Foto bij 1918

huge fout gemaakt in het vorig hoofdstuk, in 1918 noemde hij nog niet Cullen, maar Masen! srr!

'Edward Masen?Van dé familie Masen?Zoon van Edward Masen Sr.?' vroeg ik verbaasd. De familie Masen was een wel befaamde familie hier in Chicago. 'Ja inderdaad' zei hij met een knipoog. Ik glimlachte naar hem en dronk nog eens van mijn Martinni. 'Hmm, wel dan ben je zeker wel goed opgevoed en breng je deze dame naar huis,niet?' zei ik en keek hem aan. 'Wel, dan uh, moet ik eerst aan de rest gaan zeggen dat ik weg ben, niet dat ze er mee gaan lachen..' mompelde hij in zichzelf en keek naar zijn tafel. Ik legde mijn hand op zijn hand zodat hij terug naar mij zo kijken.Ik keek recht in zijn ogen en zei 'Je brengt mij nu gewoon naar huis, en zegt tegen je familie als je terugkomt dat je even,..frisse lucht nodig had.' zei ik en stopte mijn oogcontact. Ik had hem net gemanipuleerd. Hij keek me even aan en zei 'Wel, ik zeg wel gewoon dat ik even frisse lucht nodig had, geen probleem' zei hij en knipoogde naar me. 'Super' zei ik en stond recht. 'Madame..' zei Edward en gaf me zijn arm en ik haakte in. Bij de vestaire vroeg ik mijn jas terug en Edward deed hem aan bij mij. 'Ben je met de auto?' vroeg hij aan mij en keek rond. 'Neen,te voet.' zei en keek hem aan. Hij keek mij ook aan en zei 'Wel, dan nemen we mijn auto toch?' en we liepen richting zijn Austin Seven.

We kwamen aan voor mijn huis. 'Wel,het was me een eer om je naar huis te mogen doen' zei hij en keek recht in m'n ogen. 'Het was mij een eer om door jou naar huis gebracht te worden' zei ik flirterig en draaide mij in de zetel zodat ik hem beter kon zien.'Wel, het is mij altijd een groot genoegen om zoon mooie vrouw naar huis te mogen begeleiden.' zei hij en kwam wat dichter naar me toe. Zijn adem streelde mijn gezicht,en ik genoot er van.Hij gaf me kusjes in mijn nek. Ik voelde en hoorde zijn hart kloppen, ik rook dat zijn bloed sneller begon te stromen...Ik kreeg dorst. Ik voelde stillaan men tanden groeien en m'n ogen veranderen. Ik moest hier weg, en snel, want ik wou hem geen pijn doen. 'Edward' fluisterde ik en hoopte dat hij zou stoppen. 'Uhm, sorry' kuchte Edward en ging terug recht zitten. Ik zat met mijn hoofd gebogen, mij onder controle proberen te houden maar het lukte niet zo goed. Hij rook te lekker. 'Christina? Alles oke?' vroeg hij en legde zijn vinger onder mijn zodat ik hem moest aankijken. Hij schrok 'w wwaat?' zei hij en begon nerveus te kijken. Ik nam zijn gezicht en keek in zijn ogen 'Je herinnert je niks meer van wat je nu zonet hebt gezien. Je hebt me naar huis gebracht en gewoon afscheid genomen. Je gaat nu naar de club terug' zei ik en stapte daarna direct uit richting mijn huis.

Reageer (1)

  • Lostage

    Abo+kudo :)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen