With pleasure ~ CB - 54

Wanneer ik eindelijk het vliegtuig mag instappen ontvang ik nog een sms'je van Strify waarin hij mij sterkte en geluk wenst en hoopt me snel terug te hebben. 'Zet uw mobieltjes en verbindingen uit, a.u.b.'. Snel zet ik mijn mobiele uit en neem plaats in de stoel die op mijn ticket aan gegeven stond. Wat zou hij ermee bedoelen? Het lag een beetje dubbelzinnig. Een kriebelig gevoel trekt door mijn onderbuik, zou ik hem leuk vinden? Zou hij mij leuk vinden? Nee, dat kon niet, dat mocht gewoon niet. Al snel dwaalt mijn gedachte af naar mijn vader en val ik in ook in een diepe slaap, dromend over mijn vader.

Een stevige dreun laat me opschrikken en bevestigen dat we zijn geland. Tien minuten later staat het vliegtuig stil en vast en kunnen we het verlaten, naar de open ruimte waar we onze koffers moeten op halen. Terwijl ik bij de band sta te wachten zet ik mijn mobiele weer aan en kijk of ik mijn appeltjes groene koffer en de koffer met Max zie. Een piepje van mijn mobiele trekt mijn aandacht. 'Mia' geeft het scherm aan. Ik open het berichtje waarin staat dat ze bij de gate op mij wacht, waarop ik terug antwoord dat ik nu op mijn koffer wacht. Wanneer ik weer op kijk zie ik dat mijn koffers al voorbij zijn. Op mijn hakken beweeg ik me voor op de gladde vloer en grijp het zware ding van de band af waarbij ik er nog bijna bij neer ga ook. Snel herstel ik mezelf met de koffer, grijp de kattenkoffer met Max erin mee en zeul het achter mij aan naar de deur van de gate waar ik eruit moet. Zodra ik erdoor heen loop en mijn ogen op Maria vallen, overvalt het verdriet mij met een klap. Eenmaal voor haar laat ik de koffers los en grijp Maria stevig vast en huil. 'Het komt goed meisje, alles komt goed.