Amelia(((L)

de boot schommelt steeds erger, en inmiddels liggen er al aardig veel mensen in het water, ik ben samen met ryan maar in bed gaan liggen, en heb de dekens over mijn hoofd getrokken, maar steeds voel ik het geschommel van de boot, ik word er misselijk van. ik sluit mijn ogen maar kan niet slapen. ik hoor mijn ouders stil tegen elkaar praten, voorzichtig kijk ik naar het raam en zie dat we een rots middenin de zee naderen, het is een klein rotseneiland ofzo. snel trek ik mijn handdoek over mijn ogen, nog steeds gaat het shcip heen en weer. ik merk hoe ik uit mijn bed rol, bamm op de grond ik klap met mijn hoofd tegen een scherp stuk, en merk hoe het zwart voor mijn ogen word. 'amelia ameliaa'zegt ryan maar ik merk niets. nu komen mijn ouders ook de kamer in, ik voel water over mijn hoofd maar het is één grote waas. ik hoor nog mensen gillen maar dan houd het op. ik word wakker als ik merk dat ik s'ochtends op een plank in het water lig. in de verte zie ik een zinkend schip. ik kijk er verslagen naar, 'MAM, PAP RYAANNN'schreeuw ik maar ik krijg geen antwoord. nu zit ik op een plank middenin de oceaan ver weg van de boot en van het rotseneiland is bijna niets meer te zien. ik besluit gewoon vooruit te zwemmen. maar zo makkelijk gaat dat niet, ik ben moe en uitgeput ik kan echt niet meer. tranen rollen over mijn wangen, 'mamaaa, papaaa, ryan'zeg ik zachtjes