001. Haven't met you yet

Soundtrack.

De telefoon begint te rinkelen en te trillen als een gek. Ik rek me uit en ga rechtop zitten en kijk om me heen om te zien waar ik mijn mobiel dit keer heb neergelegd. Ik ben het ding altijd kwijt. Het is gewoon hoe ik ben. Ik stap het bed uit en de kou slaat me recht in mijn gezicht. Ik haat het om mijn warme bed te moeten verlaten als het buiten mijn bed zo koud is. Ik vind mijn mobiel uiteindelijk op mijn bureau tussen een hoop papieren. Ik heb een sms. Wie sms’t er nou weer om 9 uur s’ochtends? Mensen weten dat ik om deze tijd altijd nog slaap en dan gaan ze sms’en. Zuchtend open ik het sms’je. Het is van Justin. Dat was wel te voorzien eigenlijk. Hij is de enige die ik ken die zo vroeg zijn bed uit komt rollen. ‘Over 10 minuten sta ik met Drew op de stoep voor groot nieuws’ lees ik. Echt een typisch sms’je voor Justin. Nooit eens hoi of doei zeggen. Nee, gewoon met de deur in huis vallen. Ik gooi mijn mobiel met een boogje op mijn bed en pak een simpele outfit uit de kast. Alsof ik me mooi moet maken voor die twee etterbakken. Ik heb geen eens tijd om nu te gaan douchen. Ik poets mijn tanden vluchtig maar grondig. Daarna begin ik snel aan mijn make-up. De kleding wordt zo snel ik kan aangetrokken en dan wordt er al aangebeld. Ze wachten nog maar even totdat ik klaar ben. Ik ben een meisje en kan dus niet binnen 10 minuten helemaal klaar zijn. ‘Alica’ hoor ik Drew buiten gillen. Ik giechel zachtjes en steek mijn oorbellen extra langzaam in mijn oren. Ik ben ze nu puur aan het treiteren door langzaam te doen. Ze zullen er wel tegen kunnen en anders hebben ze hele erge pech. Rustig loop ik de trap af. Er wordt opnieuw op de bel gedrukt en daarna op de deur geslagen. Gelukkig zijn mijn ouders al aan het werk, anders had ik een probleem gehad. Mijn ouders zijn dol op Justin en Drew. Ze zien een huwelijk tussen mij en een van hun al helemaal zitten. Helaas voor hun denk ik daar heel anders over. Ik moet er niet aan denken om altijd met een van die twee te zijn. Ze zijn heel lief hoor, maar om daar nou mijn leven mee te delen. Ik kijk door het raampje en zie twee geïrriteerde blikken. Ik steek mijn tong naar ze uit.

Ik trek de deur open en word meteen door de twee jongens aangevallen. ‘Het is hartstikke koud buiten, stom kind’ moppert Justin terwijl hij zijn jas aan de kapstok hangt. Ik rol mijn ogen en slof naar de woonkamer. Ik hoor de twee achter me fluisteren en dan beginnen ze te giechelen als een stel verliefde pubers. Ze rennen de woonkamer binnen en laten zich op de bank vallen. Ze zijn nog steeds aan het giechelen en ik rol mijn ogen naar ze, waarna ik de keuken in slof om een grote mok koffie voor mezelf te maken. Anders zal ik het niet volhouden, dat weet ik nu al. Die jongens hebben zoveel energie dat het mij volledig uitput. Ik kom terug de woonkamer binnen met een kop dampende koffie in mijn handen. ‘Vertel me het grote nieuws’ zeg ik terwijl ik aanhalingstekens maak bij grote nieuws. ‘Dan kunnen jullie daarna gaan’ voeg ik er dan nog aan toe. Ze kijken me vuil aan en ik glimlach liefjes terug. Ik ben in de ochtenden nou eenmaal niet zo’n gezellig persoon. ‘Zal ik het zeggen of doe jij het?’ vraagt Justin aan Drew. ‘Ik weet het niet’ zegt hij op zijn beurt. Ik gaap en kijk ze verveeld aan. Ze gaan het me snel vertellen of ik gooi ze het huis uit. ‘Samen!?’ roepen ze dan. Dit hadden ze gewoon afgesproken, ik had het kunnen weten. Ik probeer nieuwsgierig te kijken, maar het gaat me niet goed af. Ik zie er volgens mij nog steeds zeer verveeld uit. ‘’We gaan auditie doen om in het voorprogramma te komen van One Direction’ gillen ze dan terwijl ze door de woonkamer heen beginnen te springen. Ik heb nog nooit van die hele groep gehoord maar houd daar mijn mond over dicht totdat de jongens zijn uitgesprongen. Ze gaan weer braaf op de bank zitten en kijken me gespannen aan. ‘Leuk’ zeg ik dan. ‘Jij gaat natuurlijk wel mee’ zegt Drew dan. Ik schud mijn hoofd langzaam heen en weer. ‘Wel, Alica. Je bent onze beste vriendin en dit is belangrijk voor ons’ zegt Justin dan zo overtuigend mogelijk. ‘Oke’ zeg ik dan terwijl ik mijn armen in de lucht steek. Ik zou sowieso meegaan, maar ik vond het leuk om ze even te pesten.