#105.
- maar dat heb ik natuurlijk zo graag (':Mag ik jullie trouwens nogmaals vragen om te reageren.. Ik hoor graag meningen over het verhaal (zowel manier van schrijven als inhoud)
& Oja, ik had vanochtend 7 muggenbeten op één been, great. Jeuk |:
Ik bleef voor de lege stoel staan en aarzelde nog een vijftal seconden voordat ik plaatsnam. Nu dat ik hem van erg dichtbij zag, merkte ik dat deze jongen niet echt meer een jongen was. Naar mijn oordeel was hij ongetwijfeld ouder dan mij. Hoeveel ouder durfde ik niet te zeggen, maar ik schatte een jaar of vier. Verder zag hij er wel behoorlijk uit, misschien een tikkeltje slordig naar de kreuken in zijn hemd te zien, maar gaf hij een verzorgde uitdrukking. Ik wist dat die beide opmerkingen elkaar tegenspraken, maar het was zo. Ik had nog nooit eerder iemand gezien die erin slaagde deftig over te komen ondanks een zo’n hemd.
“Mijn naam is Jens”, hij stak zijn hand naar me uit boven tafel. “Chaya”, ik liet zijn hand langzaam los. Hij had best wel een aangename stem. Ze klonk ruig, maar het tegelijkertijd ook wel iets zachts. Ik betrapte mezelf erop dat ook dat onlogisch klonk.
“Je zult het met mij moeten doen, het zit hier overvol.” Ik knikte ter bevestiging.
“Hoe komt het dat je hier alleen zit?” vroeg ik uit nieuwsgierigheid. Het drong meteen door dat het misschien wat onbeleefd overkwam, maar daar probeerde ik me niets van aan te trekken. Ik was gewoon nieuwsgierig. Hij maakte een diepe zucht. Goed, had ik hem meteen een rake vraag gesteld.
“Ik had afgesproken met iemand, maar die is niet komen opdagen.” Ondertussen kwam een andere bediende hem zijn eten brengen. Een groot bord met biefstuk saignant, frieten en verschillende groenten werd voor hem neergeplaatst. Zijn gezicht lichtte bijna onmerkbaar op toen hij mij zag. “Dus toch nog”, mompelde hij tevreden. “Geef mij maar hetzelfde”, riep ik hem toe, zijn woorden negerend.
“Het is zo dat ik afgesproken had met mijn vriendin,” vervolgde hij toen de man terug wegliep, “maar blijkbaar laat ze me weeral eens zitten voor iets dat veel belangrijker is.”
“Het spijt me, sorry. Wat jammer voor je. Als ik haar was geweest dan had ik op z’n minst iets laten weten op voorhand. Ik bedoel, nu zit je hier ook maar.” Jens’ mondhoeken krulden fijntjes omhoog bij het horen van mijn verontschuldiging die nogal onhandig en grappig overkwam. Ik had oprecht medelijden met hem. Sommige mensen denken alleen maar aan zichzelf en houden ervan met andermans gevoelens te spelen.
“Ah, ik heb er ander gezelschap voor in de plaats gekregen.” Ik begon spontaan te blozen, wat typisch iets voor mij was in dit soort situaties. “Alleen ga ik jou niet ten huwelijk vragen”, voegde hij eraan toe. Mijn mond viel open van verbazing.
“Meen je dat nu?” flapte ik eruit. “Je ging haar hier ten huwelijk vragen? In een overvolle zaal!” Hij knikte. “Ze verwijt me altijd dat ik niet genoeg voor me opkom en angst heb om mijn mening te uiten, dus dacht ik dat ik haar hiermee wel van het tegendeel kon overtuigen. Dit leek me een ideale manier om mijn liefde voor haar uit te drukken. Ze zou verwachten dat ik het haar zou vragen op een moment waar slechts wij twee aanwezig zijn, maar ik wou haar hiermee verbazen.”
Ik voelde een traan opwellen in mijn ooghoek en ik moest even slikken. Zo’n dingen konden me in een emotionele bui laten komen. Het was zo dapper dat Jens dit ook maar van plan was om te doen, ondanks zijn angst en dan laat zijn vriendin hem stikken hier. Het moet voor hem zo’n teleurstelling zijn.
“Dat is erg moedig van je, zo het lef hebben om dit in een zaal zoals deze te doen”, antwoorde ik. Eigenlijk wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik wilde hem enerzijds troosten, maar aan de andere kant wou ik ook niet te overdreven overkomen. Ik kende hem zo goed als niet.
