Amelia((L)

'meid, je bent echt heel goed in harp spelen. doe er alsjeblieft iets mee'zegt sandra. ik knik en schud haar de hand. ik loop naar het appartementje. 'amelia, hoe was je harples?'vroeg mijn moeder trots. 'leukhoor'zeg ik, 'ik was in ieder geval wel de beste'zeg ik. 'dat weet ik, dat heeft nina ook al tegen mij gezegd maar jij wou persé stoppen'zegt mam. 'dat weet ik'zeg ik een beetje gehumeurt. ik kijk naar buiten. het regent nog steeds. ik pak een appel en begin hem zorgvuldig op te eten. weer hoor ik gedonder en zie ik flitsen. het onweert nu al drie dagen achter elkaar. 'mam weetje ik denk dat het schip gaat zinken'zeg ik, mijn moeder en mijn broer kijken me aan. 'sukkel'zegt ryan, ik kijk hem doordringend aan waarna ik een arrogante kop trek. 'welnee liefjee'zegt mam. maar daar heb ik niet z'n vertrouwen in. in de gang hoor je weer het getokkel van justin's gitaar.
ik hoor mensen schreeuwen, 'wat is dat'zegt ryan terwijl hij de deur opentrekt. opeens zie ik voor de ramen één en al water staan, het komt er zelfsdoorheen. 'MAAMM, het raam lekt'zeg ik, 'hoe kan dat'zegt ze terwijl ze naar het raam komt, er komt weer een golf over het schip en de boot begint steeds meer te wiebelen. 'oke jongens, we moeten rustig hier blijven dan gebeurt er niets,'zegt ze om ons gerust te stellen. ik kijk door het raam en zie dat er een man in het water ligt, ik kijk angstig naar buiten, ryan komt naast me staan, 'wtf?'zegt hij ik knik