3. Halfbloedjes haat

Op het perron was het zoals ieder jaar enorm druk. De dochters namen ieder afscheid van hun ouders. Vooral Versula had het er erg moeilijk mee dat nu ook haar jongste dochter eindelijk naar school ging. ‘Je gaat me wel schrijven hoor,’ fluisterde ze haar dochter toe. Astoria knikte en knuffelde haar. Daarna volgde ze haar zus de trein in. Gelukkig was de trein nog niet zo enorm vol, dit kwam waarschijnlijk omdat ze vroeg waren. Na al een paar lege coupés te zijn gepasseerd, stopte Daphne voor een, tot Astoria’s ongenoegen, niet lege coupé. Maar omdat ze niet alleen wilde zitten liep ze maar achter haar zus aan. Daphne hees de 2 hutkoffers in de rekken en nam plaats op de lege bank. Astoria ging gehoorzaam naast haar zitten. Tegenover hen zaten twee Zwadderaars, jaargenoten van Daphne wist Astoria. De jongen stelde zich voor als Blaise Zabini en het meisje had iets gegromd als Margriet Bullemans. ‘Is dit nu je zusje?’ grijnsde de knappe jongen terwijl hij met zijn ogen haar leek te inspecteren. Daphne knikte ongeïnteresseerd en wende zich tot het meisje dat naast hem zat. ‘Hoe was je vakantie, Margriet?’ vroeg ze meer uit beleefdheid dan interesse. Margriet haalde haar schouders op. ‘Niet veel anders dan anders, ik ben een maandje naar Bulgarije geweest, naar mijn oom en tante, maar dat was het wel.’ Maar Astoria’s aandacht was getrokken door een nieuwkomer en ze luisterde niet eens meer naar het antwoord. ‘Draco,’ grijnsde Blaise duidelijke blij met de komst van deze blonde en bleke verschijning. Draco nam plaats naast Margriet recht tegenover Astoria. ‘Nieuw?’ vroeg hij kort. ‘Mijn zusje,’ melde Daphne die hem duidelijk een waarschuwende blik toewierp. Maar de witblonde jongen negeerde Daphne’s blik en stak zijn hand uit. ‘Ik ben Draco, Draco Malfidus,’ stelde hij zich voor. Astoria keek Draco onderzoekend aan maar pakte zijn hand toch maar aan. ‘Astoria Goedleers,’ melde ze kortaf. Draco leek verrast door haar ongeïnteresseerde houding. Waarschijnlijk was hij dat niet gewend en al helemaal niet van een twee jaar jongere eerstejaars. Maar voor hij er verder op kon reageren werden ze opgeschrikt door een schele stem die plots de coupe vulde. In de opening van de coupe stond een mager, zwartharige meisje, haar gezicht deed Astoria sterk denken aan een mopshond. ‘Schuif eens op,’ kraste haar stem en het meisje keek haar kwaad aan. Blijkbaar zat Astoria op haar plaats, niet dat er vaste plaatsten waren in de Expres. Maar Astoria verschoof geen centimeter en keek het meisje met opgetrokken wenkbrauw aan. ‘Ik neem geen bevelen aan van een halfbloedje,’ siste Astoria voor ze erge in had. Een ontzet krassend gilletje klonk uit de keel van het meisje. Dat nu, iet wat ongemakkelijk, nog steeds in de coupe opening stond. ‘Zeker niet een met zo’n vreselijk bloempot kapsel,’ voegde Astoria er nog gladjes aan toe. Het meisje wierp Draco een hulpeloze blik toe, maar toen deze niets leek te doen, beende ze snel weg. Draco wiens ogen Astoria nu geïnteresseerd in zich opnamen gaf een goedkeurend knikje. Margriet Bullenmans daarentegen had een rode kleur gekregen op haar gezicht, had iets gegromd en was de coupe uitgelopen. Wat een goed begin, Astoria had alleen al op de heenweg twee oudere jaars de coupe uitgejacht. Daphne leek het niet echt te interesseren ze speelde afwezig met haar lage blonde haren.