“Trouwens, je zou me ook kunnen vertellen hoe het komt dat jij hier alleen bent? Jij kwam hier duidelijk alleen en het ziet er niet naar uit dat je afgesproken had met iemand.” Hij had daar eigenlijk wel een punt, we waren hier beide alleen, alleen was het mijn bedoeling om alleen te zijn. Ik wist niet goed wat ik hem moest zeggen.
Reageer (6)
Ik vertrouw die jongen niet. Ga daar weg! Ga terug naar Bill en vertel Bill de waarheid. Jesus, is dat nu zo moeilijk?
1 decennium geledenHaha, just kidding ;p
snel verder! x
I like!
Je schrijfstijl is zalig, en ik houuuuuuu van dit verhaal! Ik zet meestal een reactie, en meestal doe ik ook mijn best om er iets leuks van te maken, maar ik keek heel even en ik zag dat mijn laatste reacties wel hééél kort waren.. Sorry daarvoor! Ik zal proberen zoveel mogelijk te schrijven maar ik denk niet dat ik gestoorder ben dan ZeroGravity ^^, Want doooooooooh, zo een reactie joh!
Haha!
1 decennium geledenOh jee, ik hàààt muggen! Ze weten me altijd te vinden, en serieus, ik steek me helemaal weg onder de lakens en dan word ik wakker met een muggebeet om m'n kop! Het zijn net vampieren, die alleen maar mijn bloed willen hebben ö Nu heb ik er ook een paar op mijn been, en ik heb geen idee van wanneer, want ik heb geen muggen gevonden! Alle geluk ben ik niet allergisch aan muggen, en vlieg ik niet in het ziekenhuis bij één muggebeet, zoals onze Bill
Zooo, ik vind mijn reactie al best lang, en ben van plan om het op te geven, want ik kaaan niet langer dan ZeroGravity, daar ben ik van overtuigd. Maar aangezien jij graag lange reacties hebt, en ik graar mensen bij maak , hoop ik dat jij blij bent met deze reactie en voor mij heel snel verder schrijft, want een benieuwde lezeres mag je niet te lang laten wachten hoor!
Snel Verder!
En byeee
Ik vind je verhaal awesome
1 decennium geledenDude, x) No problem. Ik doe het graag. En hoe kom je nou aan zeven muggenbeten op een been? Heb je met je been onder de dekens vandaan geslapen of zo :'D
)
1 decennium geledenAww... Ik mag Jens, ik vind het echt sneu voor hem. Wie doet dat nou? Hij lijkt me zo aardig, en dan laat die vriendin hem zomaar zitten. Of nou ja, ik weet eigenlijk ook niet of het zomaar is, ik hoop het in ieder geval niet voor hem want dat is echt gewoon. Arghable. -dat woord. slaat nergens op-
En ik hoop ook niet dat er iets ernstigs is met zijn vriendin, maar ik hoop ook niet dat ze een bitch is. (ik val in herhaling, iknow.)
Ik vind het echt leuk hoe je hem zo tegenstrijdig beschrijft, dat hij aan de ene kant zo is en aan de andere kant precies het tegenovergestelde. Het heeft iets, en het klinkt raar, maar ik kan me wel precies voorstellen wat je bedoelt. Want, sommige mensen hebben gewoon zoiets over zich.
En, as you know, houd ik ontzettend van jouw schrijfstijl, het is beeldend, en het heeft net dat beetje extra dat gewoon. Een schrijfstijl mooi kan maken, if you know what I mean + ik vind dat je trots mag zijn op de diepte die je je personages hebt gegeven, en dit hele verhaal.
Ik weet niet wat je me verwacht te zeggen, want ik heb niet echt. Iets dat me telkens opvalt of zo, wat je beter kan doen, whatever. Ik vind je schrijfstijl en je verhaal geweldig zoals het is.
Ik vind trouwens wel dat Jens het. goed opneemt? Nou ja, misschien is het meer een masker. Maar, hij blijft wel een soort van vrolijk onder de hele situatie, en is ook nog eens zo aardig om Chaya een plaatsje aan te bieden. En de situatie kan nou ook moeilijk nog rotter zijn, eerlijk gezegd...
Ik weet niet zo goed meer wat te zeggen > valt het je op dat vrijwel elke alinea in deze reactie begint met ik O_o. Faaaail.
Goooed. Ik ga er vandoor. Veel plezier met je muggenbeten, en. volgende keer met je been onder de dekens slapen (of wat je ook deed dat ervoor zorgde dat ze er nu zijn, niet meer doen.
Daaag <3
Je schrijfstijl is echt goed, je brengt het echt over. (:
1 decennium geledenIk weet hier verder niets meer over te zeggen...^^
En succes met je muggenbeten.^^
<3