What happend?

Al gauw wordt het avond en heb ik het voorval met Bill al helemaal vergeten. Nu zitten we in de sofa en bekijken een comedie die speelde. 'Wil iemand nog drinken?' vraag ik als er reclame komt. 'Ja is goed.' melden ze beiden en ik haal de fles. Bij Anna geef ik water, bij Sean cola. De film gaat weer verder en we liggen strijk bij een grappig deeltje. Mijn gsm rinkelt en nalachend neem ik zonder kijken op.
'Blake.' zeg ik en grinnik. 'Blake, kom meteen hierheen.' hoor ik een vrouwenstem zeggen. Ik frons. 'Met wie spreek ik?' vraag ik achterdochtig. 'Met Simone, en kom nu meteen!' roept ze kwaad. Geschrokken kijk ik op de klok en zie dat het al 10 uur is. 'Ehm..oké.' zeg ik stotterend en hoor haar ophangen.

'Ehm, jongens, ik moet naar Simone.' zeg ik nog steeds verbaasd. 'Heeft Simone gebeld?' vraagt Sean verbaasd. Ik knik. Ik heb Simone al een eeuwigheid niet meer gesproken, of gezien. 'Nou, ga maar dan, misschien is het wel iets met Max ofzo.' zegt Anna bezorgd. 'Oh, god, daar had ik nog niet aan gedacht!' zeg ik geschrokken. 'Zal ik met je meegaan?' vraagt Sean meteen. 'Neenee, dan wordt het enkel nog erger!' zeg ik zacht en hij knikt begrijpend. 'Ja je hebt gelijk!' zegt hij en snel vertrek ik.

Over 5 minuten ben ik er al en hoor geschreeuw. Een bang gevoel overspoelt me en snel loop ik naar de deur. Zwanger of niet, als Max iets overkomt, vergeef ik het mezelf nooit! Ik druk opdringerig aan de bel en Simone det open. Haar gezicht staat op onweer. 'Blake.' zegt ze kil. 'Wat is er aan de hand?' vraag ik verbaasd, haar woede ontwijkend. 'Alsof je dat niet weet! Hoe haal je het in je hoofd dit te doen?' zegt ze ongelovig. Wat is dit? Waar heeft iedereen het toch in godsnaam over. Eerst Max's bizarre verhaal, dan Tom's rare gesprekje, dan Bill's uitbarsting, nu zij nog! 'Waar hebben jullie het in godsnaam allemaal over!!' gil ik uit en duw haar bruut aan de kant. Ze schrikt zich rot en ik hoor hard gehuil.

'Max, rustig nou!' Dat is Tom's stem. 'Max?' fluister ik en loop door naar de woonkamer. Het gehuil wordt harder en het is onophoudelijk, ik zie Max in de hoek van de woonkamer. Op de plek waar de kerstboom stond. Zijn hele gezichtje zit rood, van het huilen. Zijn kleren zitten maar slordig om zich heen. Ik heb hem nog nooit zo aangedaan gezien! 'Max?' zeg ik geschrokken en hij rent op me af. 'Mama ..mama,,' gilt hij ontzet en verslikt zich in zijn huilbui. Zijn volledige lichaampje trilt als een gek. Ik moet spontaan huilen en knuffel hem stevig. 'Wat is er toch met jou?' fluister ik schor. 'Ik weg..;ik weg!!' snikt hij en trapt met zijn voetjes op de grond. Hij doet net alsof er een monster in dit huis schuilt.

Ik kijk op en zie Tom en Fien nog altijd naar Max staren. Bill staat in een andere hoek. Hij ziet er raar uit. Ik weet niet wat er is...
'Wat is hier aan de hand?' vraag ik zacht. 'Dat je dat nog durft te vragen!' roept Simone en schud ongelovig haar hoofd. Raar kijk ik de woedende dame aan. 'Ik dacht dat je van mijn zoon hield, maar dit,..dit is gewoon ..' ze stopt en ik zie een traan naar beneden biggelen. Niet begrijpend kijk ik haar aan. Max's gehuil is gestopt en zijn oogjes zitten helemaal dik. 'Mama.' begint hij. 'Ik..eerst niet geven...maar dan...' hij stopt en ik zie de schuldige blik. Ik sta langzaam op.

