I don't wanna go!!!

Die volgende ochtend sla ik snel mijn wekker af als ik voel dat Max nog stevig ligt te slapen. Nouja, het is dan ook 7 uur. Voorzichtig maak ik me van hem los en waggel mijn badkamer binnen. Snel even douchen. Een simpele zwangerschapsbroek met shirt aantrekken en haren in een hoge staart. Levenloos staar ik naar mijn spiegelbeeld. Ik heb al een heel jaar aan een stuk geen make up meer gebruikt, mijn huid is lijkbleek en even trekt een potje foundation mijn aandacht. Ach wat, niemand die het opmerkt, ik laat het staan en poets mijn tanden. Zoals elke ochtend trek ik de ring van mijn vinger en steek die in het zwarte fluwelen doosje. Even lijk ik ernaar te staren en trek mijn eerste lade voorzichtig open. Mijn hand verdwijnt volledig achterin de schuif en ik pak het kleine fotolijstje. Een foto van Bill en mij, in Italïe 2 jaar geleden, voor het grote drama begon. Zodra er een traan op drupt stop ik het snel weer weg en loop stil de kamer uit, om Max niet te wekken.


Ik loop naar Anna's kamer en trek die open. Ze lijkt nog te slapen. In haar badkamer neem ik 2 grote handdoeken en leg borstels enzo klaar. Terug in haar kamer is ze net wakker en kijkt ze me versuft aan. Ze ziet er niet echt goed uit. 'Slechte nacht?' vraag ik bezorgd. Ze knikt en wrijft in der ogen. 'Ik heb overgegeven, Sean is me komen helpen.' zegt ze schor. Meteen neem ik een thermometer en zie dat 39° heeft.
'Anna, je hebt weer koorts.' zeg ik en zie nu het zweet op haar voorhoofd. 'Red je het wel tot in de douche?' vraag ik haar. 'Dat moet nog lukken!' zegt ze met een glimlach. Ik help haar recht en meteen legt ze haar hand op der buik. Stap voor stap stappen we de badkamer in en help ik haar wassen.

Ze zit op een stoel en ik borstel haar haar. 'Ik zal zo blij zijn als ze eruit zijn.' zucht ze. Ik glimlach. 'Het zal hier druk zijn, maar toch enig!' zeg ik lachend en ze knikt. Anna en Sean verwachten een drieling. Ze moet nog 1 maandje gaan, maar de 8 maanden voorheen waren een marteling.Ze heeft een hoge bloeddruk en vaak koorts. Normaal gezien zou ze in het ziekenhuis moeten verblijven, maar ze wou niet. Nu help ik haar. Hoe ik terug met haar en Sean in contact ben gekomen?


Bill had een tweetal jaar geleden plots weer contact met Daphne, jeweetwel zijn ex. Ik was natuurlijk jaloers en niet echt op mijn gemak. Anna had me weer eens tegengekomen en zonder erbij na te denken hadden we afgesproken. Bill was woedend! Echt woedend. Ik voelde me wel schuldig maar, hij mocht ook zelf gaan beslissen of hij terug met Daphne zou omgaan of niet! Ik vond dat ik mijn eigen vrienden best mocht kiezen, en daarbij, wist ik gewoon dat Sean niets met die 4 mannen te maken had! Er kwam meer en meer ruzie tot hij besliste om Daphne mee op tour te nemen. Vast om me jaloers te maken ofzo...

Ik had er niet op gereageerd en hij vertrok. Op het moment dat ik een magazine in mijn hand had waarop hij haar nogal innig omhelsde kookte ik van woede. Hoe kon hij dat nou doen? Ik bedroog hem heus niet met Sean ofzo! Ik negeerde zijn belletjes en smsjes 3 maanden lang. Ook als Fien me beveelde met Tom aan de telefoon te praten weigerde ik. Hij moest het zelf maar oplossen. De dag dat ze terugkeerden zat ik bij Sean en Anna. Ik had namelijk geen behoefte om hem te zien. Toen ik die avond met Max thuiskwam hadden we hevige ruzie. Hij zou me ervan verdenken dat ik niet wilde opnemen of met hem praten omdat ik een affaire met Sean zou hebben. Dat was absurd! Maanden hebben we elkaar dan maar ontlopen en toen nam hij het besluit mij uit het huis te zetten.

