Foto bij 005| Audrey Memphis

Sorrysorrysorry mysterieus :( hier een hsje (H)

Ik heb een soort idee van hoe Audrey eruit moet zien :P

Audrey Memphis

Cherry liep voor me uit de gang op. Ik liep wat schuw achter hem aan. Hij kroop op de leuning van de trap en liep er vanaf. Ik bleef verstijft bovenaan de trap staan. Audrey je kan het wel, i've got your back' moedigde hij me aan. Ik liep heel voorzichtig de trap af en ik hoorde veel lawaai van beneden komen. Ik keek heel voorzichtig rond en zag een tafel vol met grote spierbundels. 'Ze doen niks ze zijn heel aardig' vertelde hij en liep alvast naar die tafel. Ik bleef staan maar toen legde iemand zijn hand op mijn schouder en ik draaide me verschrikt om. Het was een meisje met een boblijn en die lichtjes gespierd was. 'Alles oké?' vroeg ze voorzichtig. Mijn hart ging tekeer als een wilde en ik hyperventileerde ook. Ik knikte maar wat en dacht plots aan ontsnappen. 'Nee, doe je niet, komop geef ze een kans' zei Cherry plots in mijn hoofd. Sorry, dacht ik naar Cherry gericht. Hij deed zo'n teken met zijn pootje en twee nagels van zijn ogen naar de mijne. 'I'll be watching you' dacht hij toen naar me terwijl hij dat teken deed. 'Hee, zag je die eekhoorn!' riep toen een jongen die aan de tafel zat. Iedereen keek Cherry toen aan maar hij deed niks. 'Je ziet ze vliegen Em' lachte een andere jongen. 'Niet, hij deed net alsof hij zei "I'll be watching you"!' en aapte het teken na. Al de jongens begonnen te lachen en het meisje achter me deed dat ook. Ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken. 'Hee je lacht weer' zei het meisje vriendelijk terwijl ze probeerde in mijn ogen te kijken. Ik ontweek ze dus ze gaf het op. Er kwam een andere vrouw met drie grote littekens aan de rechterkant van haar gezicht uit de keuken gelopen met een grote schaal vol met muffins. 'Kom zitten je hebt vast honger' zei de vrouw met een lieve glimlach. Ze kon maar half glimlachen door de littekens. Wat erg voor haar, ze was heel erg mooi. Het meisje met de boblijn trok me mee naar de tafel. Ze ging zitten terwijl ik voorzichtig op de stoel naast haar ging zitten. 'Ik ben Leah Clearwater' zei ze toen en stak glimlachend haar hand uit. 'Zow Leah wat is er met je gebeurd?' vroeg diezelfde jongen die zei dat die andere jongen ze zag vliegen. Leah rolde met haar ogen naar hem en keek hem dodelijk aan. Ik nam haar nog steeds uitgestoken hand aan en zei toen heel zachtjes mijn naam. 'Audrey, Audrey Memphis' en glimlachte voorzichtig terwijl ik mijn hand uit de hare haalde. Ik staarde wat naar mijn handen. 'Audrey is een mooie naam' zei een van de jongens. Ik keek niet op maar knikte als bedankje. 'Je bent niet zo'n prater eh' zei de jongen die naast me zat met een lach. Ik bewoog of antwoorde niet en bleef naar mijn handen staren. Cherry kroop via de poot van mijn stoel omhoog en ging toen op mijn schouder zitten. 'Zal ik de namen zeggen? Ik heb hier al wat namen gehoord' vertelde Cherry. Ik knikte maar wist niet dat alle jongens en Leah me verward aankeken. De jongen naast je heet Jacob, die daarnaast heet Quil, die daarnaast is Jared, dan heb je Paul, dan die die ze ziet vliegen-' en ik hoorde het sarcasme in zijn gedachten 'Die heet Embry, dan heb je Sam en dan heb je Seth, en de vrouw heet Emily' somde hij alle namen op. Nu moet ik ze alleen nog onthouden. 'Heb je honger?' vroeg de vrouw die achter de man die Sam moest zijn stond. Ik keek op maar keek naar haar arm. Ik schudde mijn hoofd uit beleefdheid. 'Neem iets, je ziet er een beetje mager uit' zei de vrouw toen en gaf me een muffin. Ik nam hem wat verlegen aan en keek ernaar om alle blikken te ontwijken. 'Wat deed je zo alleen in het bos?' vroeg Leah terwijl ze ook een muffin pakte van de schaal. Alle jongens waren aan het eten alsof hun leven ervanaf hing. Ik haalde mijn schouders op. Ze bleef me vragend aankijken. 'Ik leef een soort van in het bos' zei ik toen en nam voorzichtig een hap van de grote muffin. Een van de jongens verslikte zich in zijn muffin. 'Hoezo?' vroeg Leah verder terwijl Jared op de rug van Quil aan het kloppen was die zich verslikt had. 'Gewoon, ik heb niemand meer dus ik leef in het bos' zei ik terug mijn schouders ophalend en nam een hapje van de muffin.

Reageer (2)

  • DeroGoi

    dankje ^^
    had gisteren na het werken echt geen tijd meer om hem te lezen, was doodmoe en viel vrijwel meteen in slaap :o
    Maar snel een nieuwe maken !!! Morgen werk ik tot 18u30, dus zie maar dat er minstens 1 nieuw deel staat tegen dat ik terug kom of anders .... :D (duivel)
    hehehehehe xD

    xxx

    1 decennium geleden
  • Frederique95

    OMG snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen