Do you want me back?'

Max zit gespannen aan de deur te luisteren. 'Is het leuk?' zeg ik grappend. Hij knikt en kijkt ineens wat minder vrolijk. 'Gaat papa wel blij zijn?' vraagt hij en draait met zijn hippe sneakers over de grond. Moeilijk kniel ik neer. 'Max, papa gaat nog nooit zo blij geweest zijn, geloof me maar!' zeg ik oprecht. Hij kijkt me in de ogen en knuffelt me dan. 'Oke, mag ik gillen?' vraagt hij. 'Ehm..ik geloof het wel.' zeg ik bedenkelijk. Hij wrijft over mijn buik en spits dan zijn oren. 'VERASSING!' horen we gillend. Max duwt de klink omlaag en rent de kamer in.

'PAAAPAAAAAA!!!!' gilt Max. Ik schirk van de hoeveelheid Decibels, net als de passerende mensen. Ik loop binnen en sluit de deur. Ik loop weer zo'n hoekje om en krijg een vertederend beeld te zien. Max zit in Bill's stevige omhelzing. Aan de schokkende schouders zie ik dat Bill huilt. Hij houdt zijn hoofd verborgen in Max kleren.

'Niet wenen, ik ben hier!!' mompelt Max ontzet. Ik krijg tranen in mijn ogen en samen lachen we met z'n allen, inclusief Bill. Max's kleine handjes glijden door Bill's haar heen, het is echt schattig om te zien. Bill drukt hem een stukje van hem af en bekijkt hem. 'Ik heb je gemist, knul..' fluisterd Bill snikkend en Max rekt zich naar zijn gezicht toe. Met zijn kleine handjes veegt hij de tranen weg en drukt een zoen op Bill's neus. 'Ik jou ook papa.' zegt hij lief en legt zijn hoofd tegen Bill's borstkas. 'Wat ben je veranderd.' zegt Bill dan vrolijk en Max lacht weer. 'Oompie.' zegt Max blij. Ik voel dat Tom mijn hand neemt en in knijpt. Ik pink de traantjes weg en hoor Fien kuchen. Ik draai me om en zie Bill me aan kijken. 'Hey.' zegt hij nogal verbaasd.

'Hey, Bill.' antwoordt ik ongemakkelijk. 'Je...ziet er prachtig uit.' zegt hij zacht, waardoor ik spontaan begin te blozen. 'Ehm..dankje.' mompel ik en Max zet het op een lachen. 'Mama is verlegen,mama is verlegen.' zingt hij vrolijk en Bill port hem. Ik ga op een stoel zitten en de kinderen hebben het mini speelhoekje opgemerkt. Ik kijk de kamer rond en zie al Max's tekeningen aan de muur hangen, in het midden hangt een foto van mij en Max. Tom Kaulitz zal deze wel gegeven hebben.

'Hoe gaat het met je?' vraag ik dan maar. 'Uitstekend, ik ben volledig clean.' verklaart hij trots. Tom lacht en Fien kijkt me grijnzend aan. 'Hoe gaat het met de baby?' vraagt Bill plots. 'Goed.' zeg ik snel. Tom giechelt en ik zou hem nu wel kunnen schieten. 'Wat lach je nou weer?' zegt Bill lachend. 'Niets..' zegt Tom op een onvertrouwbaar toontje. 'Tom.' zeg ik kort. Hij trekt een pruillipje. 'Het is niet eerlijk.' pruilt hij. Bill schud zijn hoofd en richt zich weer op mijn buik. 'Ik wil je niet ongerust maken maar,...je bent toch veel boller dan van Max..' zegt hij bedenkelijk. 'Je meent het!' zegt Fien lachend. 'Ik maak jullie nog eens af.' mompel ik binnenmonds. Wat is nou zo moeilijk aan, mond houden? 'Waar hebben zij last van?' vraagt Bill mij. 'Geestelijke stoornissen.' grom ik. Tom werpt me een kushandje toe en richt zijn blik weer op mijn buik.

Is dit dan zo'n goed nieuws voor hem? Misschien zou Bill, het niet leuk vinden om het op het laatste moment pas te weten. 'Ik moet je iets vertellen.' zeg ik dan toch maar. Tom's ogen schitteren en Bill kijkt me aan. 'Oke, ..waarover?' vraagt hij nogal ongerust. 'Over de baby.' zeg ik dan. 'Is het goed nieuws?' vraagt hij bang. 'Ik weet niet.' mompel ik. 'Wat bazel je nou, natuurlijk is het goed nieuws!!' roept Fien uit. Ik glimlach en neem mijn handtas. 'Wil ik het wel weten?' vraagt Bill. 'Ja, dat wil je broertje, geloof me maar!' zegt Tom hyper en kijkt me ongeduldig aan. 'Weet je, waarom vertel je het niet meteen? klikspaan.' zeg ik grijnzend. 'Oke, dan omdat je zo aandringt.' zegt Tom en zucht alsof het een last is. Idioot.

