`08

De volgende dag werd ik laat wakker, gelukkig had Rex zijn behoeftes nog niet gedaan dus sprong ik snel in een sportbroek en een veel te grote trui deed mijn haar in een losse knot en rende met Rex naar buiten. Ik maakte er gelijk maar een jogrondje van. Toen ik weer thuis was dook ik gelijk in mijn boeken om weer te leren voor mijn examens. Na een uurtje werd ik gebeld door een onbekend nummer. Het waren de mensen van mijn gastgezin. Ze waren bij het huis gaan kijken en alles was in goede conditie. Er was niks gelogen in het boek, en de foto’s waren ook niet zo oud. Het zou een goede koop zijn volgens hun. Nou dat is wel mooi om te weten. Ik belde de vrouw weer op van het huis. ‘Hello Misses Walker, this is Anne-Rose speaking.’ ‘O hello Anne-Rose. I saw your friends a couple hours ago.’ ‘Yes I know, that’s why I’m calling. They told me that the house is in a good condition and that I should buy it. So, I want to buy your house.’ ‘Really? That’s fantastic. How lovely. I can’t believe this. Finally someone who wants to buy it. It’s getting to big for me and my husband so we were desperate to sell it. Oh thank you so much. I’m so happy. When are you coming to England?’ ‘Yes I really want to buy it. Okay, I’m glad I can make you happy. Hmm in about 2 weeks I think. First I have to pass my exams next week. And I’ll get the results in 2 weeks. So I’m going to throw a going-away-party and a graduate party. And the next day I’ll be flying to England. Could you arrange the paperwork in 2 weeks?’ ‘Yes, I can. Well I can’t thank you enough. You made our lives complete with this. I’ll see you in 2 weeks than.’ ‘Yes I guess so. Good luck with the paperwork, and I see you in 2 weeks. Bye.’ ‘Yes thank you, you good luck with your exams I’ll keep my fingers crossed. See you in 2 weeks bye.’ Omg ik kan het niet geloven, ik heb een huis gevonden dat en in de buurt ligt van Londen en in de buurt ligt van de dierentuin. Ik belde gelijk Lisa en Kristel op om het goede nieuws te vertellen, het kon me echt niet schelen of ze nog op school zaten of aan het werk waren. Dit moeten ze te weten komen. Ik vertelde het en gelijk begonnen ze te gillen. Ik had ze uitgenodigd om vanavond een borrel te gaan drinken bij ons vaste kroegje in het dorp. Het was toch al vrijdag. En dit moet echt gevierd worden. Je koopt niet elke dag een huis in Engeland. Mijn ouders zeiden er zoals gewoonlijk niet echt veel over. Alleen dat ik dom bezig was en dat het me toch niet ging lukken, en dat als ik in Engeland zou staan die mensen me gewoon zouden belazeren. En er met het geld vandoor zouden gaan.