Foto bij -V-

~ Elena's new room ~

'Wat is er papa?' Hijgend kwam ik aan een klein huisje in onze achtertuin.
'Kijk hier eens!' 'Dit wordt jouw kamer!' Papa sloeg zijn arm om me en gaf me een kus op mijn hoofd.
'Krijg ik een apart huisje voor mij alleen?'
'J-' voor papa nog wat kon zeggen schreeuwde ik het uit.
Het was iets wat ik altijd al wou hebben. Mijn eigen plekje. Natuurlijk had ik dat al, bij ons vorige huis, maar omdat het hier nogal tamelijk veel regent, is dit een veel betere optie.
Meteen leeg ik mijn rugzak. Zodat mijn kamer er al veel gezelliger uitziet. Ik voelde me al meteen meer op mijn gemak.

Voor de rest van de tijd hielp ik papa met ons huisje verder in te richten. Het deed me eigenlijk wel iets, zo samen met mijn vader bezig zijn. We deden dit soort dingen niet vaak.

'Lieverd?'
'Ja?'
'Wil jij nog even naar de supermarkt gaan?' 'We hebben niets om te eten vanavond.'
'Tuurlijk papa!'
Ik nam men rugzak en vertrok. Nu lag de supermarkt dicht bij huis, vroeger moest ik al een heel eind stappen.
5 minuutjes later kwam ik aan de winkel. Ik kocht lasagne, dat is altijd makkelijk klaar te maken.

Het was al donker buiten wanneer ik uit de winkel kwam. Ik liep rustig de straat op, het was zo stil. Eigenlijk was het best wel eng, zo alleen op straat lopen, wanneer het donker is en je niemand in de stad kent. Ik nam mezelf voor me niets in te beelden.
Plotseling zag ik iets. Het was helemaal donker, en toch kon ik zien dat er achter mij iets scheen. Ik zag men eigen schaduw.
Ik draaide me om.
Niets.
En toch bleef er een licht achter me schijnen. Maar het was geen gewoon licht, het licht gaf een blauwe schijn af. Als een gek begon ik te lopen. Wat was dit?
Ik struikelde over een grote steen. Mijn rugzak viel af, net als de zak met de lasagne.
Ik keek om me heen. Had iemand me gezien? Nee. Er was niemand anders in deze straat. En toch bleef ik het blauwe licht zien.
Mijn knie deed zeer, en ik ging rechtop zitten om de schade te bekijken.
Het was slechts een schaafwonde, en een groot gat in mijn broek.
En toen zag ik het.
Het licht kwam.. uit mijn rugzak!
Ik opende mijn rugzak, en haalde alles eruit. Tot ik op de bodem het amulet zag liggen. Het blauwe edelsteen gaf een vaag, donkerblauw licht!
Geschokt stopte ik het in de achterzak van m'n broek. Snel stak ik alles in mijn rugzak en rende ik naar huis.

Na de heerlijke lasagne.. Viel Elena in slaap.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen