39-Jane

De Cullens Pov
Lilly sliep de hele tijd buiten in een ligzetel die in de tuin lag, maar ze hoefde maar haar ogen toe te doen of iemand legde een deken over haar heen. Ze kreeg het er van, voor het moment kon ze nog wandelen, eten zonder al te veel te moeten overgeven, voor zichzelf zorgen, alleen werd ze stukken dikker. Soms trapte haar kleintje een beetje, maar niet zo erg als Bella beschreven had. Lilly's baby was ook nog stukken kleiner. plots hoorde ze Alice lawaai maken binnen. Ze dacht dat Alice een razende Aro Felix zag vermoorden en rende naar binnen. Iedereen was binnen rond Alice verzameld, ook Jake en Leah. Lily was de laatste, maar dat was ze gewend. Ze zag Edward in Alice hoofd zoeken naar de oorzaak van haar gil. Plots trok hij zijn lip op en zijn blik werd moorddadig. Hij keek naar Lilly en stond in een flits voor haar met opgetrokken lip. Rose en Leah sprongen naar voren om haar te beschermen, Leah trilde, maar Edward trok meteen terug. 'Achteruit jij!' riep Rosalie. Edward zette een klein stapje naar achter, want hij wist dat ze het meende, hijzag het in haar hoofd. 'Ik wil haar niets doen' zei hij terwijl hij zijn GSm uithaalde. 'Nee? Wat deed je dan? Dansen?' vroeg Rose hard. Lilly legde haar hand op Roses schouder. 'Ik vertrouw hem, zus.' zei ze zacht. Rose draaide zich om naar Lilly, glimlachte kort en knikte. Lilly liep lands Edward heen en ging naast Alice zitten die de GSm van Edward overnam. 'Ik weet niet of het gaat helpen, Edward.' zei ze. Lily draaide zich naar Alice. 'Wat is er?' vroeg ze. Niemand antwoorde, alice aaide over Lilly's hoofd. 'Wacht, voor je iets zegt, mag ik raden?' het was een retorische vraag. 'Felix is in Voltera aangekomen, Aro is boos en zend iemand achter me aan. Zit ik er ver van?' vroeg ze met een klein lachje. 'Hoe wist je dat?' vroeg Carlisle. Ze draaide zich naar hem en glimlachte. 'Ik heb er zestien jaar geleefd, ik weet hoe hij en de anderen denken.' zei ze. 'Ja, ik heb er bijne 30 jaar gewoont, en toch zou ik er nooit zo dicht bij zitten in 1 keer.' zei hij. 'Jij hebt een groter denkvermogen, en houd met meer dingen rekening, ik ga af van de situatie die ik voor me zie.' zei ze. Carlisle glimlachte en dacht erover na, Lilly gaf hem altijd stof tot nadenken. 'Dus, wie zou Aro zenden? ik kan me maar 1 iemand inbeelden die er alles aan zou doen om te komen.' zei ze terwijl ze naar zichzelf knikte. 'Jane.' Alle Cullens keken haar aan, verbaast dat ze de link zo snel had gelegd. 'Hoe kom je daarbij dat Jane zou willen komen?' vroeg Rose verbaast. Lilly keek haar aan, met een vreemde glans in haar ogen. 'Ik leg het je later wel uit.' zei ze, en ze zorgde ervoor dat ze niet aan de oorzaak dacht. Edward keek alsof iets hem mateloos irriteerde. waarschijnlijk het feit dat zelf hij niets uit haar hoofd kon halen van uitleg. Lilly glimlachte naar hem en deed haar armen open zodat Nessie erbij kon. 'Hoelang nog?' vroeg Lilly aan Alice. Emmett grinikte. 'Kan je niet eens raden?' vroeg hij, ze schudde haar hoofd. Misschien als ze wist wanneer Jane vertrokken was en of ze de hele weg zou lopen.Alice's ogen werden ongefocust. dan keek ze op. 'Twee uur, het duurde even voor ik wist dat ze vertrokken was. Sinds gisterenavond was Aro in twijfel; Jane, jij ,wij... Ik realiseerde me niet dat hij haar al gestuurd had.' zei ze en het klonk alsof hij zich schuldig voelde. Edward keek nog steeds boos, Bella... raar. Ze keek bang en boos en vastberaden tegelijk. Edward duwde haar de Gsm weer in haar handen. 'Bel haar, stop haar. Stuur haar terug.' zei hij kort. Lilly schudde haar hoofd. 'Jane kan je niet tegenhouden... en ze heeft geen GSM, Alec is diegene die COntact houd.' zei Lilly. Edward gromde en smeet zijn telefoon door de ruit van woede. 'Ze zal je niets doen, doet ze het wel, dan vertrek ik samen met haar.' Zei Lilly. Carlisle keek op. 