'Max.' begin ik. 'Wat heb je gedaan?' vraag ik voorzichtig. 'Sorry..' fluistert hij. 'Wat heb je gedaan?' herhaal ik. 'Maar, Bill was...' protesteerd hij. 'Hoeveel keer moet ik je nog zeggen dat het niet Bill is maar papa!' roep ik uit. Hij schrikt en deinst naar achter. 'Niet papa...Bill.' antwoordt hij. Ik zucht diep en kijk Bill aan. Die staart enkel naar ergens. Ik volg zijn blik en zie kaftpapier van Spiderman.
'wat doet jou papier hier?' vraag ik Max. 'Cadeau.' zegt Max kort.

'Welk cadeau?' vraag ik achterdochtig. 'Foto.' mompelt hij bang. 'Welke fo....Max dit meen je niet, zeg alsjeblieft dat het niet waar is!' zeg ik mopperend. 'Sorry...' huilt hij weer. Ik loop naar de salontafel en zie het fotokader liggen. Het fotokader waar Bill verdwenen is onder een dikke laag zwarte viltstift. Hij had Bill geschrapt en ons 2 omcirkelt. 'Max! Je zou dit mooi afwassen!' roep ik uit. 'Nee!' roept hij huilend. Ik kan niet geloven dat hij dit aan Bill gaf! Hij moet vast door het lint gegaan zijn, ik snap waarom Simone zo kwaad is.

'Max, stop met die flauwekul! Ik ben het zat! Waarom doe je dit?' roep ik ontzet. Ik huil en gooi het kader op de grond. Zo krijg ik Bill nooit meer terug, waarom doet hij dit nou? Ben ik het probleem?
'Daarom!' roept hij plots. Hij kijkt me kwaad aan en rukt zijn shirt af. 'Wat doe je nou?' vraag ik maar al snel weet ik het antwoordt al. 'Neenee, je begrijpt het niet!' hoor ik Bill mompelen. Ik vecht tegen de tranen en steek mijn vinger naar voor. 'Wat...wat is dit?..' fluister ik bang. 'Blake,..dit is niet wat het lijkt..' stottert Bill en loopt op Max af. Hij zet het op een gillen en huilt als nooit tevoren. 'Ga weg,..ga weg!!!!' roept hij en krimpt ineen, in het hoekje, waar hij net stond. Op zijn buik zit een paarse vlek. Een grote bloeduitstorting. Op zijn armpjes staan duidelijk vingerafdrukken, die nog rood zijn. Dit betekent 1 ding.

'Ik haat je.' zeg ik. 'Wat,..?' vraagt Bill ongelovig. 'Ik haat je verdomme, ik haat je, hoe kon je dit doen hij is je zoon!!!' schreeuw ik huilend en slaag hem in zijn gezicht. Het was sterker dan mezelf, ik hield van hem, tot op de dag vandaag nog steeds! Ik voel hoe ik vastgegrepen wordt langs achter en sla in het wild. 'Blake, rustig...' hoor ik streng. Ik huil en voel gewoon dat het Tom is. 'Laat me los, eikel!! Hoe kon je dit laten gebeuren!! Je moest hem beschermen!!' huil ik en slaag overal om me heen. Tom vangt rake klappen, maar het kan me niets schelen, ze zullen boeten, boeten voor wat ze hem aandeden.

'Hou nou op!' gilt Tom ontzet en schud me door elkaar. 'Ik heb het geprobeerd!! Ik heb het geprobeerd!! Ik deed het altijd al, maar hij kan er niets aan doen, oke!!' roept hij en ik zie dat hij ieder moment kan huilen. 'Hij is verslaafd,..hij is verslaafd aan.. drinken..' zeg hij schuldig en begint te huilen. Ik staar hem aan en merk op dat er wel degelijk 2 flessen whisky op tafel stonden. 'Het spijt me, ik beschermde hem, maar..' snikt hij. 'Bill is ... onhandelbaar als hij drinkt.' Ongelovig staar ik hem aan. Bill sterker dan Tom?
'Ik geloof je niet.' zeg ik oprecht. 'Je moet me geloven ik,...' hij stopt als Max plots aan zijn broek hangt. 'Niet wenen, oompie.' snikt hij.

