Hoofdstuk 4

En dus stond Chester de volgende ochtend vroeg op. Net toen hij zich had aangekleed en zich afvroeg wat hij nu moest doen werd en op de deur geklopt."Binnen" riep Chester. Het was Albor. "Ben je klaar voor school?" vroeg hij. Chester knikte lichtelijk afwezig. "Kom dan maar mee." zei Albor. Zwijgend liepen ze de gangen door. Albor had lange benen en zette grote stappen waardoor Chester er op een sukkeldrafje achteraan liep om hem bij te houden. Ze liepen naar buiten naar een klein bijgebouw waar al meerdere leerlingen op het schoolplein stonden. De bel ging precies op het moment dat Chester en Albor aan de rand van het schoolplein arriveerden. Albor nam hem mee naar een deur en bleef toen staan. "Hier is het" en hij wees naar de deur. "Ik heb ze al over je verteld" toen draaide hij zich om en liep het schoolplein af. Aarzelend deed Chester de deur open. Hij liep een klein klas lokaal binnen en iedereen stond al te wachten. "Ah, daar ben je we waren al op je aan het wachtten." zei de lerares. Chester keek de klas in. "Dit klopt niet" zei Chester toen hij zag dat de klas was gevuld met kleuters. "Er moet een vergissing zijn gemaakt." zei hij. "Oh nee hoor" zei de lerares toen. "Albor had er om gevraagd zodat je alles van het begin zou leren. Dus ga maar zitten" Chester begon nu echt gefrustreed te raken. "Nee, ik hoor hier niet. Ik ben veel te oud hier voor. Je zult wel moeten, wat als je word aangevallen?" zei de lerares vervolgens. "Dat kan me geen reet uit maken en wet je waarom? Nou... omdat alles NEP is! Ik ben vast in een of andere coma geraakt. En dit allemaal bestaat niet het is maar een droom! En die stomme beesten van jullie bestaan niet dus ze kunnen me geen pijn doen!IK GA!" Stampend beende Chester de klas uit in zichzelf murmelend "Die stomme mensen ook. Wedde dat als ik bij kasteel kom dat ik heen hele preek krijg. Maar ik ga niet terug, mooi niet. Ik vertrek voor goed, ik trek de omgeving in en ik heb niets nodig want het is toch allemaal nep. En dus liep Chester gewoon weg en hij vertrok. Er van uitgaand dat alles nep was en er geen gevaar is.