Talk talk talk

Het was vreemd. Ik bleef maar smsen met jou en het voelde goed.
Maar ik had niet door dat ik steeds meer en meer tijd binnen aan men gsm gekluisterd doorbracht.
Ik kwam niet meer buiten om dingen met vrienden te doen.. en als ik dat wel deed dan smste ik ook voortdurend. Ik had kunnen weten dat het ooit zo ver zou komen maar ik had gehoopt dat het langer ging duren. Ik had een abonnement en kon dus zoveel smsen als ik wou maar hij zat aangesloten bij proximus en zijn smsen raakten op. Ik viel in een leeg gat. Ik moest een manier vinden om met hem te kunnen praten! Ok netlof en facebook waren een oplossing maar hij zat ook niet de hele dag voor zijn pc dus moest ik afkicken van zijn berichtjes. Na 3dagen wat voor mij een eeuwigheid duurde kreeg ik opnieuw een sms. Het was alsof de zon weer begon te schijnen.

I'm an addict,
and you are my drug.