006.

*Nero Hassamiël pov *
Ik liep op Melusine af, volgens mij had ze het door dus ze liep sneller.
"Melusine wacht even! Ik bedoelde het niet zo ik was gewoon een beetje chagerijnig!" "Ach jij kan de pot op! je bent net zoals de angels in Heaven Earth! Rot toch een eind op!! Ik ben het zat om ondankbare mensen zoals jij te ontmoeten en nu OPROTTEN ik heb dit niet verdient dus ga weg!" de eens zo lieve ogen werden knalrood en keken me dodelijk aan. Haar o zo lieve blik veranderede in die van een duiveltje.."Wie denk je wel niet te zijn! je kent me niet, niet te geloven dat ik aardig wou doen tegen jou , dacht dat ik vrienden te maken krijg ik kille ogen des duivels op me afgestuurd, moet je horen jij en die ogen rotten maar een eind op niemand doet me meer wat!!" Haar ogen spoten letterlyk vonken.. "Melusine laat me nou uitpraten alsjeblieft.." Ik probeerde haar arm vast te pakken eenmal te pakken zag ik een vuist op me afkomen, Ik deinsde achteruit."Mis." zei ik. Ik pakte in een snelle beweging beide polsen en trok haar mee naar de muur en pinde haar zogezegt vast. Ik was het zat. "Luister eens ik laat me niet meeslepen in jou stomme drama! zoek een ander slachtoffer! Als jij maar weet dat ik mijn excuses heb aangeboden!! JA!"

*Melusine Carnallust pov*
Zijn woede maakte mij lichtelijk bang maar toch zette ik door.
"Moet dit mij een schuldgevoel geven ofzo?? Moet ik nu bang zijn?? Nou ik ben bang nou mag ik weggaan?!" vroeg ik heel onverschillig. Zijn ijzige blik maakte plaats voor een doordringende kille woedende blik."Dacht het niet, jij bent nog lang niet van mij af!" Terwijl hij dat zei boog hij nog zo'n vijf centimeter om mij heen, wat heel ongemakkelijk was ook vanwege het feit dat hij nu veelste dicht bij mij in de buurt kwam. Zijn hoofd kwam tegen de mijne aan "Jij moet voortaan maar eens oppassen met wat je zegt. Onthou dit maar voordat er nog problemen komen!"siste hij. Zijn ogen keken diep in de mijne terwijl ik hopeloos snakte naar adem. Langzaam hield zijn pijnlijke greep om mijn pols op. Door schock bewoog ik niet. Zijn neus tegen de mijne en nog even en hij kwam helemaal tegen me aan! Ontwaakt uit mijn shock probeerde ik een poging om hem weg te duwen maar tevergeefs.Zijn armen steunde tegen de muur aan maar nogsteeds zijn ogen die naar mij staarde. "Ik hoop dat je nu ophoud met die bijdehante opmerkingen van je.." Langzaam kreeg ik weer lucht, Nero's woede uitbarsting was bijna over gelukkig, uit het niets liep hij weg... raar joch... Ik zakte in tegen de muur aan...Hoe...wat...WAAAATTT!!!! "Gaat het een beetje??" Ik kijk opzij naar Quenija die mij bezorgd aankijkt "Jahoor, het gaat..wel.."Jaa..Nero kan soms..heel intimiderend overkomen" zei Quenija. "Heb je alles gezien..??" zei ik. Ze knikte en zei "geen zorgen hij doet dit alleen als iemand hem irriteert , en jij bent jammer genoeg iemand die niet zo gauw bang word van mensen zotezien , gelukkig heeft hij mij zoiets nooit geflikt! Maar ehm..zullen we maar gaan?? de lunch word al bijna geserveerd." zei ze met een glimlach waardoor haar groene ogen oplichten die overigens heel mooi in verhouding stonden met haar bruine haar. "Tuurlijk moment even op eigen kracht komen" zei ik. Ik stond op en liep met haar mee naar de eetzaal...
NOG EEN STUKJEE!!!!! er komt er nog een aan btw (;