Why me? And what am I suppose to do with you? 25

Mijn ogen speuren de meute mensen achter het glas af, maar er zijn vrij veel vrouwen met blond haar. Dan vallen mijn ogen op een pimpelpaarse koffer, die haast alleen van Stella kán zijn. En inderdaad, daar rent ze al achter haar koffer aan. Ik grinnik als ze met moeite de koffer van de band afsleurt. Wanneer ze opkijkt vallen haar ogen op mij en grijnst ze breed en zwaait wild terwijl ze op haar hakken, stukken lager dan ik van haar gewend ben, naar de gate rent. Snel ren ik er ook heen waarna Stella en ik elkaar gillend in de armen vallen. Stella begroet mijn moeder met een knuffel zoals ze altijd heeft gedaan en dan lopen we alweer terug naar de Jeep. Stella begint meteen ronduit te vertellen hoe saai ze het heeft gehad de dagen dat ik weg ben geweest en dat ons huis al verkocht is.

Thuis aan gekomen groet Stella Adam zeer vrolijk en stel ik haar voor aan Jackson, Jack en Ramon. 'Zo, en nu naar mijn kamer!' Gil ik terwijl ik de doos met fruit marsepein mee sleur. 'Dankjewel voor het bewaren Adam!' Gil ik nog en trek Stella mijn nieuwe kamer in. Meteen valt het me op dat Jesse op mijn bed ligt. 'Wauw! Wat een super kamer, en dat bed!' Jubelt ze. Ze zet haar koffer neer en springt met een sprongetje op het bed. Ik schiet in de lach vanwege Jesse die het niet aan had zien komen en nu naast het bed staat en Stella met een iet wat boze blik aan kijkt. 'Wat voelt het warm aan.' Klinkt Stella's stem. 'Echt? Er is hier niemand binnen geweest.' Stella komt grijnzend overeind en trekt mij aan mijn polsen naar haar toe. 'Er zit hier een geest die jou volgt, of niet?!' Zegt ze zacht maar opgewonden. Door haar onverwachte vraag schiet een licht rood kleurtje naar mijn wangen. Stella wist van mijn 'gave' en fantaseerde altijd dat ik alleen maar knappe, mannelijke geesten zag. 'Ik wist het! Hoe ziet hij eruit, vertel me alles!' 'Nee, Stella! Er is hier geen geest, ik heb er ook nog geen gezien.' Meteen trekt ze een pruil en valt achterover waarbij ze mij mee trekt. 'Hoe gaat het tussen jou en Finnick?' Vraag ik dan maar aan haar waarop ik een rare zucht, vermengd met een piep terug krijg. 'Hij verliet me voor een ander.' 'Wat?!' Gil ik en veer overeind. 'Het is echt zo, voor een wijf van amper 16 en haar bruine haren in een boblijn!' Snuift ze en ik merk de woede op in haar ogen. 'Wat een loser dat hij jou laat gaan zeg. En daarbij, wat is hij? Een pedofiel?! Moet haast wel want jij en ik zijn nog net geen 18 en hij is 22.' Stella schiet in de lach. 'Daarbij durf ik te zweren dat jij véél knapper bent.' Samen lachen we en besluiten Stella's spullen uit te stallen op de grote bureau tafel, tussendoor snoepend van het marsepein fruit en ik mijn best doe om niet op Jesse te letten.