11

Een paar maanden later

Morgen is het kerstvakantie, en dan gaan we met z’n alle naar huis. In de tussentijd is het met Paul en mij wat minder misschien is het mijn inprent wel helemaal niet? Of komt het omdat ik nog steeds niet veranderd ben, mijn verandering duurt niet zo erg lang meer, ik ben nu standaard van mezelf al 38 graden en ben met 16 cm gegroeid, iets wat mijn medeleerlingen erg vreemd vinden. Met Draco ben ik goede vrienden geworden, alleen die 2 dikkertjes irriteren me mateloos. En met Roy voel ik wel iets, en dat is iets waar Embry eigenlijk niet zo erg blij mee is ik ga hem in de vakantie 1x opzoeken gewoon ergens in Londen samen met Leah. Nora en Naglaya komen naar La-push de laatste week. Ook Harry spreek ik soms stiekem omdat we het liever geheim houden dat we bevriend zijn. Langzaam pak ik wat spullen in, alleen spullen zoals boeken enzo laat ik hier. In de tijd dat ik op Zweinstein ben, begin ik steeds verwaander te worden, waarschijnlijk omdat zo meegetrokken door de Zwadderaars word. Als ik mijn koffer dicht doe loop ik samen met Naggie naar de eetzaal om gewoon gezellig bij de andere te zitten. In de eetzaal looptt Paul als een straal langs me af,het doet me wel pijn maar wat moet ik eraan doen? Hij is gewoon af en toe een chagrijn dat weet iedereen en hij probeert ook veel aandacht te krijgen bij meisjes met zijn spieren, ook bij mij beginnen de spieren te komen. Dat is een ding waar ik niet zo heel erg trots op ben, ik vind het niet zo vrouwelijk en het staat raar bij een 11 jarige. Ik ga bij Roy zitten en geef hem een knuffel, ‘Dus ik zie je woensdag in Londen?’ ik knik ‘Pff ik ga roken, ga je mee naar buiten?’ door het raam zie ik vooral wit en knik. Gelukkig heb ik het nooit koud. Als we 1 stap buiten de deur zetten steekt hij gelijk zijn sigaret op ik kijk hoe hij een hijs neemt. ‘wil je ook?’ hij vraagt dat elke keer, niet om me naar het roken toe te zetten maar meer uit ehh.. beleefdheid? Ik lach en schud mijn hoofd. ‘Maar alsnog hoe kom jij ineens in een halfjaar zo lang?’ ik twijfel hem het te vertellen, maar doe het niet, ik haal me schouders op als teken dat ik het er niet over heb. Ineens voel ik iets kouds in mijn nek, ik draai me om en gooi prongelijk te hard terug naar de gene die hem gegooid heeft, ‘Ohhh dat is koud!’lacht Roy en wrijft beetje pijnlijk over zijn gezicht heen. ‘Sorry! Ik ben ook zo’n kluns!’ ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel even kijk ik in zijn ogen, maar toch draai ik me weer de andere kant op, ‘Nou zullen we ons dan maar gaan opwarmen?’ zeg ik terwijl ik doe alsof ik het koud heb.