019~Terugflitsen Deel 2

'Mam, ik ben 8, je moet me niet iedere keer voeren naar de jongens, ik kan ook de bus nemen, of met de fiets. Straks denken ze dat ik een baby ben die altijd rond zijn mammie plakt!' riep Laura uit toen haar moeder net beslist had om haar naar Bill en Tom te voeren in plaats van haar alleen te laten gaan. 'Het is veiliger, Laura. Punt uit. Trouwens, ik denk niet echt dat Tommie je een Baby vindt, op de manier dat hij tegen je spreekt..' Nicole haalde haar wenkbrauwen op. 'Zeg, ik mag hopen dat dat dubbelzinnig taalgebruik alleen bovenkomt omdat hij een puber is en mij de kast op wil jagen,' zei ze onzeker. Laura keek haar moeder vragend, met een grote glimlach aan. 'Je bedoeld die keer dat we allemaal gingen fietsen?' vroeg ze onschuldig. 'Ja, die keer dat ik hem tegen Bill hoorde zeggen dat hij haar zou inrijden, en ik ben zeker dat Haar niet die fiets was, maar de enige leeftijdsgenote in zijn buurt, laten we zeggen een meisje van 8?' vroeg ze bezorgd. Laura gichelde. 'Wie dan? Als je wilt, kan ik het hem straks vragen.' zei ze en met de grootste moeite hield ze haar lach in. 'Laura Cathatina Sarah Schuldz! Laat hem niet aan je zitten, hé. Ik heb al een heleboel dingen over hem gehoord en ik vertrouw hem niet meer zo veel als vroeger. Weet je wel dat zijn moeder hem met een meisje betrapt heeft in zijn kamer? Ik wli niet dat ze jou daar ooit tegenkomt, jongedame!' riep ze uit. 'Bill zei dat er niets gebeurd was, toch niets serieus in Toms ogen.' zei laura. Haar moeder werd rood. 'Niets speciaals naar zijn... Oh..' zei ze met een raar gezicht. 'Pas op, de tweeling wordt wakker.' zei ze snel net voor ze naar de auuto liep en wachtte op haar moeder. Na een paar minuten kwam die kwaad naar de auto gestapt. 'Jij weet heel goed dat de 2ling bij oma gaan slapen terwijl jij bij die pipo's bent dit weekend.' zei ze kwaad. Laura lachte. 'En jij wist dat niet meer, trouwens, ze zijn 4 en slapen 's middags niet meer.' zei ze pesterig terwijl ze haar Tas in de auto slingerde. Dit weekend zou ze bij de jongens blijven slapen, omdat haar ouders een weekendje voor hen alleen wilden.
Tom zat voor de deur op het moment dat Laura uit de auto sprong, Nicole zwaaide nog even naar Simone voor ze verder reed. Tom glimlachte. 'Straf?' vroeg laura, hij schudde zijn hoofd. 'Niets te doen, mijn ma zaagt en Bill is alweer de beste kledingcombinaties aan het uitzoeken.' Ze lachten Samen. Laura zette zich naast Tom neer, hij sloeg zijn arm om haar schouders. hij grijnsde. 'Wat hou je achter voor me?' vroeg ze wantrouwig. Tom lachte alleen maar en verbaasde zich over hoe snel ze hen had doorgehad. hij trok haar mee naar binnen. 'Ik heb goed nieuws.' kondigde hij aan. Laura werd nog wantrouwiger. 'Black Question Mark heeft een nieuw optreden in Maagdeburg, morgenavond.' zei hij dolenthousiast. Laura haalde haar wenkbrauwtjes op. 'Goed, maar wat heeft dat met mij te maken?' vroeg ze. 'Ja, hallo. Dat betekend dat wij drie vandaag de hele tijd gaan oefenen en dat jij de bass en de drumm op de computer mag inspelen omdat we nog steeds geen Bass of Drums hebben.' riep Bill enthousiast terwijl hij naar beneden stormde. 'Ik kon Tom tot boven horen roepen, dus ik wist dat je aangekomen was.' Zei hij. Hij gaf haar een kus op haar wang en een knuffel. 'Wie we hier hebben, al klaar in de badkamer?' vroeg Laura lachend. Hij stak zijn tong uit en samen met Tom trok hij haar mee naar de garage die ze omgebouwd hadden tot een repetitiehok. Hoofdschuddend bracht Simone de spullen van Laura naar boven naar de kamer die ze voor haar had klaargemaakt. Ze vroeg zich af hoe het kwam dat zij drie zo goed overeen kwamen ondanks dat er vier jaar leeftijdsverschil was. Toen ze terug beneden kwam en de musziek uit de garage vroeg ze zich af of het Bill en Tom waren die zich erg jong gedroegen, of Laura die vroeg volwassen was. Toen ze heel even in de garage ging kijken hoe het er daar aan toe ging, was het voor haar duidelijk dat Laura veel volwassener was dan Bill en Tom, maar de jongens amusseerden hen dus had ze er geen probleem mee.