Prologue.

ik loop naar het dek van het schip en kijk in het water, de golven kolken om de boot heen. de boot schommeld ook behoorlijk, maar zinken zal het niet, daar is het te groot en stevig voor. mensen kunnen er natuurlijk wel afvallen maar als je bij storm binnenblijft gebeurt er ook niets. 'BOE'schreeuwt ryan, die van achter zijn handen op mijn schouders legt en heel hart boe roept, ik schrik geef een klein schokje. ik zou willen gillen maar ik weet dat het ryan is. ik draai me om en geef ryan een klap in zijn gezicht. 'wat, het was maar een grapje hoor'zegt ryan. 'niet grappig'zeg ik en ik loop boos weg, ik zucht, mijn broer heeft alles alweer te verpesten, hij is 17 en ik ben 16, dus is hij ouder en daar weet hij ook gebruik van te maken. maar in ieder geval gedraag ik me ouder. ik loop naar binnen, mijn ouders zijn naar een of ander concertje gegaan op de boot. ik loop de zaal binnen en zie justin bieber op het podium staan met een microfoon. als ik iets haat dan is het wel Justin Bieber. ik bedek mijn oren. zelfs ryan kan beter zingen. alleen omdat hij al de baart in de keel heeft. justin kijkt me recht aan waarna ik me snel omdraai en zo snel mogelijk de zaal uitloop, ik ren over het dek waar ryan staat, 'justin bieber, treedt hier op. en pap en mam lijken het nog leuk te vinden ook'fluister ik in ryan's oor die daarna heel hard begint te lachen. 'ik haat hem'zeg ik dan weer