Zaterdag

Ik werd wakker met de lachende ogen van de jongen in mijn gedachte, Tom, gisteravond heb ik die naam voor hem bedacht, ik heb eens een boek geleze waarin een jongen voorkwam die Tom heette en ik vond het toen meteen al een mooie naam. Ik ben benieuwd hoe zijn gezicht er verder uitziet. Zijn ogen zijn licht en koel.maar desondanks een vriendelijke iotsraling ze zijn vooral heel erg mooi maar meschien doet de rest van zijn gezicht dat allemaal tenieten blijkt er achter die ped een echte misdadigersgezicht schuil te gaan.ik zal we'll nooit te weten komen ik voel een vrEemde opwinding bij jey vooruitzicht dat hij stracks binnen zal komen met mijn ontbijt.wat zal hij van de naam vinden die ik voor hem vedacht? Hoe zal hij reagere? Ik heb honger het is al bijna half tien zie ik op mijn horloge waar blijft hij?

Net heeft tom een dienblad met botterhamme en thee gebracht hij was ongewoon zwijgzaam toen ik hem vroeg of hij het goed vond dat ik hem voortaan tom noemde, hij vernauwde zijn ogen zich het leek of hij schrok wat is er mis mmet de naam tom? Ik kan me niet voorstelle dat ik zijn werkelijke naam gerade heb, dat zou we'll heel toevallig zijn hij knikte afwezig en keek daarbij strak naar mijn haar ik voelde me niet echt op mijn gemak. Zijn die krullen van jezelf? Vroeg hij opeens Ja hoezo? Ik brgreep die plotselingen belangstelling voor mijn haar niet hellemaal zomaar je hebt mooi haar vind ik ondanks die bed zag ik dat hij kleurde hhet verbaasde me, ik had dat niet van hem verwacht niet van een crimineel een ontvoerder ik zal je zo waswater brengen zodat je je een beetje kunt opfrisse ik voelde me teleurgesteld ik had op zijn minst toch even onder de douche gewild na zoveel dagen ongewassen hier opgesloten te hebben gezeten voelde ik mme zoo smeriig dat een eenvoudige wasbeurt. Niet voldoende. Zou zijn maar ik glimlachte gefoceert Fijn zei ik heb je meschien ook iets schoons voor me om me aan te kleden? Zijn ogen gleden kritische over mijn klere Nee maar ik zal zien wat ik voor je kan doen hij draaide zich om en verdween zonder nog iets te zegge.wat zou ik krijgen? Een teiltje met water? Een handdoek? Zeep? Nog geen tien minuten later kwam hij weer binne met een oude plastic afwasbak gevuld met warm water in een badhanddoek zaten een washandje een stuk zeep en ook tandpasta en een tandenborstel gewikkeld ik was hem dankbaar

Ik zit nog hellemaal te trille met zijn drieen zijn ze een kwartier gelede onverwacht bij me binnen gekome ik zat met mijn rug naar de deur zodat ik hen niet kon zien Een ogenblik dacht ik dat het tom was die het wasbakje kwam weghalen maar een hese stem wenste me honend goedemorgen het was Georg in zijn ene hand hield hij een krant en in zijn andere een polaroid fotoyoestel ik begreep meteen al wat hij van plan was je ouwelui willen weten of je nog leeft ze hebben blijkbaar weinig vertrouwe in ons zei Bill smalend Draai je om!! Geschrokke stond ik op en deinsde achteruit nee hier op de stoel zitten met je gezicht in het licht met een ruk zette hij mijn stoel andersom en wees er gebiedend naar hij lachte sarcastische mijn collega gaat een foto van je maken Die sturen we dan aan je ouders.die zijn blijkbaar zo aan hun geld gehecht dat ze eerst willen weten of de waar die ze ervoor terugkrijgen we'll vers is ik stond als aan de grond genageld en durfde nauwelijks adem te halen Tom leunde tegen de deur en staarde naar het plafon alsof er niet bij hoorde,Komt er nog wat van snauwde Bill en doe dat jack uit ze mochten eebs denke dat je koud hebt hij kwam op me toelopen met een uitdrukking in zijn ogen die niet veel goeds verspelde.haastig deed ik wat er me gevraagt werd Georg drukte dfe krant in mijn hande houd hem zo voor je dat je de voorpagina goed te zien is zijn stem dulde geen tegen spraak ik deed wat hij zei in een voorovergebogen houding tuurde hij ogenblik door de zoeker het flitslicht trof me toch we'll onverwachts vol in mijn ogen toen ik weer iets kon onderscheide.hield hij een kleine vierkante fototje voor mijn gezicht een vreemd meisjr met een bos lange blonde krulle keek me star aan was ik dat? Plotseling voelde ik hoe er iemand aan mijn haar zat ik deed een greep naar die hand die mijn hoofd een lok opzij trok.weg met die hand grauwde Bill meteen hoorde ik een geluid dat me maar al te bekend voorkwam hij knipte zomaar een pluk van mijn haar af!! Triomfantelijk slingerde hij de lok voor mijn ogen heen en weer misschien maakt dit ze nog eens extra duidelijk dat het verstandiger is om het geld over de brug te kome hij grijnsde gemeen en als dat niet helpt kan een vinger ze misscjien... Hoed je smoel bill zover zijn we nog niet zei georg kortaf ik taste naar de plek boven mijn loinkeroor een bot afgeknipt pluk stak tussen het ander haar naar buite.de tranen schoten in mijn ogen mijn haar is mijn trots nu is het mooiste dat ik heb iedereen kijkt er altijd naae nu begrijp ik toms opmerking over mijn haar opeens hij had het geweten dat er een pluk vanaf werd geknipt zou worde! Hij stond nog steeds bij de deur en was bezig zijn nagels schoon te maken met de punt van het mes Een plotselinge woede overviel me Was een foto niet genoeg? Moesten jullie mijn haar nog ruineren? Mijn vader zal woest zijn hij zal... Met honende gelach van georg deed me zwijge Wat zal je vader... Dokken zal hij en niet weinig ook hij zal heel wat voor over moeten hebben om zijnn dochter terug te zien hij wenkte na Bill die na een omheiling spellende blik op me te hebben geworpe achter hem aan liep Tom hield de deur voor hem open ik bleeg totaal ontredderd achter,

