stond.
'Regnier is really pissed off now..'
Dat snapte ik niet helemaal, niet dat mijn engels slecht was hoor maar wie is Regnier?
Ik keek hem verward aan en haalde mijn schouders op.
Hij grijnsde alleen naar me en ik fluisterde tegen hem " Wie is Regnier?"
Hij antwoorde niet en pakte zijn spullen van tafel en deed ze in zijn tas.
Schijnbaar was de les al afgelopen want nog geen 3 seconden later ging de bel.
Damian stond op en liep de klas uit zonder ook maar iets te zeggen.
Zo snel mogelijk probeerde ik al mijn spullen in mijn tas te krijgen maar die missie slaagde niet.
Ik liet alle boeken ernaast vallen en raapte ze gehaast op.
Toen alles weer netjes terug in mijn tas zat stond ik snel op en liep het lokaal gehaast uit.

Toen ik het praktijk lokaal uit was keek ik snel om me heen of er nog een spoor van Damian te zien was maar er liep nog niemand op het schoolplein.
Ik rende naar het fietsenhok om te kijken of hij misschien op de fiets was inplaats van lopen zoals hij meestal deed maar ook daar stond niemand.
Ik fluisterde tegen mezelf "Naja misscgien spreek ik hem vanavond nog wel op MSN" en ik gaf de zoektocht op.
Ik liep rustig naar de achteringang van de school en hoopte dat Rebecca daar al op me stond te wachten.
Op het moment dat ik bij de scheufdeuren was gingen ze open en kwam Rebecca de school uitlopen.
We begroette elkaar en liepen lachen om haar stomme verhaal dat over haar avond ik de kroeg ging.
Toen we bij de bushalte stonden en ik bijgekomen was van de slappe lach herinnerde ik me wat Damian op dat briefje had geschreven.
"Becca?" vroeg ik terwijl ik een sigaret op stak.
"Jaaa vraag maar raak!" en ze lachte.
Ik lachte terug pakte het briefje uit mijn broekzak en gaf het aan haar.
Ze vouwde het open en las het hard op voor.
"Weet jij wie Regnier is?" vroeg ik dr toen ze stom verbaasd ernaar bleef kijken.
"Ehm nee niet echt? Weet jij het wel dan?" vroeg ze terwijl ze het terug gaf.
"Nee natuurlijk weet ik dat niet idioot! Als ik het had geweten had ik het toch niet gevraagt." Zei ik en ik vouwde het briefje op en stopte het terug in mijn broekzak.
"Hmm klopt...Van wie kreeg je dat dan?" vroeg ze.
"Van Damian, ik probeerde het hem nog te vragen wat het betekende maar hij was al weg toen ik het pratijk centrum uit kwam" en ik ging zitten op het bankje.
"Dat is wel heel raar, naja vraag het hem vanavond of morgen, of bel hem gewoon" zei ze terwijl ze haar schouders ophaalde en naast me ging zitten.
Ik knikte en toen we zagen dat de bus aan kwam rijden stonden we op en liepen naar het bord dat iets verderop stond.
Na een busrit van 10 minuten naar het stadion namen we allebij een andere bus en gingen naar huis.

Die avond nam ik de laptop mee naar mijn kamer en logde in op MSN.
Damian was niet online, dat was raar want meestal was hij altijd online rond deze tijd.
Ik besloot om nog maar even te wachten op zijn komst en zette muziek aan.
Na 15 minuten werd ik ongeduldig en pakte mijn mobiel en zocht naar zijn nummer.
De telefoon ging 2 keer over en iemand nam op.
"Hay met Kitty.." zei ik toen het even stil bleef.
"Hallooo? Damian?" vroeg ik en keek naar het scherm van mijn mobiel of te kijken of ik niet perongeluk het geluid op dempen had gezet.
Dat was niet zo dus ik dus ik riep nog een keer zijn naam maar nog steeds geen antwoord.