De appel hing stil aan de boom. Er stond een zachte wind op zijn wangen. Daardoor had hij het koud. Daarom wilde hij zijn dekentje. Hij keek om zich heen. Daar, tien meter van zich af zag hij haar hangen. Het was zijn moeder. 'Mama!'riep hij, maar ze hoorde het niet. Hij ging daarom heel hard wiebelen, zodat hij veel lawaai maakte. 'Mama!' riep hij nog een keer, maar hij werd nog steeds niet gehoord. Hij wiebelde harder, maar hij werd nog steeds niet gehoord. Daarom ging hij nog harder wiebelen. Hij wilde nog een keer mama! roepen, maar toen...........word vervolgd

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen