|| OO2

Verstrooid stond ik met drie verschillende truien in mijn handen.
‘’Lotus, sinds wanneer doe je zo moeilijk. Kom op, trek gewoon zo’n ding aan.’’ Zei ik met enige spot tegen mezelf. Snel trok ik een trui over mijn hoofd maar was toch niet tevreden.
‘’Lotus, we moeten gaan!’’ riep mijn moeder, en geïrriteerd keek ik om. Ik had er altijd een hekel aan als ze dat deed.
Ik besloot de trui aan te houden en haastte me naar beneden met mijn hutkoffer achter me aan. Mijn ouders en Draco stonden al te wachten en snel trok ik mijn jas en schoenen aan. Inmiddels had mijn vader al mijn hutkoffer gepakt en ongeduldig keek hij me aan, nog snel veegde ik een lok uit mijn gezicht en uitnodigend stak hij zijn arm uit, klaar om te verschijnselen. Met enige tegenzin zetten ik twee stappen in zijn richting en ik pakte zijn arm, ik voelde een ruk aan mijn navel en nog voor ik het wist stonden we naast de zweinsteinexpress.
‘’Kom alsjeblieft niet in de problemen.’’ Ik schudde mijn hoofd en mijn moeder schonk me een kleine glimlach, maar mijn vader keek me eerder bezorgd aan. Waarschijnlijk was hij gewoon bang dat Draco weer allerlei brieven zou schrijven over wat ik had gedaan, net als vorig jaar. Het was niet eens zo erg, ik kon er zelf niks aan doen. Ik had strafwerk gekregen omdat ik me had verslapen en moest Hagrid helpen met zijn Schroeistaartige Skreeften, maar Liz kwam aanlopen en we waren vergeten het hek dicht te doen, en we kwamen er pas de volgende dag achter, Liz kon er nog om lachen, maar het leverde mij alleen maar extra strafwerk. Draco’s hand, zo perfect zonder vuile nagels bungelde voor mij, en liet me gelijk terug keren naar de werkelijkheid. Hij zuchte diep, schudde zacht zijn hoofd en liep al de zweinsteinexpress in. Ongemakkelijk nam ik afscheid van mijn ouders. Ik snelde de trein in met mijn hutkoffer achter me aan, en ik vervloekte mezelf dat ik vanochtend niet eerder mijn bed uit kwam.
‘’Hoi Lotus!’’ ik rechtte mijn rug, en keek recht in het gezicht van Lilly, Draco’s vriendinnetje. ‘’Heb je Draco gezien?’’ ik schudde mijn hoofd en mijn blonde lokken schudde vrolijk mee.
‘’Hij zit vast al bij zijn vrienden.’’ Antwoordde ik.
‘’Oké, ik zie je nog wel op school!’’ ze glimlachte vriendelijk naar me en beide gingen we onze eigen weg. Nadat ik al enkele coupés had doorzocht, hoorde ik het vrolijke gelach van Eliane.
‘’Lotus, hierzo!’’ ik zag dat Eliane iets verderop vrolijk stond te zwaaien en opgelucht haalde ik adem, ik liep naar haar toe en gaf haar een knuffel, haar rood bruine haren roken zoals altijd naar frambozen, net als haar parfum. Samen liepen we weer de coupé in, waar Liz ook al zat. Met moeite kreeg ik mijn hutkoffer in het rek met behulp van Eliane en met een zucht ging ik zitten, de trein begon te rijden en ik nam niet eens de moeite om naar mijn ouders te zwaaien. Ik leunde achterover en zette mijn voeten op de plek tegenover me, waar toch niemand zat. Liz zat me breed grijnzend aan te kijken en ik wist al gelijk dat het niet goed zat.
‘’Wat is er nu weer?’’ vroeg ik haar, maar kon het niet laten om te glimlachen.
‘’Daar kom je nog wel achter.’’ Ik trok een wenkbrauw op, rolde met mijn ogen en begon te lachen. Liz zat altijd vol verrassingen, al sinds ik haar ken. Ze was waarschijnlijk weer van plan om een feest te geven, of ze heeft de bankjes in de leraren coupés weer los geschroefd. Ik grinnikte zacht bij die gedachte en keek naar Elaine en Liz die al vrolijk over hun vakantie zaten te praten. Verschillende leerlingen liepen heen en weer door de gang, en sommige keken nieuwsgierig door de glazen deur van de coupé, waarschijnlijk opzoek voor een plek.
Na een tijdje ging de glazen deur open en Jennifer liep naar binnen. Ik zuchtte diep, en keek haar schuin aan.
‘’Weet je waar Draco is?’’ vroeg ze mij, en de arrogantie was in haar stem te horen.
‘’Waarschijnlijk bij zijn vrienden.’’ Antwoordde ik vuil, zonder haar aan te kijken. ‘’Of bij Lilly.’’ Ik zag gewoon dat ze gekwetst was, maar dat deerde me niet.
‘’Zeg, dat is wel een slechte zaak.’’ Zei Elaine zodra Jennifer weer weg was en ik stemde in.