'Bill, het zit zo,...' begint Tom. 'Papa, papa, ik krijg 2 broertjes!!!' roept Max uit en ontzet kijkt Tom hem aan. 'Ik zou het vertellen!' zegt hij boos. 'Maar het duurde lang!' werpt Max tegen. 'Jullie zijn echt 2 dezelfde!' zucht Fien. Bill kijkt Max niet begrijpend aan. 'Wat bedoel je, Max?' vraagt hij. 'Wel hij bedoelt..' gaat Tom verder. 'Je wordt meteen voor de derde keer vader, Blake is zwanger van een tweeling.' zegt Fien recht voor de raap. Tom kijkt haar boos aan. 'Ik mocht het zeggen!' gromt Tom boos. 'Zeg, als je er altijd 20 jaar over zal doen!' zegt Fien geïrriteerd. Tom bromt en gaat kwaad op een stoel zitten. Bill kijkt me aan, dan naar mijn buik, dan naar mij, dan weer naar mijn buik,.. 'Een .. tweeling?' vraagt hij schor. Ik knik glimlachend en geef hem de echo. Hij bekijkt het en al snel verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. Hij slaat een hand voor zijn mond en laat een raar kreetje horen.


Zijn oogjes tranen en hij kijkt me blij aan. 'Een tweeling!' roept hij uit en springt uit zijn bed. Hij knielt voor me neer en legt zijn handen symbolisch op de tweeling. Hij glimlacht breed en ineens zie ik een flits. Verbaasd draai ik me om en zie Tom zwaaien met een camera. 'Lachen!' zegt hij vrolijk. Bill negeert hem en veeg zijn tranen weg. 'Oh god,...dit is Geweldig!' zegt hij vrolijk en wiebelt heen en weer op zijn knieën. Het is best een komisch zicht weetje. Ik begin te lachen en Bill kijkt op.

Ineens voel ik zijn lippen op de mijne drukken. Ik schrik me rot, waardoor mijn ogen open blijven. Hij neemt mijn gezicht beet en trekt me dichter naar zich toe. Ik voel tranen opwellen en sluit dan toch mijn ogen. Heeft hij enig besef hoelang ik hierop heb gewacht? 'Dat staat erop!' hoor ik Tom gillen van geluk. Ik lach en Bill's mondhoeken ook naar boven krullen. Hij laat me los en kijkt me glimlachend aan. Ookal draagt hij niets van make-up, hij ziet er stralend uit!

Hij omhelst me en lijkt te snuiven. Het voelt goed om Bill's lichaam zo dicht bij me te hebben. Ik voel gestamp en Bill verstart. 'Was dat, wat ik denk dat het was?' vraagt hij gesmoord. 'Ze stampen.' zeg ik en Bill's hand verplaatst zich naar mijn buik. Beiden kijken we gefascineerd naar mijn buik en vergeten even dat hier nog andere mensen zitten. Ik kijk op, maar zie niemand. Bill draait zich om en glimlacht. 'Ze hebben ons even alleen gelaten denk ik.' zegt Bill en ik knik. Hij draait zich weer om en kijkt me aan.

'Het spijt me van alles.' zegt hij dan en wrijft over mijn haar. 'Ik was een klootzak, de jaloersheid steeg me naar het hoofd, ik had niet verwacht dat je echt zou vertrekken, maar wat dacht ik ook.' hij zucht en draait een haarlok om zijn vinger. 'Ik raak Max met geen vinger meer aan, of jou, dat beloof ik!' en hij kijkt me aan. Ik geloof hem. 'Dat weet ik Bill, mijn gedrag was ook niet echt rechtvaardig, maar ik wil je maar zeggen dat ik nooit iets met Sean gehad heb, ik meen het, hij is de laatste persoon die ik wil, ik wil enkel jou, want ik hou van je.' zeg ik en voel dat ik weer zal moeten huilen. Hij glimlacht en veegt mijn traantjes weg. 'Niet huilen lieverd, je ziet er zo mooi uit als je lacht!' zegt hij lief.

Ik glimlach gelukzalig en hij streelt mijn gezicht. 'Ik hou zoveel van je Blake, ik kan echt niet zonder je, je betekend alles voor me,...wil je terug bij me komen?' vraagt hij zacht. 'Natuurlijk Billie, natuurlijk wil ik dat.' zeg ik ontroerd en knuffel hem stevig. Hij drukt een kus in mijn haren en glimlacht. De deur gaat weer open en Max verschijnt. 'Ze zijn klaar!' roept hij uit. We beginnen te lachen en Max komt op ons af. 'Is mama terug verliefd?' vraagt hij schattig. Ik wrijf over zijn wang. 'Ja liefje.' zeg ik glimlachend. Bill trekt Max tegen zich aan en knuffelt hem. 'Ik hou zoveel van jullie.' vervolgt hij.