XII
Chiara Standle:
Terwijl we rustig, of niet rustig eigenlijk, verder praten, lopen we richting de binnenplaats. Ik ben, in tegenstelling tot hoe ik vanochtend was, heel erg vrolijk en hyper. Als mijn vriendinnen er niet zouden zijn, zou ik al huppelend naar de binnenplaats zijn gegaan, maar dat doe ik maar even niet.
Als we bij de deur naar buiten komen wil ik hem open duwen, maar er komt geen enkele beweging in. Gefrustreerd kijk ik naar de deur. Of hij zit op slot, of ik ben opeens ongelooflijk zwak. Ik duw nog eens en nog eens tegen de deur, maar er komt nog steeds geen beweging in. 'Ik ben nu al uitgeput, hoe moet ik dan ooit die freaking deur open krijgen?' denk ik, terwijl ik een zacht gegiechel achter me hoor. Zo snel ik kan draai ik me om. "Wat?!" schreeuw ik haast.
Dan, net als op het perron in Londen, begint er iets bij me te dagen. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan, zo dom ben ik. Ik draai me weer om naar de deur, pak de deurknop vast en trek. Eindelijk, beweging. Mijn vriendinnen liggen inmiddels dubbel van het lachen.
Ik draai me weer om en doe net alsof ik een gastvrouw ben en laat mijn vriendinnen met een soort buiging voor. Ik heb geen idee waaróm ik het doe, maar ik heb er gewoon even zin in. Zodra ik buiten sta zie ik dat mijn vriendinnen al veel verder de binnenplaats op zijn en richting het veld naast het meer lopen, waarna ik zie dat Peter en zijn vrienden onder één van de vele bomen zitten. Ik zie dat ze druk praten en probeer zo nonchalant mogelijk vlak langs ze te lopen om te horen waar ze het over hebben.
Zodra ik dichter bij de boom kom hoor ik al wat geroezemoes, maar pas als ik op ongeveer 5 meter afstand hoor ik echt wat ze zeggen en James is aan het woord.
"Ja, Peter, zo zie je maar. Je hebt je vriendinnetje goed gekozen." In een mengeling van verbaasdheid en verdriet kijk ik naar het viertal vrienden en loop dan snel verder. Ik hoor nog net dat Sirius "Je hebt haar weggejaagd, James" zegt, maar dan ben ik al zo ver weg dat ik het verder niet meer kan horen.
Zodra ik bij mijn vriendinnen ben, plof ik naast ze neer en begin ik te tobben. Miljoenen gedachten komen bij me los. 'Sinds wanneer heeft Peter een vriendinnetje?' 'Blijkbaar vindt hij mij niet leuk.' 'Ik dacht nog wel dat hij me mocht.' 'Ik heb dat vriendinnetje trouwens nog nooit bij hem gezien.' 'Alleen Lily Evers is soms bij hen, maar iedereen weet dat James een oogje op haar heeft.' 'Als zij Peter's vriendinnetje is, vermoordt James hem, dat weet ik zeker.'
Na een tijdje word ik zo gek van mezelf dat ik mezelf achterover gooi, het gras in, wat de aandacht van mijn vriendinnen trekt.
"Oké, Chey, zeg nou maar gewoon wat eraan de hand is. En wij dulden geen nee, want je was zo hyper en nu lijk je wel down." Ik zucht, wetend dat ik hier niet onderuit kan komen. "Zo zou je het kunnen noemen.. Peter heeft een vriendinnetje. Iemand die ik niet ken." Mijn vriendinnen staren me ongelovig aan. "Peter? Een vriendinnetje?" ze beginnen te grinniken. "Lieve, lieve, lieve Chey. Ik zou niemand anders dan jij kunnen bedenken die hem leuk vindt. Weet je het zeker?" Ik knik en probeer James na te doen, wat nog aardig lukt. "Ja, Peter, zo zie je maar. Je hebt je vriendinnetje goed gekozen." De ogen van mijn vriendinnen worden groot, waarna ze me nog verbaasder aankijken.
Als ik de druk en verdriet echt niet meer hou, begin ik te snikken. "Ach, meisje toch!" roept Claire, die een arm om me heen slaat. Ik glimlach zwakjes naar haar. Ik ben ontzettend blij met haar als vriendin. Net zoals met de anderen, zelfs Mandy, al kan die soms een beetje arrogant zijn. Ze hoort gewoon bij onze groep en de meeste tijd is ze ook wel aardig.
Pas als ik sta merk ik dat ze me overeind hebben geholpen. Langzaam lopen we richting de Grote Zaal voor het avondeten, maar terwijl de anderen daar naar binnen lopen glip ik nog even snel een wc in om mijn gezicht te wassen.
~~~~~~~~
Hoooi,
Sorry dat het deeltje pas zo laat komt, maar ik was vandaag de hele dag tot aan het avondeten bij Spotgaai(in hoogst eigen persoonlijkheid) en daarna moesten we nog dingen bespreken over bepaalde dingetjes, dus daarom vandaag pas laat.
I Hope You Enjoyed the Part! <3
Xx. Leentje
Reageer (10)
ik ga deze story vandaag nog uitlezen want het is TE leuk en arme * naam vergeten* peter vraag haar verkering
1 decennium geledenoei, nu komt het, nu ziet ze alles wegsluipen
1 decennium geledenmisverstanden heersen!^^
1 decennium geledenokeej, sorry voor deze "uitermate" korte en "uitermate" zinloze reactie, ik faal, I know
'ik hoor nog net .... maar ik was zo ver dat ik het net niet hoorde' of zoiets. uh.. wtf..? ;o
1 decennium geledendus ze hoort het & toch weer niet. weird.
MAAR HET IS AWESOME DUS WAAAAAAAAAAAAH GA VERDER.
snel verder !!
1 decennium geleden