Eigenlijk nu pas dribgt de situatie waarin ik mij bevind in zijn volle omvang tot mij door ze zullen met alle mogelijke middelen pap dwingen het losgeld te betalen alle mogelijke middelen...Een vinger zei Bill de gedachten alleen al verlampt me ik kijk neet op mijn beide handen ik kan niet verder schrijven.

Ik heb de paniek eronder weten te krijgen en ben nu wat rustiger ik kan weer een beetje nadenke zonder zal pap het toch niet laten kome? Hij zal betalen dat weet ik zekker pap houd van me;Hij zal me tot elke prijs terug willen hebben maar hij zal een e norm losgeld moeten betalen miljoenen waarschijnlijk hij zal geruineeerd worden misschien gaat de zaak we'll failett de zaak die hij zelf hellemaak heeft opgrenouwd waar hij zo trots op is het zal hem we'll kapot maken hoewel ik er uiteraard niets aab kan dien voel ik me toch we'll vreemd manier sguldig waarom moeten we ook zii rijk zijn dat geeft alleen maar ellende!! De mensen doen anders tegen je als ze weten dat je ouders veel geld hebben.vroeger viel me dat nooit zo op maar sinds we verhuisd zijn en ik hieer op het lyceum ben gekomen verbaasd het me hoe anders sommige mensen kindere reageeren als ze weten waar ik woon vaak voel ik een jaloezie in hun woorden doorklinken die me verdietig maakt, de manier waarop ze het zeggen woon jij daar? En heb jij een eigen paard? Spreekt boekdelen ik moet toegeven dat het huis waar we sinds een jaar wonen onbehoorlijk groot is eigenlijk hebben we al die ruimte helemaal niet nodig en toch zou ik er niet meer weg willen ik houd. Van de duinen die vlak achter ons huis beginne ik houd ervan om op shadow naat het strand te rijden alleen al dat geld zit me dwars,waarom heett dat zo,n invloed? Er zijnn kindere uit mijn klas die zich mijn vrienden noemen die ik niet zou hebbben uitgezocht als ik een vrije keuze had,ik merk dat ze me niet om mezelf waarderen maar om het feit dat mijn ouders zoveel geld hebben,alleen celine is een echte vriendin zei waardeert me om wie ik ben niet om wat ik heb ze is zo heel gewoon zichzelf ze trekt zich niets aan. Van onze manier van leven ook al woonde ze in een eenvoudige flatje dan nog zouden we bevriend geraakt zijn we hebben dezelde ideeen dezelfde smaak in kleren en muziek betreft dezelfde liefde voor dieren en voor natuur, Celine hoe moet ik nu stracks onze spreekbeurt doen! Zal ik die ooit nog houden? Ik durf niet aan de toekomst te denken niet aan morge zelfs niet aan avond ik ben zo bang,

Vamavond is oneindig cer,
Morgen zelfs ondenkbaar
En wat de toekomst bbrengen zal
Staat nog niet gescjreven
Want dit duistere vier tal
Bepaalt mijn leven
Wellicht mijn dood

Ik kan nog ondanks de vreselijke angst die bij rijden mijn keel dicht kneep of meschien we'll dankzij die angst kan ik toch nog gedichten schrijven het lijdt me af en geeft me tegerlijkertijd een gevoel van voldoening en ik kan niet ontkennen dat er voor mij een zekere magische kracht van uit gaat ik bezweer zo de mogelijke afschuwelijke gevolgen die deze ontvoering zou kunne ebben als ik er maar iets over schrijf kan er niets ergs gebeuren belachelijk natuurlijk maar het helpt

Er is van alles geneurt het begon ermee dat ik vreselijk ben uitgevallen tegen Tom ik heb zelfs het dienblad waar lunch op stond op de grond gesmeten tegen half twee kwam hij binnen hij klopte zelfs eerst heel beleeft voordat hij de sleutel in het slor draaide hier zijn je botterhammetjes zeu hij terwijl hij het dienblad bovenop mijn schrifte deed ik had moeite genomen om het op te bergen. Ik was zoo moee ik wou slape maar ik keek naar buite het was zoo somber en zoo donker net als mijn hart d8 ik hoelang zou ik nog hier zijn en viel in een dieppe slaap