Dit is absurd! Tom neemt hem op en Max slaat al bij al zijn armen stevig om hem heen. Dit zou Bill moeten zijn, verdomme. Ik wordt weer kwaad en zie Bill wankelend aan de schouw hangen. De plek waar ik hem sloeg staat roodgloeiend, waarom doe je dit Bill?
'Mam, haal eens een nieuwe fles..' brabbelt hij suf. 'Bill, je hebt al genoeg op!' zegt ze gewoon. 'Haal een fles.' gaat hij door. 'Bill.' zucht ze. 'Haal verdomme een fles, teringwijf!!' gilt hij en kijkt haar woedend aan. Ze schrikt en weet zich niet te veroeren. Hij wankelt en gritst een vaas van de tafel. 'Oneennee, Bill!!' gilt Tom. Bill giechelt plots en laat de vaas vallen. 'Ik heb ..dorst..Mama haal je eens een flesje voor Bill??' grinnikt hij. Oke, we moeten hier weg, nu meteen.

'We gaan Max.' zeg ik snel, maar hij wil Tom niet loslaten. 'Oompie mee.' beveelt hij. 'Nee, kom nou!' zeg ik boos. Hij slaat me van zich af. 'Oompie, pijn, Max hier blijven, oompie meegaan,..' huilt hij ontzet. Ik zucht. 'Ga maar mee Tom.' hoor ik Fien zeggen. 'Hoezo?' vraag ik verontwaardigd. Ik wil hem niet mee, lafaard! 'Laat het hem uitleggen, ik zeg niet wat je moet doen, maar ik zou luisteren Blake, het is belangrijker dan je denkt!' gromt Fien kwaad. Ze zal wel gelijk hebben zeker? Tom en Max lopen naar buiten en ik volg maar.

'Lieverd, waar ga je heen?' hoor ik plots, het is Bill. 'Je weet hoeveel ik van je houd, maar je houdt niet van mij hé,..nee je houdt enkel van Sean. Je doet me pijn.' hoor ik zacht. Ik draai me om en zie Bill versuft in de deurpost hangen. Hij huilt zacht en snikt; 'Ik hou zoveel van je, en van Max...hij is alles dat ik wil, maar ik ben zo kwaad...op jou, je maakt me kapot! Ik ga kapot, je was van mij, alleen van mij,..

kom terug, ik kan niet zonder je,...je bent verslavend...net als ..(burp), whisky..., neem me terug liefje.' snikt hijen plots valt hij neer. Ik schrik en ga voorzichtig naar hem toe. 'Sta op Bill.' zucht ik. Hij blijft liggen en beweegt niet. 'Bill?' vraag ik bang. Geen reactie. Ik kniel neer en voel zijn pols. Het zwakt af...Steeds meer en meer. 'Oh God....BILLL,!!' gil ik bang en hoor voetstappen. 'Bill, wordt wakker, komop ...' snik ik en hoor Simone een ambulance bellen. 'Komop idioot!!!' gil ik ontzet en tik tegen zijn wang, maar hij doet niets. Dit is niet goed, ik wilde dit niet!

Ik wordt van Bill afgetrokken en wordt omhelst door Tom. Ik snik zachtjes en voel hem door mijn haar strelen. 'Bill..' een kinderstem wekt mijn aandacht. Max zit voor hem en slaat op zijn borst. 'Mama;..waarom slaapt papa hier?' huilt hij bang. Hij zegt papa!
'Papa,..wakker worden..' huilt hij zielig. Als de ambuance aankomt haalt Fien hem van hem af en troost de getraumatiseerde jongen.
Wat gebeurd er toch allemaal?

Ik voel steken en voel me suf. 'Blake, gaat het?.' hoor ik Fien vragen. 'Ik voel..me niet goed..' beken ik en zie alles draaien. Ik zak wat slapjes en voel hoe Tom me recht houdt. Het is teveel,...teveel druk.

Dankje voor de reacties
xxxxxxxxxx



xxxxxx