020~concert

Ze repeteerden de hele dag, tot het te laat was omdat de buren dan zouden klagen. 'avonds zaten Bill en Laura samen in de zetel. Tom tokkelde wat op zijn gitaar. Plots zei Laura; 'Speel dat nog eens.' Tom probeerde het zo goed mogelijk op nieuw te doen. Bill keek glimlachend naar Laura en begon het ritme te neurien. twee minuten later waren ze aan het ruzie maken over de tekst. TOm stond meestal aan Bills kant, maar nu was hij het overduidelijk eens met Laura. Bill zuchtte en veranderde de lijnen. 'Ik hoop maar voor jullie dat ons publiek het ook goed vindt, anders hebben jullie een probleem.' zei hij op een irritant toontje. 'Ah, Bill. Het is niet dat jullie echt zooo gekent zijn, jullie twee en een keyboard om de drum en de bas aan te vullen gaat niet. Jullie hebben gewoon een goeie bassist nodig en een drummer, die keyboard verknalt het, maar je hebt geen ander hulpmiddel. Je hebt geen keus.' zei ze. Tom schudde zijn hoofd. 'Voor mij is het goed zoals het is.' zei tom. Bill lachte. 'Nee, jij wilt gewoon een reden hebben om Laura zoveel te laten langskomen.' zei hij lachend. Tom werd een beetje rood maar schudde zijn hoofd snal en hard. Laura en Bill konden er wel om lachen, Tom niet. Hij werd lichtjes Rood en Laura deed alsof ze het niet opmerkte, om hem niet meer in verlegenheid te brengen.

Tijdssprongetje; Vlak voor het Concert
Tom en Bill zaten er heel relaxt en onspannen bij, maar wierpen om de zoveel keer een blik op de klok. En dan TOm weer naar zijn gitaar, dan wou Bill de micro voor de tiende keer naakijken. Laura gaf hen elk een klap tegen hun achterhoofd. 'Hou je nu eens rustig!'zei ze. 'Ik word nerveus van jullie twee, wetende dat jullie de hoofdact zijn, doet dit me niet erg goed.' zei ze met een opgefokt stemmetje. Bill en Tom keken elkaar lachend aan. 'Niet nerveus dat er kabeltjes gaan loskomen van je Keyboard?' vroeg TOm onschuldig. 'Of dat je een noot verkeerd speeld?' vroeg Bill op een even zachte toon. Laura hing rustig tussen hen in. 'Heb ik al gezegd dat ik al mijn stukken heb opgenomen? Vanaf het moment dat er bij mij iets mis gaat, druk ik op een knopje en dan gaat de luidspreker achter het podium aan met een drum en een bas.' zei ze lachend. Bill en Tom keken elkaar aan. 'En waarom mogen wij dat niet?' vroegen Tom en Bill in koor. Laura glimlachte zachtjes. Als de jongens nerveus waren, geloofden ze alles wat ze hen voorschotelde. Plots keek Tom met een begrijpende blik naar Bill en dan naar Laura. 'Ik heb het gevoel, te zien aan dat engelengezichtje,' zei hij met een glimlach in zijn stem, maar niet op zijn gezicht,'Dat ze dat niet helemaal meende.' Bill keek hem lachend aan. 'Nee toch?'vroeg hij sarcastisch. Binnen de minuut lag Laura te lachen onder de kietelgraage handen van Bill en Tom Kaulitz. Ze werden onderbroken door Simone die samen met een veel te serieus iemand binnen kwam om te zeggen dat ze zo het podium op moesten. Snel hing TOm zijn gitaar rond zijn nek, en voor zijn lichaam. Bill had zijn micro vast en samen met Tom en Laura liep hij het podium op. Het Concert was goed, niet het beste wat ze ooit gehad hadden, maar zeker niet slecht.
Vlak na het Concert kwamen Jongens op hen af, glimlachend. Tom en Bill keken elkaar raar aan, Laura huppelde een beetje achter hen aan. 'Hallo!' riep de oudste van de twee, hij had haar dat tot op zijn schouders kwam. De andere was korter, en met veel korter haar. 'Hallo terug.' zei Tom. 'We hebben jullie bezig gezien op je concert, het was best goed.' zei de jongen met de lange haren. 'Bedankt,' zei bill. 'Ik ben Bill, dit is mijn tweelingbroer Tom en Laura die voor de Drum en de Bas zorgt.' zei Bill. 'Tijdelijk, tot ze eindelijk een echte drummer en bassist vinden.' viel ik tussen. Tom rolde met zijn ogen. 'Mijn naam is Georg Listing, en dit is mijn vriend, Gustav Schäffer.' zei hij. Bill en Tom schudden handen. Georg, de jongen met de lange haren keek even naar mij en vroeg toen; 'Is het waar? Over die drums en bass?'vroeg hij. Bill knikte. 'Laura ziet een andere ... Toekomst voor zich, maar wil ons toch tijdelijk helpen.' zei Bill. 'Ik kan Drummen, en Georg Speelt bass.' zei Guistav, die voor het eerst zijn mond open deed. 'Echt?' vroeg Bill enthousiast. Georg knikte met een klein lachje. 'Waarom komen jullie niet eens af? We repeteren in onze garage, Thuis.' zei Bill terwijl TOm hun adres opschreef. Hij gaf het aan Georg. 'Moet ik het nog eens opschrijven?'vroeg hij aan Gustav. 'nee, Ik blijf bij Georg slapen.' zei hij. 'Ik schrijf het thuis wel over.' zei hij. Simone kwam er bij staan. 'Waar was dat allemaal over?' vroeg ze terwijl ze Bill en Tom wantrouwig aankeek. 'We hebben een mogelijke vervanging gevonden voor Laura.' Zei Bill. TOm snoof, hu George en Gustaf weg waren was hij minder vriendelijk. 'Laten we eerst eens kijken hoe goed ze zijn, vóór we haar vervangen.'zei TOm met een blik op laura.