Hoofdstuk 3

Ineens wordt Miranda afgeleid door het geluid van hoeven. Met een ruk kijkt ze op van haar tekening. Maar ze hoort het geluid niet meer. Ze zucht even en gaat verder met haar tekening. Maar dan ineens hoort ze het geluid weer. Snel kijkt ze om zich heen en ze ziet iets wits achter de bomen langsschieten. Zou het dan toch? Nee, dat kan niet, het zijn maar verhalen, denkt Miranda en ze gaat weer verder met tekenen.
Niet veel later voelt ze beweging achter zich. Even blijft ze verschrikt en muisstil zitten. Dan draait ze zich zo langzaam mogelijk om. Terwijl ze zich steeds verder omdraait, neemt haar verbazing toe. Het witte dat ze enkele minuten eerder achter de bomen voorbij had zien schieten, staat nu vlak achter haar, van het gras te eten dat aan de onderkant van de omgevallen boom groeit. Het was een paard. Een wild paard.