Maar wat Bill niet wist was dat ik zwanger was, van hem. Hij geloofde me niet en zei dat het Sean's kind was. Hij wilde me nooit meer zien en nu een halfjaar later ben ik verplicht ieder weekend naar hem toe te gaan. Max gaat ieder weekend, gaan slapen. Sean en Anna hebben me onderdak aangeboden en dat maakte Bill eigenlijk nog kwader dan hij al was. Hij was laaiend! Nu denkt hij dus dat ik en Sean in relatie zijn omdat hij Anna nergens meer ziet. Nou, die moet dus in huis blijven, met die vierling, anders is de kans groot dat ze het niet overleven. Maar probeer Bill dat maar eens wijs te maken.


'Blake?' hoor ik zacht. Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk haar aan. 'Zit je weer met Bill in je hoofd?' vraagt ze schuldig. Ik knik kort en ruim de badkamer op. Ze is stil en bekijkt elke beweging die ik doe. 'Wil je dat ik meega vandaag? Om te bewijzen dat ik wel werkelijk een vierling heb?' vraagt ze plots. Ik schud resoluut mijn hoofd. 'Ben je gek ofzo? Jou 4 kindjes verdienen het niet te sterven voor Bill!' zeg ik. 'Maar, ik zie dat je hem mist, je wil terug gaan.' mompelt ze. Ik snuif maar weet dat ze gelijk heeft. 'Dat gaat niet meer,..' zeg ik nogal kil. Ze zucht diep en loopt voorzichtig de deur uit naar de keuken. Ik smijt de handdoeken in de wasmachine en richt mijn blik op mijn buik. Nog 3 maanden, en ik heb eigenlijk nog geen dokter bezocht.

Gebrek aan tijd.

Ik loop ook naar de keuken en hoor luid gelach. Max en Sean zijn weer eens aan het spelen. Sean zal het goed doen als vader, dat ben ik zeker! Max rent in pyjama naar me toe en schuift aan tafel. 'Mama..?' vraagt hij zagerig. 'Wat wil je nu weer hebben?' grijns ik. 'Mag ik strak met Sean op de Wii?' en zet en engelengezichtje op.
Ik smeer zijn boterham en leg die op zijn bord. 'Lieverd.' begin ik rustig. Hij kijkt schattig op. Oh, wat haat ik dit! 'Weet je welke dag het vandaag is?' vraag ik zacht. Hij gooit zijn boterham terug op zijn bord. 'Nee Nee, nee, neee!!!' gilt hij ontzettend kwaad. Ik bijt op mijn lip en hij rent naar de woonkamer toe. Hij begint te gillen en te schreeuwen. 'Max!' probeer ik nog maar tevergeefs. Ik wil hem achterna gaan maar Sean duwt me neer. 'Ik ga wel.' zegt hij bezorgd. Verslagen staar ik naar de tafel. Ik steek mijn handen in mijn haar en voel Anna's hand op mijn schouder. 'Dit is niet jouw schuld Blake.' meld ze.

'Waarom doet hij zo Anna? Het is zijn vader. Hij moet gaan, ik versta er helemaal niets van!' zeg ik hopeloos. 'Misschien heeft hij gewoon slechte herinneringen.' zegt ze begrijpend. 'Ik haat het om hem te sturen, Max zal me op den duur ook gaan haten, omdat ik hem daar naartoe moet zenden.' zucht ik en Sean komt met Max binnen. Hij huilt het uit en stampt op Sean. 'Ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet!!'roept hij krijsend. Kalmeren helpt helaas niet bij Max. Ik weet niet waarom Max zijn vader zo haat. Hij is net 5 jaar, het zou toch niet kunnen dat hij de grote mensenproblemen verstaat! En ik krijg natuurlijk onder mijn voeten van Simone en Tom. Max zou Bill verrachten, Max zegt niet eens papa, hij zegt Bill, maar hoe dat komt? Ik heb werkelijk geen flauw benul, ik heb hem al honderd keer gezegd dat hij dat niet mag doen, maar hem straffen helpt niet.