Chapter 26

"Meekomen!" ik werd aan mijn twee armen meegetrokken de kabine in. De deur werd achter mij dichtgegooit. Ik bonkte op de deur, ik wilder eruit. "M-maudy..?" ik draaide me geschrokken om. Daar lach Davy, op zijn bed. Zijn geizcht was spier wit en zijn tentakels hingen futloos naast hem. Ik liep voorzichtig naar hem toe. "Kom .." hij gebaarde dat ik moest komen. "Dichterbij" ik zetten nog één stap. "Luister, ik ben dood ziek" hij hoeste echt de longen uit zijn lijf. "Het zal niet lang meer duren voordat het einde voor mij nabij is" ik keek geschrokken. "Ik wil dat jij mij dood, ik wil dat jij mijn hart doorboort." ik keek hem geschrokken aan. "Nee Davy dat doe ik niet!" hij pakte mijn hand vast. "Maudy, doe het voor mij, ik wil sterven door iemand waarvan ik hou" hij glimlachte lief. Mijn onderlip begon te trillen. Ik kon hem niet doden. Hij hoeste. Ik ging bij hem op bed zitten. "Davy, ik kan het niet, ik kan niet iemand doden .." ik keek naar de grond. "Je hoeft mij niet te doden, alleen mijn hart, dan zal ik vanzelf dood gaan" Hij lag daar zo zielig. Als dit zijn laatste wens was, deed ik dat voor hem. "Oké ik doe het .." "Dankjewel maudy." Davy sloot zijn ogen. Ik zat op zijn bed. Mijn hoofd hing naar beneden. Dan is Davy ook weg. dan ben ik alleen. Ik begon licht de snikken. Jack, ik heb je nodig.
Jack pov.
Godverdomme! Ik moet haar gaan redden. Wat is Davy nu weer vanplan? Ik pak de boot en de roeispanen en zet het te water. Ik begin te roeien als nooit te voren. Ik kan hara niet weer iets laten overkomen. Ver over de oceaan zie ik The flyingdutchman liggen. Kan dit stomme ding niet sneller. Mijn armen zijn lam van het roeien. Ik moet denk nog een uur of 2 roeien voordat ik eindelijk bij dat schip ben. Ik zucht en pak mijn peddels weer. "Here we go"
Maudy pov.
Ik kreeg een mes in mijn handen geduwt en voor mij stond een kist. Davy lag op de grond. De bemanning stond om ons heen. Ik keek naar Davy. "Davy, ik heb altijd van je gehouden, dat zal ik blijven doen." sommige van de bemanning hoorde ik grinniken. Ik draaide mijn hoofd woest om. "Maudy, ik zie je nog wel eens daarboven" hij zag er nog slechter uit dan daarvoor. Hij pakte mijn hand vast. "Het is tijd .. doe het" ik opende de kist. Er lag een echt hart in. Het klopte. Ik keek naar mijn zwaard, naar davy, naar het hart. Mijn hand stond te trillen van angst. Ik moest het doen voor davy. Ik halde uit met mijn arm een schreeuw galmde over het schip. "NEE!" ik draaide me om. "jack ..?" ik was verlamt. Hij stond daar echt. "Maudy doe het niet, het is een val!" ik keek naar davy. "nee jack, het is geen val, davy is dood ziek en .." "GODVER LUISTER NAAR ME!" riep jack boos. ik schrok. De bemanning liep op jack af. "Maudy als jij" jack trok zijn zwarat en vocht tegen de bemanning. "Dat hart doorboort" jack ontweek een zwaardlsag. "dan word jij" hij stak zijn zwaar door een van de bemaningsleden heen. "kapitein van the flying dutchman" ik keek geschrokken naar Davy. Zijn gezicht trok weer helemaal bij. "jack sparrow!" hij stond vlug op en pakte mij met zijn kreeften hand vast. "waarom kom jij altijd mijn plannetjes verzieken" Davy lachte gemeen. "ik wilde haar zzo graag op dit schip, zodat ze niet meer bij jouw kon zijn" hij grijnsde breeduit. "Schurft" riep ik. Hij draaide zijn hoofd mijn kant op. "Zei je wat lieverd?" hij blies rook uit in mijn gezicht. "Ja" ik trok mijn zwaart en stak hem in Davy zijn buik. Hij liet mijn keel los en ik rende naar jack toe. "hou me goed vast. Jack sloeg met zijn zwaard een touw door waardoor we de lucht in vlogen en in het water belande. "Jack dit gaan we nooit redden zijn boot is sneller dan onze roeiboot!" riep ik overstuur. Jack glimlachte. "Zeeschildpadden lieverd" hij floot op zijn vingers. Een hele groep zeeschildpadden kwam tevoorschijn. "Na u madam." ik lachte en bond me vast aan een zeeschildpad. Jack wist ook overal wel wat op te verzinnen.

Reacties?