'Dat lijkt me geen goed idee in jouw toestand, ik kan je zeggen dat je snel zal achteruit gaan. We weten nu wel wat te doen, maar het blijft gevaarlijk.' zei hij. Lily zuchte. Haar toestand, het leek erop dat iedereen dacht dat ze doodging. 'nog 2 uur hé?'vroeg ze, Rose knikte. 'Ik zou de luiken naar beneden doen, blijf boven, volg vandaar. Zorg dat de wolven weg blijven en dan handel ik dit af, maar.' ze stopte even. Esmee ging naast haar zitten. 'Wat is er liefje?' vroeg ze. 'Ik kan Felix wegsturen, met gemak, maar Jane...' ze zuchte en schudde haar hoofd. 'Als ze niet uit eigen beweging weggaat, of weggeroepen wordt... ik kan haar niet wegsturen.' zei ze. Carlisle ging naar een toetsenbordje in de muur. Meteen rolden ijzerern wanden over de ramen heen. 'Ik ga de wolven waarschuwen.' zei ze en Rose vond dat Lilly iets wegfhad van een robot, werkend zonder enige emotie. Leah stond in wolvenvorm voor haar, ze duwde met haar neus tegen Lilly's wang ter begroeting. Achter haar stonden Quil, Embry en Seth. 'Oké, allemaal luisteren. Jake ook als hij kan.' zei ze een beetje luider dan ze normaal zou spreken. 'Jane is op weg hier naar toe, over 2 uur is ze er al. Ik ga haar opwachten buiten, de Cullens blijven boven, wat doen jullie?' vroeg lilly. plots kwam Jake uit de bosjes gelopen. 'De wolven blijven binnen, Jane is te gevaarlijk om tegen te komen.' zei hij streng. Leah draaide haar om en keek even naar Jake, het was voor iedereen duidelijk wat zíj wou doen. 'Gaat niet Leah, te gevaarlijk.' zei Jake. Leah knikte naar mij. 'Dat is haar eigen beslissing.' zei hij stroef. Leah gromde en Bella kwam naar buiten. 'Jake, als jij onder mijn schild staat, zijn zij ook veilig. Dan kan ze blijven als ze wil.' voor het eerst glimlachte Leah naar een vampier. Jake wist niet echt wat te doen, maar stemde in. 'Ik ga eerst met Sam praten, hij moet weten dat er een vampier aankomt, en kleintjes.' zei hij met een harde blik op Lilly.
Lilly lag in de tuin, even zorgeloos als voordien, alleen lag er nu een reusachtige wolf naast haar. Om de zoveel tijd stak Leah haar kop in de lucht. 'RUstig Le, het komt wel goed, mocht het nodig zijn dan hept bella wel.' stelde ze Leah gerust terwijl ze over haar hoofd aaide. Plots huilde Leah luid, Lilly deed moeite om traag op te kijken. Aan de rand van het bos, aan de andere kant van de rivier, stond een klein meisje met een cape aan. Lilly herkende haar meteen, en iedereen boven aan. het was heel erg duidelijk dat het een vampier was, zo stil, wit en ... wondermooi. In een flits stond ze naast Lilly. Von boven af keken de Cullens toe, velen waren verbaast om Jane's blik van pijn te zien. helemaal anders dan het emotieloze gezicht dat ze anders te zien kregen. Jane stond voor Lilly die heel traag ging rechtzitten. 'Hallo Jane.' zei ze zacht. Jane keek razend, haar ogen stonden wilt. Leah wou opspringen, maar Lilly hield haar tegen. 'Hoe kon je?' siste Jane. leah kromp ineen door de toon. 'op vakantie vergeet je soms je voorzorgsmaatregelen.' zei lilly simpel. Jane gromde, Seth hield het niet meer uit en sprong in zijn wolfvorm naar beneden, om vlak naast zijn zus te landen. 'Seth, hou je hierbuiten!' zei Lilly streng. Seth keek haar niet begrijpend aan, Lilly schudde haar hoofd en stond recht. 'Waarom deze manier? Wat heb ik verkeerd gedaan dat je me zo verraden hebt? Waarom...?' Jane schudde haar hoofd. 'Ik mag er dan niet echt voor gekozen hebben, ik keer niet terug op mijn beslissling.' zei Lilly koppig. 'Ik heb je gewaarschuwd, ik heb gezegd dat je nooit mocht... Kijk wat er van je geworden is. Zo lukt het nooit.' zei Jane. 'Vergeet het, Jane. Laat het verleden rusten, hij was het niet waard. Jou niet, en dit niet.' zei Lilly. De CUllens waren verbaasd dat het leek alsof Jane... Huilde. Lilly knufelde haar, en hoewel het meer een zucht leek, kon elke vampier of weerwolf horen wt Lilly al zuchtend zei; 'Oh, mama toch.'