¦44¦

‘Bedankt.’ Mompelde de man toen ik hem betaald had. Ik stapte uit en deed de deur dicht. Ik stond nu voor de deur van een gigantisch huis, nog net in Seattle. Ik drukte op de bel. ‘Charles! Blijf van die deur!’ hoorde ik een harde schreeuw. Ik grinnikte. De deur werd opengedaan en een totaal andere Melissa deed de deur open. Met open mond staarde ik haar aan. ‘Wie ben jij en wat heb je met Melissa gedaan?!’ Ze lachte en spreidde haar armen. Ik omhelsde haar. Toen ze me losliet trok ze me meteen naar binnen. Er stond een man in de hal. Ik trok een wenkbrauw op. ‘Ehm.. Mai, dit is Charles, onze...portier.’ Met grote ogen keek ik het huis rond terwijl ze door haast elke kamer met me liep. ‘Heb je de geldpest ofzo?!’ Ze grinnikte. ‘Eigenlijk hebben mijn ouders de geldpest.’ Ik knikte. ‘Nou waar is je kamer?’ zei ik terwijl ik mijn rugtas een beetje optilde. Ze pakte mijn hand en trok me de gigantische trap op naar een belachelijk grote kamer. ‘Dit meen je niet.’ mompelde ik. Ze grinnikte. Ze trok me mee naar haar bed, haar iets van zes mensen nog goed konden slapen. ‘Waarom zo groot?’ ‘Vind ik lekker liggen.’ Ik schudde lachend mijn hoofd en liet me op mijn rug op het bed vallen. ‘Gaan we vanavond uit?’ Ze knikten en ging naast me liggen. ‘Wat dacht je zelf wel, ik weet zeker dat je in dat saaie La Push niet kan uitgaan.’ Ik grinnikte en knikte. ‘Kijk maar in mijn kast en kies uit wat je wilt dragen, je hebt een kwartier.’ Ik sprong op en liep naar twee deuren. Achter de deuren zat een grote inloopkast. ‘Kon het niet groter?’ mompelde ik en Melissa lachte. Ik doorspitte de kast en trok er een leuke outfit uit die ik aan trok. Ik stopte mijn korte broek en topje wel in mijn handtas, je weet maar nooit. Ik liep de kast uit en keek naar Melissa die al klaar stond. Ze had een leuke outfit aan. ‘Beter dan die bekakte kleding.’ Ze grinnikte. ‘Dat moet van mijn ouders.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘Zullen we gaan?’ Ze knikte en we liepen samen naar beneden. Net toen Charles de deur opendeed werd Melissa aan haar schouder vast gepakt. ‘Melisande, waar denk jij in deze kleren heen te gaan? En wie is dit?’ Melissa zuchtte en draaide zich om, evenals ik. ‘Vader, ik ga met Mai,’ ze wees naar mij, ‘uit. Mai blijft bij ons slapen, ze was mijn beste vriendin op de universiteit, weet u nog?’ De man keek bedenkelijk naar mij en knikte. ‘Natuurlijk, dat heeft Melisande eens verteld. Welkom Mai.’ Ik glimlachte naar hem. ‘Pas op en niet te laat thuis.’ Waarschuwde de man en hij liep weer terug. Samen liepen we naar buiten en er reed een witte limousine voor. Toen we er in zaten barste ik uit in lachen. ‘Melisande?’ Ze zuchtte. ‘Mijn volledige naam, maar ik heb het veranderd naar Melissa, waar mijn vader het niet mee eens was.’ Ik lachte zachter. ‘Waar gaan we heen?’ ‘Mijn favoriete discotheek.’

~~{*}~~