10. it's fantastic!

Ik dacht even dat ik hem niet goed afgetrokken had, en dat ik me dingen aan het verbeelden was. Voor mijn ogen lag het mooiste dineetje dat ik ooit had gezien. We zaten op een open plek, ergens in het bos. Een paar meter verderop stroomde een beekje die door de volle maan leek te glinsteren. Jake had overal kaarsen opgestoken, die een lichte gloed verspreidden. Op de grond lag een laken met allemaal lekkere hapjes erop, en de rest van mijn taart in het midden. Op de taart lag een kaartje.
Ik liep ernaar toe. Ik wou wat zeggen, maar er kwam geen geluid uit mijn keel.
‘Wat is er?’ vroeg Jake, met een bezorgde klank in zijn stem. ‘Vind je het niet mooi?’
Ik draaide me om. Ik had tranen in mijn ogen. Toen ik ook nog de bezorgde blik in zijn ogen zag, kon ik me niet langer inhouden. Ik vloog in zijn armen, en hij hield me stevig vast terwijl ik huilde.
‘Het spijt me,’ zei ik, toen ik uitgehuild was. ‘Niemand heeft ooit zoveel voor mij gedaan.
‘Dus je vind het wel leuk?’ vroeg hij.
‘Ik vind het fantastisch!’ riep ik uit.
Hij leidde me naar het laken. ‘Kunnen we er dan eindelijk van gaan genieten?’
Na alles wat er vandaag gebeurd was, had ik best veel honger. Samen met Jake at ik bijna alles op.
Toen we klaar waren met eten, gingen we even liggen.
‘Wat dacht je van een duik in het water?’ zei Jake.
‘Ik hoef niet, maar ga jij maar,’ zei ik. ’Ik kijk wel toe.’
Hij stond op en liep naar zijn fiets. Hij pakte een kleine plastic zak. In de plastic zak zaten twee truien. ‘Voor het geval je het koud krijgt,’ zei hij. Hij had zijn shirt en schoenen al uitgetrokken. Hij dook het water in. ik trok mijn schoenen uit en trok mijn jurk een klein beetje omhoog, zodat ik mijn benen in het water kon laten bungelen. Het water was weer lekker warm.
ik keek toe terwijl hij heen en weer zwom. Hij deed me een beetje denken aan een vis in het water. Ik keek omhoog naar de volle maan. Hij was heel mooi, maar niet zo mooi als Jake. Ik keek weer naar de beek. Jake was nergens te zien.