IX

Peter Pettigrew

Chiara Standle… Ik kijk naar het meisje uit Huffelpuf dat er nogal vermoeid uit ziet en als haar vriendinnen haar ‘wakker’ schudden om naar de les te gaan, schrikt ze en trekt haar toverstok. Ik glimlach even om het voorval en kijk dan naar Remus.
‘Wat hebben we zo?’
Hij glimlacht even. ‘Ik heb Geschiedenis van de Toverkunst, maar ik weet niet wat jij hebt.’
‘O, ja…’ Ik kijk naar Sirius. ‘Wat heb jij zo?’
‘Waarzeggerij.’ Hij grijnst, waarschijnlijk omdat dat de eerste les is vandaag, waarbij hij niet op hoeft te letten.

Tijdens Waarzegerij hou ik me stil en kijk naar Sirius en James, die de grootste lol hebben samen. Ik zucht, kon ik maar meer als hun zijn. Spontaan… origineel. Niet alleen maar de meeloper. Toch… ze delen hun geheimen met me en ik hoor er wel bij, en daarmee moet ik tevreden zijn, alles is beter dan… vóór Zweinstein.
‘Ah.. Nog één uurtje en dan zijn we weer klaar.’ James neemt niet eens de moeite om te fluisteren, want Zwamdrift is óf doof óf het kan haar echt niks schelen. Hij zakt onderuit in zijn stoel en ondersteunt met zijn handen zijn hoofd. Hij legt nog net niet zijn voeten op tafel.
‘Vanavond hebben we nog Astronomie.’ Mompel ik.
Hij kijkt me aan en buigt zich naar me toe. ‘Ja, maar daar gaan we niet heen.’
Even kijk ik hem verbaasd aan, maar dan realiseer ik me wat er vanavond is. ‘Oh… Juist. Even vergeten.’
‘Doe je wel vaker.’ Mompelt James terwijl hij weer onderuit zakt.
Ik voel dat ik rood wordt en kijk snel weg. Vanavond is het volle maan, dus zullen we inderdaad niet naar Astronomie kunnen…

Ik zucht als Zwamdrift eindelijk is opgehouden met praten. Hoe lang kan een blokuur duren? En waarom heb ik dit vak in vredesnaam gekozen? Juist. Sirius en James. Ik heb precies hetzelfde rooster als zij hebben.
‘Sirius?’ James klinkt serieus. Hij ligt met zijn hoofd op tafel in de glazen bol te staren.
‘James?’ Sirius kijkt hem verveeld aan.
‘Volgens mij ga je dit jaar dood.’
‘Hoezo dat?’
‘Ik zie de Grimm.’
‘Goh, hoe zou dat nou komen?’
‘Je gaat dood?’
Sirius zucht. ‘Doe Peter maar.’
James kijkt even op, maar begint dan weer geconcentreerd in de glazen bol te staren. ‘Peter.’
‘Ja?’ Ik ga rechtop zitten.
‘Ik zie een boom… Een beuk… En! Een hartvormig blad.’
Ik kijk hem vragend aan.
‘Misschien wordt je wel aangevallen door de beukwilg, dat wordt oppassen vanavond.’ Grinnikt Sirius.
‘Nee! Snap je het dan niet!’ James kijkt hem met grote ogen aan. ‘Een beuk.. Hartvormig! Hij beukt iemand omver en ontmoet zijn ware liefde.’ Dan kijkt hij mij aan. ‘Peter! Je ware liefde!’
Een paar leerlingen kijken nieuwsgierig om en ik voel dat ik weer rood wordt als Sirius en James beginnen te lachen. Gelukkig is de les bijna afgelopen, ik glimlach even en pak snel mijn spullen in.

Reacties?