Foto bij Why aren't you here ?

Lilly had afgesproken met haar vrienden naar de stad te gaan inclusief "hem", maar het weer werkt totaal niet mee. Haar vrienden vertellen haar dat hij waarschijnlijk wel zal komen, maar Lilly betwijfeld dat. Hij is namelijk wel eens vaker niet komen opdagen.

Lilly POV :

Vandaag had ik afgesproken met vrienden naar de stad te gaan, maar als ik zo naar buiten kijk gaat dat niet door.. Het enige geluk dat ik heb is dat ik binnen zit, want buiten is het ijskoud! De regen wordt steeds harder en ik merk dat het in de verte al onweert. Ik kan zo niet langer blijven staren! Ik loop naar de telefoon en bel Catalina op, om te vragen wat zij nu van plan is.

Eenmaal aan de telefoon hoor ik iedereen bij haar op de achtergrond gezellig praten. In het begin voelde ik me buitengesloten. Dit moet echt mij weer overkomen, dacht ik. Maar het bleek dat ze gewoon al groep naar mij toe wilde komen. Zo stom van me, ik denk altijd het ergste! Ik hoorde Catalina gelijk lachen via de telefoon. "Je denkt toch niet dat we je vergeten zijn hé! Je bent zo stil haha". "Nee natuurlijk niet!" zeg ik snel "Zie ik jullie zo? " "Ja, tot zo" en ze hangt op. Catalina is heel lief hoor, maar ze vind vaak, dat ik me te druk maak om dingen.

Ik loop langzaam via de trap naar beneden en loop richting de keuken om het raam dicht te doen en alvast wat te eten en drinken te pakken voor de rest. Al denk ik dat Selena, zoals altijd weer zegt, dat ze al gegeten heeft thuis.

Ik ging aan tafel zitten aan pakte mijn dagboek om in te schrijven. Dat is mijn dagelijkse bezigheid en ook de enige plek waar ik alles kwijt kan. Net wanneer ik wil schrijven merk ik dat er een druppel op mijn dagboek valt vanaf bovenaf. Heb ik weer, er lekt waarschijnlijk iets hier! Ik leg een pan op tafel en net voordat ik ook maar iets kan doen gaat de bel.

Ik ren er gelijk heen en tergelijkertijd bonst mijn hard, omdat er ook nog een "bijzonder iemand" bij zou zijn. Natuurlijk zijn al mijn vrienden wel bijzonder, maar dit ligt anders. Ik doe de deur open en zie gelijk de hele groep staan op een na. Ik wilde het niet laten merken, maar Joyce begon al te lachen. "Hij komt waarschijnlijk later hoor haha". Ik voel dat ik begin te blozen, dus draai me om en laat iedereen maar snel binnen.

Straks komt hij niet.. Hij woont helemaal aan de andere kan van de stad. Waarschijnlijk ook nog in de file, dus misschien komt hij niet. Het is me weleens vakaer overkomen (huil)...


Dit was het voor nu, het was mijn eerste verhaal, dus beoordeel me niet te hard.. Hebben jullie nog tips of iets ?? Sorry als het nog wat saai is!

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen